منشأ و قلمرو علم امام (پایان‌نامه): تفاوت میان نسخه‌ها

| پژوهشگر = [[عسکری امام‌خان(هندی)]]

'''منشأ و قلمرو علم امام و پاسخ به شبهات آن''' پایان‌نامه‌ای است که به موضوع [[امامت]] می‌پردازد و به بحث [[علم امام]] با جزئیات آن - مانند: بحث منابع، مصادر - نگاه ویژه دارد. این پایان نامه توسط آقای [[عسکری امام‌خان(هندی)]] نگاشته و در [[مجتمع آموزش عالی امام خمینی]] وابسته به [[جامعة المصطفی العالمیة]] دفاع شده است. استاد راهنمای این پایان‌نامه آقای [[رضا برنجکار]] و استاد مشاور آن آقای [[علی عباسی]] است.<ref name=a>[http://dl.islamicdoc.com/site/catalogue/482074 کتابخانه دیجیتالی مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی]</ref>

* پژوهشگر این  پایان‌نامه بر این است که از نظر شیعه، امام اعلم افراد جامعه بوده، و علم او همانند علم [[پیامبر]]، حضوری، موهبتی، عام و فراگیر است. لازمه چنین امری، برخورداری امام از [[علم غیب]] است. همچنین امام با استفاده از [[ولایت]] خود، هدایت باطنی مردم را نیز به‌عهده دارد، که لازمه آن، حکومت بر دل‌ها و اندیشه‌ها می‌باشد، که خود نیازمند برخورداری از علم غیب در سطحی گسترده است. بر این اساس، آن دسته از آیات و روایات که [[علم غیب]] را منحصر در ذات خداوند دانسته‌اند، ناظر به علم غیب ذاتی و استقلالی بوده، و آیات و روایاتی که علم غیب را برای غیر خدا پذیرفته‌اند، ناظر به علم غیب افاضی و موهبتی است که با اراده الهی، بندگان خاص خدا از آن بهره‌مند می‌شوند. البته در آیات قرآن، به قلمرو بهره‌مندی آنان از علم غیب اشاره‌ای نشده است، اما از روایات می‌توان دریافت که پیامبر اسلام‌ ( و ائمه معصومین‌) به همه امور آگاهی دارند.  

* در این رساله آمده است: سرچشمه علوم امام، منابع متعددی است؛ قرآن، وراثت از پیامبر، الهام و تحدیث، مصحف حضرت ابراهیم و موسی‌ ( زبور داود‌)، مصحف فاطمه(س)، جفر، جامعه، مصحف خاص هر امام، و ستونی از نور که خدا برای امام برمی‌افرازد تا به‌وسیله آن بر اعمال مردم نظارت کند، مهم‌ترین منابعی هستند که علم امام از آن‌ها تأمین می‌شود.