مهم‌ترین مصادیق علم غیب کدام‌اند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین اسعدی؛

| تصویر = 11.jpg

::::::«مفهوم [[غیب]] در این آیات<ref>آل عمران، ۱۷۹ و جن، ۲۶ و ۲۷.</ref> - در مقابل [[شهادت]] - [[غیب در لغت و اصطلاح به چه معناست؟ (پرسش)|همگون با معنای لغوی آن به معنای امور غایب از حواس است]] که طبعاً مصادیق گوناگونی دارد. از آن جمله به [[اخبار وحیانی]] مربوط به [[امت|امم]] و [[انبیا|انبیای گذشته]] [[انباء غیبی]] اطلاق شده؛  چنان که تفسیر [[غیب]] به قیامت و احوال آن به همین ملاک صورت گرفته است. امّا در آیاتی که خدا به عنوان [[عالم غیب]] و [[عالم شهادت|شهادت]] معرفی می‌شود، طبعاً اختصاص آن به مصداقی خاص از مصادیق [[غیب]] - مانند: [[وحی]] - شایسته نیست»<ref>[[ولایت و امامت پژوهشی از منظر قرآن (کتاب)|ولایت و امامت پژوهشی از منظر قرآن]]، ص ۳۰۹.</ref>.

}}

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. خانم رابیل (پژوهشگر جامعة المصطفی العالمیة)؛

| تصویر = 11793.jpg

::::::«مصادیق [[علم غیب]] را می‌توان در چند قسم خلاصه کرد:

:::::۱. قسم اول،‌ اموری هستند که هرگز در محدوده و قلمرو حس انسان،‌ قرار نمی‌گیرند. مانند حقیقت ذات پروردگار جهان،‌ فرشتگان،‌ امور مربوط به معاد و ... انسان زمانی می‌تواند از حقیقت برخی موجودات مانند فرشتگان آگاهی پیدا کند که ظرف وجودی او دگرگون شده و وارد [[عالم غیب]] شود و گرنه با این ظرفیت وجودی نمی‌تواند،‌ به این امور علم پیدا کند.