علائم و نشانه‌های حتمی ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

:::::#'''[[خروج سفیانی]]''': [[سفیانی]] نام مردی جنایت‌کار است که از [[شام]] [[قیام]] می‌کند و لشکرهایی برای کشتن [[شیعیان]] به [[مدینه]] و [[کوفه]] می‌فرستد و خودش هم به سمت [[بیت المقدس]] حرکت می‌کند؛ [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین [[مردم]] را دیده‌ای<ref>همان، ج ۲، ص۵۵۷</ref>.

:::::#'''[[خسف بیداء]]''': [[خسف]] یعنی فرو رفتن در [[زمین]] و [[بیداء]] نام بیابانی میان [[مکه]] و [[مدینه]] و به معنای نابودی است. وقتی [[لشکر سفیانی]] پس از [[فتح]] [[مدینه]] از آنجا خارج می‌شوند و به سوی [[مکه]] حرکت می‌کنند، همه در بیابان [[بیداء]] به [[زمین]] فرو رفته، به‌طور [[معجزه]]‌آسا [[دفن]] می‌شوند؛

:::::#'''[[ندای آسمانی]]''': منظور صدایی است که در شب و روز بیست و سوم [[ماه مبارک رمضان]] از [[آسمان]] شنیده می‌شود و همه [[دنیا]] و هرکس به زبان خود آن را می‌شنود. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: ندا دهنده‌ای از [[آسمان]] به‌نام [[قائم]] {{ع}} و نام پدرش آواز می‌دهد<ref>همان، ص۱۸۷</ref> و از [[روایات]] چنین برمی‌آید که چندین ندا به گوش می‌رسد.

:::::#'''[[قتل نفس زکیه]]''': [[نفس زکیه]] یعنی [[انسان]] [[پاک]] و بی‌گناه؛ یکی از [[نشانه‌های حتمی]]، کشته شدن فردی بی‌گناه از [[سادات]] در [[مسجد الحرام]] بین [[رکن و مقام]] است. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: بین [[قیام]] [[قائم آل محمد]] {{ع}} و [[کشته شدن نفس زکیه]]، تنها پانزده شب فاصله دارد<ref>[[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین]]، ج ۲، ص۵۵۴</ref>.

:::::#'''[[قیام یمانی]]''': [[یمانی]] سرداری نیک‌نهاد و [[درست‌کار]] و طرف‌دار [[امام مهدی]] است و از صنعای سرزمین [[یمن]] کمی پیش از [[ظهور]] [[قیام]] می‌کند. او با [[تباهی‌ها]] می‌ستیزد. [[امام باقر]] {{ع}} فرموده: در میان بیرق‌هایی که پیش از [[قیام مهدی]] {{ع}} بلند می‌شود، پرچمی هدایت‌کننده‌تر از [[پرچم یمانی]] وجود ندارد که آن [[پرچم هدایت]] است، چون شما را به سوی صاحب‌تان [[دعوت]] می‌کند<ref>[[نعمانی]]، [[کتاب الغیبة (کتاب)|الغیبة]]، ص۲۶۴</ref>. [[یمانی]]، هم‌زمان با [[سفیانی]] [[قیام]] می‌کند<ref>در کتب روایی ما، این پنج مورد در حدیثی از [[امام صادق]] {{ع}} یک‌جا و از علامات حتمی ذکر شده است. [[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین]]، باب علامات ظهور، حدیث ۷</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص۳۸۴.</ref>.