ادب در معارف و سیره نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[انس بن مالک]] گوید: وقتی که پیامبر اکرم با [[زینب]] [[ازدواج]] کرد، [[حضرت]] ولیمه‌ای را تهیه دید و به من فرمود: تا بروم هر کس از [[اصحاب]] و [[یاران]] را ببینم به سفره [[دعوت]] کنم. من هم رفتم و گفتم و دسته دسته [[مردم]] می‌آمدند و می‌خوردند و باز می‌گشتند. تا اینکه گفتم: یا [[رسول الله]] کسی نمانده که به او نگفته باشم و هر کسی که طعام می‌خورد بیرون می‌رفت و متفرق می‌گشت، فقط سه نفر از آنها مانده بودند در حالی که پاهای خود را دراز کرده و تکیه داده بودند و از هر دری سخن می‌گفتند. [[پیامبر اکرم]] می‌خواست که آنها بیرون روند ولی [[شرم]] می‌کرد. [[پیامبر]]{{صل}} چند بار می‌رفت و باز می‌آمد، به [[خانه]] [[عایشه]] رفت و برگشت، شاید آنها خارج شوند تا اینکه [[جبرئیل]] نازل شد و این [[آیه]] را آورد: {{متن قرآن|...فَإِذَا طَعِمْتُمْ فَانْتَشِرُوا}}<ref>«... و چون خوراک خوردید پراکنده شوید» سوره احزاب، آیه ۵۳.</ref> و (بعد از صرف [[غذا]]) به بحث و صحبت ننشینید این عمل، پیامبر را ناراحت می‌نماید، ولی از شما شرم می‌کند (و چیزی نمی‌گوید) اما [[خداوند]] از (بیان) [[حق]] شرم ندارد!.<ref>[[علی راجی|راجی، علی]]، [[مظلومیت پیامبر (کتاب)|مظلومیت پیامبر]] ص ۲۵۶.</ref>.

== منابع ==