توصیفات امام مهدی در کتب آسمانی چیستند؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

::::::«در این بشارات به [[القاب]] مخصوص [[مهدی]] [[امامیه]] همچون [[وصف]] "[[قائم]]" اشاره شده است‌<ref>این لقب به ائمه عترت طاهره اختصاص یافته است و هنگامی که این عبارت به کار رود مراد از آن، امام دوازدهم مهدی منتظر {{ع}} می‌باشد، ر.ک: آیت الله میرزا حسین نوری، النجم الثاقب ۲۱۱، ۱، از ترجمه عربی، میرزای نوری گفته است که این لقب در «زبور» سیزدهم و غیره نقل شده است، وی این مطلب را از کتاب «ذخیرة الالباب» شیخ محمد استرا آبادی نقل کرده است.</ref> به عنوان مثال [[بشارت]] زیر را از [[سفر اشعیا]] [[نبی]] که به عقیده‌ [[قاضی]] جواد ساباطی بر [[مهدی]] مطابق با [[عقیده امامیه]] [[اثنی عشریه]] منطبق می‌باشد ملاحظه می‌کنیم: "... ۲ - [[روح]] [[خداوند]]، [[روح]] [[حکمت]] و [[فهم]]، [[روح]] [[مشورت]] و قوت، [[روح]] [[شناخت]] و [[خدا]] ترسی بر وی حلول می‌کند. ۳ - [[لذت]] او در [[ترس]] از [[خداوند]] بوده و هیچگاه به حسب آن چه می‌بیند یا می‌شنود [[حکم]] نمی‌کند. ۴ - وی بر اساس [[انصاف]] برای درماندگان [[زمین]] [[حکم]] می‌نماید و [[زمین]] را با سخنان کوبنده می‌زند و [[منافقان]] از بازدم نفسش می‌میرند ... ۶ - در زمان او گرگ و میش در کنار یکدیگر آرام گرفته، یوزپلنگ و بز، و گوساله و بچه شیر در یک جا به استراحت پرداخته و در یک جا با هم جمع می‌شوند و پسر بچه کوچکی می‌تواند همه این گله را با هم براند. ۹ - بر سر هیچ کوه مقدسی کار بد و فاسدی انجام نمی‌گیرد زیرا در آن روزگار چنان که [[آب]]، دریا را می‌پوشاند [[زمین]] از [[شناخت خداوند]] پر می‌شود ۱۰ - در چنین روزی است که "[[قائم]]" [[پرچم]] [[ملت‌ها]] و امت‌هایی را که منتظرش بوده وی را می‌خواستند بر می‌افرازد و در [[جایگاه]] مجد و [[عظمت]] قرار می‌گیرد"<ref>اهل البیت فی کتاب المقدس، ۱۲۳- ۱۲۷.</ref>.