بشر بن معاذ اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی از اهالی تُوز و سَمِیرَا<ref>سمیرا مکانی در دو منزلی مکه بعد از توز است، ر.ک: یاقوت حموی، ج۳، ص۲۵۵.</ref> مستند [[صحابی]] بودن وی [[روایت]] مرسلی است که افزون بر [[دروغگو]] بودن ناقل آن، در [[صحت]] متن آن نیز تردید شده است<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۳۶.</ref>. [[احمد بن أحید بن نوح بزار]] ([[راوی]]) گوید: در سال ۲۴۶ هجری از [[جابر بن جابر عقیلی]] (راوی) شنیدم که می‌‌گفت: [[بشر بن معاذ اسدی]] از اهالی تُوز و سَمِیرَا برایم گفت: من در بیست سالگی در [[معیت]] پدرم پشت سر [[رسول خدا]]{{صل}} [[نماز]] خواندم. رسول خدا{{صل}} جلوتر از ما ایستاد و [[جبرئیل]] نیز جلوتر از رسول خدا{{صل}} بود. آن [[حضرت]] به اسب جبرئیل که مانند سایه [[ابر]] بود نگاه می‌کرد و هنگامی که اسب تکان می‌خورد، آن حضرت به [[رکوع]] می‌رفت<ref>ابن عبدالبر، ج۱، ص۳۹۰؛ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۴۳۶.</ref>. [[جابر بن جابر عقیلی]] راوی آن متهم به [[کذب]] است<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۷۸.</ref>. برخی دیگر گفته‌اند: اساساً کسی به نام [[بشر بن معاذ]] در میان [[اصحاب رسول خدا]]{{صل}} وجود نداشته است<ref>ذهبی، ج۱، ص۳۷۸؛ ابن حجر، لسان، ج۲، ص۷۸.</ref>.<ref>[[رمضان محمدی|محمدی، رمضان]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن معاذ اسدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۴۳.</ref>