حنیف: تفاوت میان نسخه‌ها

*'''حنیف''' یعنی کسی که از [[باطل]] و [[گمراهی]] به [[حق]] و [[هدایت]] تمایل دارد و جویای راه درست است. [[قرآن کریم]]، [[حضرت ابراهیم]] را حنیف و [[پیروان]] [[آیین یکتاپرستی]] را "حُنفا" می‌نامد. به کسانی هم که به [[حج]] می‌رفتند و به [[آداب]] و [[آیین]] [[حضرت ابراهیم]] پایبند بودند، حنیف می‌گفتند. [[دین]] [[پیامبر خدا]]{{صل}} را نیز پیش از آنکه به [[پیامبری]] [[مبعوث]] گردد، "حنیفیّت" می‌دانند، یعنی آن [[حضرت]] به [[آیین]] [[یکتاپرستی]] [[ابراهیم خلیل]] و سنّت‌های بازمانده او عمل می‌کرد. در [[قرآن کریم]] نیز برای [[دین حق]] و درست و مطابق با [[فطرت]]، صفت حنیف ذکر شده است: {{متن قرآن|فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّينِ حَنِيفًا...}}<ref> «بنابراین با درستی آیین روی (دل) را برای این دین راست بدار!» سوره روم، آیه ۳۰</ref>؛ {{متن قرآن|مَا كَانَ إِبْرَاهِيمُ يَهُودِيًّا وَلَا نَصْرَانِيًّا وَلَكِنْ كَانَ حَنِيفًا مُسْلِمًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ}} <ref>«ابراهیم نه یهودی بود و نه مسیحی ولی درست‌آیینی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود» سوره آل عمران، آیه ۶۷.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|فرهنگ‌نامه دینی]]، ص۹۳.</ref>.

{{منابع}}

* [[پرونده:13681040.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه دینی''']]