رؤیای صادق معصوم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> | ||
== | ==معناشناسی [[رؤیای صادق]]== | ||
در مورد خواب‌ها گفته شده است، برخی از خواب‌ها از واقعیتی محکم و [[استوار]] و پابرجا گزارش میدهند، این نوع خواب‌هایِ [[الهی]] است که ما را با [[جهان]] خارج از خود مربوط میسازد و از حقایقی دور از [[محیط]] [[ذهن]] و [[اندیشه]] پرده برمیدارد؛ به این خواب‌ها رؤیای صادق هم گفته می‌شود. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} در مورد این خواب‌ها فرموده است: "رؤیای صادق، بخشی از [[نبوت]] است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الرُّؤْیَا الصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِینَ جُزْءاً مِنَ النُّبُوَّةِ}}؛ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۸۵.</ref>. [[ابن سینا]] می‌گوید: "تجربه و [[قیاس]] به ما می‌گویند که [[انسان]] در موقع [[خواب]] می‌تواند با جهان خارج در تماس بوده، بر آن [[آگاهی]] یابد. با توجه به این [[حقیقت]]، مانعی ندارد که انسان به هنگام [[بیداری]] نیز دارای چنین [[توانایی]] باشد"<ref>ابن سینا، الاشارات و التنبیهات، ج ۳، ص۳۹۹.</ref>. [[رؤیای صادقه]] مرحله‌ای از [[کشف و شهود]] و از راه‌های [[اطلاع بر غیب]] است<ref>ر.ک: [[جعفر سبحانی|سبحانی، جعفر]]، [[منشور جاوید (کتاب)|منشور جاوید]]، ج ۶، ص۲۲۸؛ [[عین‌الله زرین‌جویی|زرین‌جویی، عین الله]]، [[مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی (پایان‌نامه)|مسئله علم امام در آثار دانشمندان معاصر شیعی]]، ص۱۱۷؛ کرم زاده، علی، بررسی و تحلیل علم امام از دیدگاه صدوق، کلینی و مفید، ص۲۳.</ref>. | |||
==رؤیای صادق از منابع علم امامان== | |||
==رؤیای صادق از [[منابع علم امامان]]== | |||
از جمله منابع علم امامان{{ع}} خواب و رؤیای ایشان است. [[شیعه]] [[معتقد]] است خواب [[انبیاء]] و [[امامان]]{{ع}} [[مطابق با واقع]] است و آنها افزون بر اینکه در بیداری از [[عنایات]] [[خداوند]] برخوردارند، در خواب و [[رؤیا]] نیز از [[تأییدات الهی]] بهره‌مندند و از [[غیب]] [[آگاه]] شده<ref>أوائل المقالات، ص۴٢؛ مصنفات شیخ المفید، ج۴، ص٧٠.</ref> و از این راه، بر بسیاری از [[حقایق]] جهان[[دست]] می‌یابند. بدون تردید خواب [[پیامبران]]، شاخه‌ای از [[وحی]] و نبوت است<ref>[[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]، تفسیر نمونه، ج ١٩.</ref>. [[امام صادق]]{{ع}} در این زمینه میفرماید: {{متن حدیث|إِنَّ مِنَّا لَمَنْ یُنْکَتُ فِی قَلْبِهِ وَ إِنَّ مِنَّا لَمَنْ یُؤْتَی فِی مَنَامِه}}<ref>طوسی، محمد بن حسن، امالی، ص۴۰۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ۱۵۰ ـ ۱۵۳؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص۳۳۵.</ref> | |||
==[[رؤیای صادق]] [[پیامبران در قرآن]]== | |||
در [[قرآن]] به برخی از رؤیاهای [[پیامبران]] اشاره شده است مانند اینکه [[حضرت ابراهیم]]{{ع}} در [[خواب]] از [[قربانی کردن]] فرزندش در راه [[خداوند]] [[آگاه]] گردید: {{متن قرآن|فَلَمَّا بَلَغَ مَعَهُ السَّعْيَ قَالَ يَا بُنَيَّ إِنِّي أَرَى فِي الْمَنَامِ أَنِّي أَذْبَحُكَ}}<ref>سوره صافات، آیۀ ۱۰۲.</ref> و یا دربارۀ خواب [[حضرت یوسف]]{{ع}} چنین آمده است: {{متن قرآن|إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ}}<ref>سورۀ یوسف، آیه ۴.</ref>. همچنین طبق [[آیه قرآن]]، [[پیامبر اکرم]]{{صل}} ورود [[مسلمانان]] به [[مسجدالحرام]] و انجام دادن [[اعمال]] [[عمره]] را در [[رؤیا]] [[مشاهده]] نمود، چنانکه خداوند میفرماید: {{متن قرآن|لَقَدْ صَدَقَ اللَّهُ رَسُولَهُ الرُّؤْيَا بِالْحَقِّ لَتَدْخُلُنَّ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ إِن شَاء اللَّهُ آمِنِينَ مُحَلِّقِينَ رُؤُوسَكُمْ وَمُقَصِّرِينَ لا تَخَافُونَ}}<ref>سورۀ فتح، آیه ۲۷.</ref>.<ref>ر.ک. سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر، منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه، ص۱۵۰ ـ ۱۵۳؛ [[سید علی هاشمی|هاشمی، سید علی]]، [[قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن (مقاله)|قلمرو علوم برگزیدگان خداوند در قرآن]]؛ حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن، علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام، ص۳۳۵.</ref> | |||
==رؤیای صادق [[امامان]]== | |||
امامان{{ع}} نیز همانند پیامبران، بسیاری از [[امور غیبی]] را از طریق رؤیا مشاهده می‌کردند؛ خواب‌های امامان{{ع}} همیشه راست و [[حقیقت]] است و لذا آنان در خواب هم از [[تأییدات الهی]] برخوردار بوده و از این راه بر بسیاری از [[حقایق]] [[جهان]] [[دست]] می‌یابند. [[امام صادق]]{{ع}} در روایتی میفرمایند: "[[خواب‌های راستین]] بخشی از هفتاد جزء [[نبوت]] است"<ref>{{متن حدیث|إِنَّ الرُّؤْیَا الصَّادِقَةَ جُزْءٌ مِنْ سَبْعِینَ جُزْءاً مِنَ النُّبُوَّةِ}}؛ شیخ صدوق، محمد بن علی، من لایحضره الفقیه، ج۲، ص۵۸۵.</ref> و یا در روایتی دیگر چنین می‌خوانیم: "[[حضرت علی]]{{ع}} یک [[روز]] صبح در [[مدینه]] وارد [[مسجد]] شد و گفت دیشب [[پیامبر خدا]]{{صل}} را در [[خواب]] دیدم، به من فرمود همانا [[سلمان]] [[رحلت]] نموده است و [[پیامبر]] [[وصیت]] نمود او را [[غسل]] نمایم و [[نماز]] بر او بخوانم و سپس [[دفن]] کنم... و اکنون برای این [[کار]] به سمت [[مدائن]] حرکت می‌کنم. پس [[عمر]] گفت از [[بیت‌المال]] [[کفن]] ایشان را تهیه نما، [[حضرت]] فرمود: کفن فراهم شده است، نیازی نیست. پس درحالی که [[مردم]] او را بدرقه می‌کردند تا بیرون [[شهر مدینه]] رسیدند. از آنجا حضرت جدا شد و مردم مراجعت کردند. هنوز ظهر نشده حضرت بازگشت و فرمود او را دفن کردم، اما اکثر مردم [[باور]] نکردند، تا اینکه بعد از مدتی از [[شهر]] مدائن نامه‌ای رسید که در آن نوشته شده بود: همانا سلمان در فلان شب از [[دنیا]] رفت و یک نفر از [[اعراب]] وارد شد او را غسل داد، کفن کرد، بر او نماز خواند و دفن نمود و رفت. با [[خواندن]] [[نامه]] همه متعجب شدند"<ref>{{متن حدیث|أَنَّ عَلِیّاً{{ع}}دَخَلَ الْمَسْجِدَ بِالْمَدِینَةِ غَدَاةَ یَوْمٍ وَ قَالَ رَأَیْتُ فِی النَّوْمِ رَسُولَ اللَّهِ صالْبَارِحَةَ وَ قَالَ لِی إِنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ وَ وَصَّانِی بِغُسْلِهِ وَ تَکْفِینِهِ وَ الصَّلَاةِ عَلَیْهِ وَ دَفْنِهِ وَ هَا أَنَا خَارِجٌ إِلَی الْمَدَائِنِ لِذَلِکَ فَقَالَ عُمَرُ خُذِ الْکَفَنَ مِنْ بَیْتِ الْمَالِ فَقَالَ عَلِیٌّ{{ع}}ذَاکَ مَکْفِیٌّ مَفْرُوغٌ مِنْهُ فَخَرَجَ وَ النَّاسُ مَعَهُ إِلَی ظَاهِرِ الْمَدِینَةِ ثُمَّ خَرَجَ وَ انْصَرَفَ النَّاسُ فَلَمَّا کَانَ قَبْلَ الظَّهِیرَةِ رَجَعَ وَ قَالَ دَفَنْتُهُ وَ کَانَ أَکْثَرُ النَّاسِ لَمْ یُصَدِّقُوهُ حَتَّی کَانَ بَعْدَ مُدَّةٍ وَ وَصَلَ مِنَ الْمَدَائِنِ مَکْتُوبٌ أَنَّ سَلْمَانَ تُوُفِّیَ فِی لَیْلَةِ کَذَا وَ دَخَلَ عَلَیْنَا أَعْرَابِیٌّ فَغَسَّلَهُ وَ کَفَّنَهُ وَ صَلَّی عَلَیْهِ وَ دَفَنَهُ ثُمَّ انْصَرَفَ فَتَعَجَّبُوا کُلُّهُم}}؛ قطب الدین راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ٢، ص۵۶٢.</ref>.<ref>ر.ک: [[سید محمد جعفر سبحانی|سبحانی، سید محمد جعفر]]، [[منابع علم امامان شیعه (کتاب)|منابع علم امامان شیعه]]، ص۱۵۰ ـ ۱۵۳؛ [[حسن یوسفیان|یوسفیان، حسن]]، [[علم غیب امام (مقاله)|علم غیب امام]]، ص۳۳۵؛ [[محمد صادق عظیمی|عظیمی، محمد صادق]]، [[سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی (پایان‌نامه)|سیر تطور موضوع گستره علم امام در کلام اسلامی]]، ص۱۷۸.</ref> | |||
== پرسش‌های وابسته == | == پرسش‌های وابسته == | ||