برنامه حکومتی و اصلاحی امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«با توجه به روایات فراوانی که درباره دوران [[حکومت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} موجود است، برنامه‌های حکومتی حضرت را در سه محور می‌توان خلاصه کرد:

::::#'''احیای کتاب و سنت:''' [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} می‌فرمایند: "در روزگاری که هوای نفس [[حکومت]] می‌کند [[امام مهدی]]{{ع}} ظهور می‌کند و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس می‌سازد. در عصری که نظر اشخاص بر [[قرآن]] مقدم شده، افکار را متوجه [[قرآن]] می‌کند و آن را حاکم بر جامعه می‌سازد"<ref>نهج البلاغه، خطبه۱۳۸.</ref>

::::#'''گسترش معرفت و اخلاق:''' [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "زمانی که قائم ما قیام می‌کند، دست خود را بر سر بندگان خواهد نهاد و عقل‌های ایشان را جمع کرده و اخلاق آنها را به کمال خواهد رساند"<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۲۸.</ref>.

::::#'''رشد دانش بشر به طور چشمگیر و بی‌سابقه:''' [[امام باقر]]{{ع}} فرموده است: "در زمان [[امام مهدی]]{{ع}} به شما حکمت و دانش داده می‌شود، تا آن جا که زن در درون خانه‌اش مطابق کتاب خدا و سنت [[پیامبر]] قضاوت  می‌کند"<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۵۲.</ref>

::::#'''مبارزه با بدعت ها:'''<ref>بدعت، به معنای داخل کردن اندیشه و آرای شخصی در [[دین]] و دینداری است.</ref> [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرمایند: "هیچ بدعتی را وا نگذارد مگر این که آن را از ریشه برکند و از هیچ سنّتی نمی‌گذرد مگر این که آن را برپا خواهد داشت"<ref>بحارالأنوار، ج۵۲، ص۳۳۹.</ref>

::::#'''بهره وری از منابع طبیعی:''' [[امام علی|حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "چون قائم ما قیام کند آسمان باران می‌ریزد و زمین گیاه بیرون می‌آورد"<ref>بحارالأنوار، ج۱۰، ص۱۰۴.</ref>. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "تمام گنج‌های زمین برای او آشکار می‌شود"<ref>[[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، باب۳۲، ح۱۶.</ref>.

::::#'''توزیع عادلانه ثروت:''' [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "وقتی قائم خاندان [[پیامبر]] قیام کند، اموال را به طور مساوی تقسیم می‌کند و میان خلق، به [[عدالت]] رفتار می‌کند<ref>الغیبه، عمانی، باب۸۳، ح۲۶.</ref>. همچنین فرمود: "مهدی میان مردم به مساوات رفتار می‌کند به گونه‌ای که کسی پیدا نشود که نیازمند زکات باشد"<ref>الغیبه، عمانی، باب۸۳، ح۲۶.</ref>

::::#'''عمران و آبادی:''' [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "در تمام زمین هیچ ویرانه‌ای نمی‌ماند، جز این که آباد می‌شود"<ref> [[شیخ صدوق]]، [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین و تمام النعمة]]، ج۱، باب۳۲، ح۱۶.</ref>.

::::#'''احیاء و گسترش امر به معروف و نهی از منکر:''' [[امام باقر]]{{ع}} می‌فرماید: "[[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} و یاران او... امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند"<ref>بحارالأنوار، ج۵۱، ص۴۷.</ref>.

::::#'''مبارزه با فساد و رذائل اخلاقی:''' در [[دعای ندبه]] می‌خوانیم: "کجا است آن که ریسمان‌های دروغ و افترا را ریشه کن خواهد کرد؟ کجا است آن که آثار گمراهی و هوای و هوس را نابود خواهد ساخت؟ <ref>{{عربی|«أَيْنَ‏ طَامِسُ‏ آثَارِ الزَّيْغِ‏ وَ الْأَهْوَاءِ، أَيْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ الْكَذِبِ وَ الِافْتِرَاء‏ »}}</ref>

«با استفاده از روایات فراوانی که درباره دوران [[حکومت]] [[امام مهدی]]{{ع}} موجود است، سه محور عمده برنامه‌های آن [[حکومت]] عبارتند از: برنامه‌های فرهنگی، برنامه‌های اجتماعی و برنامه‌های اقتصادی. به بیان دیگر، جامعه بشری که به دلیل دوری از تعالیم ناب [[قرآن]] و سیره پیشوایان دینی، به انحطاط فرهنگی گرفتار شده، لازم است در پرتو یک انقلاب فرهنگی بزرگ، به دامن [[قرآن]] و عترت باز گردانده شود. همچنین لزوم یک "برنامه جامع اجتماعی" به آن دلیل است که زخم‌های گوناگون پیکر اجتماع، التیام گیرد و برنامه‌های صحیحی که ضامن حیات واقعی جامعه و برخورداری همگان از حقوق الهی و انسانی است به جای روش‌های ظالمانه که جامعه را به هرج و مرج و فساد و تباهی و از بین رفتن حقوق ضعیفان کشانده است، قرار گیرد و اجرا شود. برای فراهم شدن زمینه‌های تعالی فرهنگی و رشد اجتماعی، برنامه اقتصادی نیز ضرورت دارد تا ضمن آن از تمام امکانات مادّی زمینی به شکل عادلانه و در بستر مناسب استفاده شود. به بیان دیگر، با بهره گیری بهینه از مواهب طبیعی، رشد اقتصادی و تأمین معیشت برای همه طبقات و در همه محیط‌ها امکان پذیر شود. پس از بیان اجمالی برنامه‌های [[حکومت]] [[امام دوازدهم]]{{ع}} به بررسی تفصیلی آنها بر اساس روایات معصومان {{عم}} می‌پردازیم و مهم‌ترین برنامه‌های حضرت را در هر بخش، مورد بحث قرار می‌دهیم:

::::#'''احیای کتاب و سنّت:''' پس از آنکه در همه اعصار، [[قرآن]] غریب مانده و در حاشیه زندگی به فراموشی سپرده شده بود، در زمان [[حکومت]] آخرین حجّت الهی، تعالیم حیات بخش [[قرآن]] به تمام عرصه زندگی بشر وارد می‌شود. همچنین سنّت که همان گفتار و رفتار پیشوایان دینی است در همه جا به عنوان بهترین الگوی حیات انسانی مطرح می‌گردد و عملکرد همگان با معیار خدشه ناپذیر [[قرآن]] و عترت ارزیابی می‌شود. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در بیانی رسا [[حکومت]] قرآنی [[امام مهدی]] {{ع}} را چنین توصیف کرده است: "در روزگاری که هوای نفس [[حکومت]] می‌کند [[امام مهدی]]{{ع}} ظهور می‌کند و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس می‌سازد و در عصری که نظر شخصی بر [[قرآن]] مقدم شده است، افکار را متوجه [[قرآن]] می‌کند و آن را حاکم بر جامعه می‌سازد <ref>نهج البلاغه فیض الاسلام، خطبه ۱۳۸، ص ۴۲۴.</ref>. نیز در بیانی دیگر، آن حضرت دوران ظهور [[قرآن]] و حضور آن را در زندگی بشر چنین بشارت داده است: "گویی هم اکنون شیعیان خود را می‌بینم که در [[مسجد کوفه]]، خیمه‌ها زده‌اند و [[قرآن]] را بدان گونه که نازل شده، به مردم می‌آموزند"<ref>غیبت نعمانی، باب ۲۱، ح ۳، ص ۳۳۳.</ref> یاد دادن و یاد گرفتن قرآن، نقطه شروعی برای ترویج فرهنگ قرآنی و حاکمیت [[قرآن]] و احکام آن در همه حوزه‌های فردی و اجتماعی است.

::::#'''گسترش معرفت و اخلاق:''' [[قرآن کریم]] و تعالیم [[اهل بیت]]{{عم}} بر رشد اخلاقی و معنوی بشر بیشترین تأکید را انجام داده است؛ زیرا مهم‌ترین عامل رشد و تعالی انسان به سوی هدف بلند خلقت، اخلاق نیکو است. [[پیامبر]]{{صل}} هدف از پیامبری خود را تکمیل مکارم اخلاق می‌شمرد<ref>پیامبر اسلام {{صل}} می‌فرماید: {{عربی|" إِنَّمَا بُعِثْتُ‏ لِأُتَمِّمَ‏ مَكَارِمَ‏ الْأَخْلَاقِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ همانا من برای تکمیل مکارم اخلاق برانگیخته شدم»؛ بحار الانوار، ج ۶۸، ذیل حدیث ۱۷، ص ۳۸۲.</ref> و [[قرآن]] نیز آن بزرگوار را بهترین الگوی رفتاری برای همه مردم معرفی می‌کند؛<ref>اشاره به آیه {{متن قرآن|لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ}}؛ و برای شما در رسول خدا الگوی نیکویی است»؛ سوره احزاب: ۲۱.</ref> ولی با کمال تأسف، به دلیل دوری بشر از راهنمایی‌های [[قرآن]] و [[اهل بیت]]، انحطاط اخلاقی در همه زمینه‌ها در جوامع بشری و به ویژه جامعه مسلمین آشکار گردیده و همین انحراف از ارزش‌های اخلاقی از عوامل مهم ویرانی حیات فردی و اجتماعی انسان‌ها شده است. [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} که [[حکومت]] خدا و ارزش‌های الهی بر جهان است، ترویج اخلاق را در رأس برنامه‌های خود قرار خواهد داد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "زمانی که قائم ما قیام کند، دست خود بر سر بندگان خواهد نهاد و به وسیلۀ آن، عقل‌های ایشان را جمع خواهد کرد و اخلاق آنها را به کمال خواه رساند"<ref>{{عربی|" إِذَا قَامَ قَائِمُنَا وَضَعَ يَدَهُ عَلَى رُءُوسِ الْعِبَادِ فَجَمَعَ‏ بِهِ‏ عُقُولَهُمْ‏ وَ أَكْمَلَ‏ بِهِ‏ أَخْلَاقَهُمْ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ح ۷۱، ص ۳۳۶.</ref> از این تعبیر کنایه آمیز و زیبا استفاده می‌شود که در پرتو [[حکومت]] [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} که [[حکومت]] اخلاق و معنویت است، بستر مناسب برای کمال عقلی و اخلاقی بشر فراهم خواهد شد؛ زیرا همان گونه که اخلاق زشت و پست از نقصان عقل و خِرد آدمی است، کمال عقل موجب بروز و ظهور اخلاق نیکو در انسان خواهد بود. از سوی دیگر، محیط آکنده از هدایت‌های [[قرآن]] و سنت‌های الهی، آدمی را به سوی خوبی‌ها سوق می‌دهد؛ بنابراین از درون و برون همه کشش‌ها به سوی فضیلت‌ها و زیبایی‌هاست و این گونه است که ارزش‌های الهی و انسانی همه جایی و عالم گیر می‌شود.

::::#'''نهضت علمی:''' یکی از برنامه‌های فرهنگی [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} که خود منبع علوم و سرآمد همه عالمان زمان خویش است،<ref>[[امیر المؤمنین]]{{ع}} در توصیف [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} می‌فرماید: «دانش او از همه شما بیشتر است»؛ غیبت نعمانی، باب ۱۳، ح ۱، ص ۳۰۵.</ref>. نهضت علمی و رشد دانش بشری به طور چشمگیر و بی‌سابقه است. [[پیامبر خاتم|پیامبر اسلام]]{{صل}} پس از بشارت دادن به [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} دربارۀ این بخش از اقدام او فرموده است: "نهمین [[امام]] از فرزندان [[امام حسین]]{{ع}} قائم ایشان است که خداوند به دست او همه زمین را از روشنایی پر می‌کند، پس از آنکه گرفتار تاریکی گشته است، و تمام زمین را از [[عدالت]] دادگری می‌آکند پس از آنکه از ظلم و جور پر شده باشد، و سراسر عالم را از علم و دانایی بهره‌مند می‌سازد، پس از آنکه به جهل و نادانی گرفتار شده باشد"<ref>کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۲۴، ح ۵، ص ۴۸۷.</ref> این جنبش علمی و فکری، برای همه اقشار و طبقات جامعه است و در این شکوفایی، فرقی بین مرد و زن نیست؛ بلکه زنان نیز به رتبه‌های بلند علمی و [[دین]]‌شناسی می‌رسند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "در زمان [[امام مهدی]] {{ع}} به شما حکمت و دانش داده می‌شود، تا آن جا که زن در درون خانه‌اش مطابق کتاب خدا و سنّت [[پیامبر]] قضاوت می‌کند.<ref>غیبت نعمانی، باب ۱۳، ح ۳۰، ص ۳۳۷.</ref> این، حکایت از آگاهی و شناخت عمیق از آیات [[قرآن]] و روایات [[اهل بیت]]{{عم}} دارد؛ زیرا امر قضاوت، امری دشوار و سنگین است.

::::#'''مبارزه با بدعت‌ها''' بدعت در مقابل "سنّت" و به معنای داخل کردن اندیشه‌ها و آرای شخصی در [[دین]] و دینداری است. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} در معرفی بدعت گذاران فرمود: "بدعت گذاران، کسانی هستند که با فرمان خدا و کتاب او پیامبرش مخالفت می‌ورزند و بر اساس رای و هوای نفسانی خود وارد عمل می‌کنند؛ هر چند شمار آنها بسیار باشد"<ref>کنز العمال، ج ۱۶، ح ۴۴۲۱۶، ص ۱۸۲.</ref> بنابراین بدعت به معنای مخالفت با خدا و کتاب و [[پیامبر]] او حاکم کردن هواهای نفسانی و عمل کردن براساس تمایلات شخصی است و این، جز آن است که با [[الهام]] از کتاب و سنّت و بر اساس معیارهای الهی تحقق و تحلیلی نو ارائه شود. بدعت، امری است که سنّت و شیوه خدا و [[پیامبر]]{{صل}} را نابود می‌کند و هیچ آفتی برای دین، چنین شکننده و نابود کننده نیست. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} فرمود: "هیچ چیز مانند بدعت‌ها [[دین]] را ویران و تباه نکرده است"<ref>{{عربی|" مَا هَدَمَ‏ الدِّينَ‏ مِثْلُ‏ الْبِدَع‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۷۸، ح ۹۸، ص ۹۱.</ref> به همین دلیل است که سنت‌مداران، وظیفه دارند درمقابل بدعت گذاران قیام کنند و پرده از تزویر و نیرنگ آنها بردارند و راه نادرست آنها را برای مردمان آشکار و بدین گونه از گمراهی مردم جلوگیری کنند. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: "هرگاه بدعت‌ها در میان امتم آشکار شوند، بر عالم است که علم و دانش خود را آشکار سازد و هر کس چنین نکند، نفرین خدا بر او باد!<ref>کافی، ج ۱، باب البدع و الرای و المقائیس، ح ۲، ص ۵۴.</ref>. با تأسف باید گفت که پس از [[پیامبر]] و راه روشن او، چه بدعت‌ها که در [[دین]] نگذاشتند، و چه انحراف‌ها و کجی‌ها که در مسیر دینداری پدید نیاوردند، و چه گمراهی‌ها که در برابر مردم نگشودند! بدین سان چهره [[دین]] را واژگونه ساختند و رخسار تابنا آیین را به حجاب‌های هواها و سلیقه‌های شخصی پوشاندند. [[امامان]]{{عم}} و به دنبال ایشان عالمان [[دین]] کوشیدند؛ ولی همچنان راه بدعت گذاری و سنّت سوزی باز مانده و در دوران [[غیبت]] بیشتر شد. و اکنون عالم در انتظار است که صاحب مکتب و موعود [[قرآن]] بیاید و در سایه‌سار [[حکومت]] و سنت‌ها زنده گردیده و بدعت‌ها برچیده شود. و بی‌شک در رأس برنامه‌های اصلاحی او مبارزه با بدعت‌ها و گمراهی هاست، تا زمینه‌های [[هدایت]] و رشد تعالی بشر فراهم شود. [[امام باقر]]{{ع}} در ضمن سخنی بلند در توصیف زمان ظهور آن حضرت فرمود: "هیچ بدعتی را واگذارد، مگر اینکه آن را از ریشه برکند و از هیچ سنّتی نمی‌گذرد، مگر اینکه آن را بر پا خواهد فرمود"<ref>{{عربی|" وَ لَا يَتْرُكُ‏ بِدْعَةً إِلَّا أَزَالَهَا وَ لَا سُنَّةً إِلَّا أَقَامَهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۸، ح ۱۱، ص ۱۱.</ref>

::::#'''بهره‌وری از منابع طبیعی:''' یکی از مشکلات بخش اقتصاد، استفاده نکردن صحیح و بجا از مواهب الهی است. اکنون نه از تمام ظرفیت خاک استفاده می‌شود و نه از آب به درستی در راه احیای زمین بهره‌برداری می‌گردد. در زمان [[امام مهدی]] {{ع}} و به برکت [[حکومت]] حقّ او آسمان، سخاوتمندانه می‌بارد و زمین بی‌دریغ بار می‌دهد. [[امام علی|امیر المؤمنین]]{{ع}} فرمود: "و چون قائم ما قیام کند، آسمان باران می‌ریزد و زمین گیاه بیرون می‌آورد" <ref>{{عربی|" لَوْ قَدْ قَامَ‏ قَائِمُنَا لَأَنْزَلَتِ‏ السَّمَاءُ قَطْرَهَا وَ لَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ نَبَاتَهَا ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ خصال، باب اربعمائه، ح ۱۰، ص ۶۸۵.</ref>. در زمان حاکمیت آخرین حجّت حقّ، همه زمین و امکانات آن در اختیار [[امام]] خوبان قرار می‌گیرد، تا سرمایه‌ای کلان برای پی‌ریزی اقتصادی سالم فراهم شود. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "زمین برای او پیچیده می‌شود در لحظه‌ای از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌رود و تمام گنج‌های آن برای او آشکار می‌گردد"<ref>{{عربی|" تُطْوَى‏ لَهُ‏ الْأَرْضُ‏ وَ تَظْهَرُ لَهُ‏ الْكُنُوز‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۳۲، ح ۱۶، ص ۶۰۳.</ref>

::::#'''توزیع عادلانه ثروت:''' از مهم‌ترین عوامل اقتصاد بیمار در جوامع بشری، انباشته شدن ثروت در نزد گروهی خاصّ است. همیشه این گونه بوده است که افراد یا جمعیت‌هایی که برای خود –به هر دلیل- امتیازی قائل بوده‌اند، بر انبارهای ثروت‌ عمومی چنگ انداخته و آن را در جهت منافع شخصی و گروهی به کار برده‌اند. [[امام مهدی]] {{ع}} با اینان مقابله خواهد کرد و ثروت همگانی را در اختیار همگان خواهد گذاشت و عدالت علوی را به همه نشان خواهد داد. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "وقتی قائم [[اهل بیت]] قیام کند، اموال را به مساوی تقسیم می‌کند و در میان خلق به [[عدالت]] رفتار می‌نماید" <ref>{{عربی|" إِذَا قَامَ‏ قَائِمُ‏ أَهْلِ‏ الْبَيْتِ‏ قَسَمَ‏ بِالسَّوِيَّةِ وَ عَدَلَ‏ فِي‏ الرَّعِيَّةِ ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ غیبت نعمانی، باب ۱۳، ح ۲۶، ص ۲۴۲.</ref>. در زمان آن حضرت، اصل مساوات و برابری به اجرا در می‌آید و همگان از حقوق انسانی و الهی خود بهره‌مند می‌شوند. [[پیامبر خاتم|پیامبر اکرم]]{{صل}} فرمود: " شما را به [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} بشارت می‌دهم که در امّت من برانگیخته خواهد شد... او اموال را به درستی تقسیم می‌کند. کسی پرسید: مراد چیست؟ فرمود: یعنی بین مردم مساوات را اجرا خواهد کرد".<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۳۷، ص ۸۱.</ref>. و ره آورد این مساوات در سطح جامعه، آن است که فقر و تهیدستی ریشه کن گردیده، فاصله‌های طبقاتی برچیده می‌شود. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "[[امام مهدی]]{{صل}} میان مردم به مساوات رفتار می‌کند، به گونه‌ای که کسی پیدا نشود که نیازمند زکات باشد.<ref>بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۳۸، ص ۹۲.</ref>

::::#'''عمران و آبادانی:''' در حکومت‌های بشری، بخش‌هایی از محیط زندگی آباد می‌شود که به گونه‌ای در ارتباط با حاکمان و اطرافیان و همفکران ایشان یا طبقه اشراف و بزرگان و صاحب نفوذها باشد و بقیه طبقات فراموش می‌شوند؛ولی در [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} که امر تولید و توزیع ساماندهی می‌شود، نعمت و آبادانی به همه جا می‌رسد. [[امام باقر]]{{ع}} در توصیف روزگار [[امام مهدی]] {{ع}} فرمود: "در تمام زمین، هیچ ویرانه‌ای نمی‌ماند، جز اینکه آباد می‌شود" <ref>{{عربی|" فَلَا يَبْقَى‏ فِي‏ الْأَرْضِ‏ خَرَابٌ‏ إِلَّا عُمِر‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، باب ۳۳، ح ۱۶، ص ۶۰۳.</ref>

::::#'''احیا و گسترش امر به معروف و نهی از منکر:''' در [[حکومت]] جهانی [[امام مهدی]] {{ع}} فریضه بزرگ امر به معروف و نهی از منکر به صورت گسترده به اجرا گذاشته خواهد شد؛ همان واجبی که [[قرآن کریم]] بر آن تأکید ورزیده و آن را از ویژگی‌های امت اسلامی به عنوان برگزیده امت‌ها شمرده است.<ref>سوره آل عمران: ۱۱۰.</ref> همان امری که به سبب آن، همه واجبات الهی اقامه می‌شود<ref>در سخنی از امام باقر درباره این واجب آمده: «إن الأمر بالمعروف و النهي عن المنكر ... فريضة عظيمة بها تقام الفرائض؛ امر به معروف و نهی از منکر... واجبی است که به سبب آن همه واجبات اقامه می‌شود»؛ (کافی، ج ۵، باب الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، ح ۱، ص ۵۵</ref>. و واگذاشتن آن، عامل اساسی در هلاکت و نابودی خوبی‌ها و رشد و گسترش بدی‌ها در اجتماعات بوده است. از بهترین و والاترین مراتب امر به معروف و نهی از منکر آن است که رئیس [[حکومت]] و کارگزاران آن، امر کننده به خوبی‌ها و بازدارنده از زشتی‌ها باشند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: "مهدی و یاوران او... امر به معروف و نهی از منکر می‌کنند"<ref>{{عربی|" الْمَهْدِيُ‏ وَ أَصْحَابُهُ‏ ...يَأْمُرُونَ‏ بِالْمَعْرُوفِ‏ وَ يَنْهَوْنَ‏ عَنِ‏ الْمُنْكَرِ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ح ۹، ص ۴۷.</ref>

::::#'''مبارزه با فساد و رذائل اخلاقی:''' در [[حکومت]] مهدوی نهی از منکر که یکی از شاخصه‌های [[حکومت]] الهی است، تنها به زبان نخواهد بود؛ بلکه در عمل با منکرات و زشتی‌ها مقابله خواهد شد، تا جایی برای فساد و رذائل اخلاقی در جامعه نماند و محیط زندگی از زشتی‌ها پاک شود. در دعای ندبه که آهنگ فراق و نوای جدایی از یار غایب است چنین می‌خوانیم: "کجاست نابود کنندۀ آثار گمراهی و هوا و هوس؟ کجاست ریشه‌کن کنندۀ ریسمان‌های دروغ و افترا؟"<ref>{{عربی|" أَيْنَ‏ طَامِسُ‏ آثَارِ الزَّيْغِ‏ وَ الْأَهْوَاءِ، أَيْنَ‏ قَاطِعُ‏ حَبَائِلِ‏ الْكَذِبِ‏ وَ الِافْتِرَاء‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏"}}؛ مفاتیح الجنان، دعای ندبه.</ref>