صرمه بن ابی‌انس در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پیامبر]]{{صل}} روز [[دوشنبه]] به [[مدینه]] رسید. بعضی گفته‌اند، آن روز، دوم [[ربیع الاول]] بود و معروف این است که دوازدهم آن ماه بوده است. می‌گویند، آن [[حضرت]] روزهای دوشنبه تا [[پنجشنبه]] را میان [[طایفه]] [[بنی عمرو بن عوف]] توقف فرمود و [[روز جمعه]] از آنجا کوچ کرد و آن روز را میان طایفه [[بنی سالم بن عوف]] گذرانید و با همراهان در دشت مهزوز [[نماز جمعه]] گزارد. برخی از [[مردم]] می‌گویند که آن حضرت بیش از این مدت میان ایشان ماند و عتبان بن [[مالک]]، با گروهی از مردان طایفه‌های [[بنی سالم]] و [[بنی حبلی]] به محضر پیامبر{{صل}} آمدند و گفتند: در میان ما با کمال [[عزت]] و [[ثروت]] و [[قدرت]] [[زندگی]] کن و تعداد ما هم زیاد است. پیامبر{{صل}} در آن موقع بر ماده شتر خویش سوار بود و فرمود: "جلو این [[ناقه]] را باز و آزادش بگذارید که [[مأمور]] است". آن گاه از کنار [[قبیله]] [[بنی ساعده]] عبور فرمود. آنجاهم [[سعد بن عباده]]، [[منذر بن عمرو]] و [[ابودجانه]] [[راه]] را بر [[حضرت]] گرفتند و خواهش کردند که [[پیامبر]]{{صل}} در میان ایشان [[منزل]] فرماید، اما پیامبر{{صل}} فرمود، راه [[ناقه]] را باز کنید که خود [[مأمور]] است. هم چنین از کنار [[طایفه]] بنی بیاضه عبور کرد و [[فروة بن عمرو]] و [[زیاد بن لبید]] از ایشان [[دعوت]] کردند که در آنجا فرود آید و پیامبر{{صل}} هم چنان فرمود که ناقه خود مأمور است. و چون کنار [[قبیله]] بنی نجار رسید، [[صرمة بن ابی انس]] و ابو سلیط همراه مردانی از قبیله، به پیامبر{{صل}} گفتند: ای پیامبر! میان ما اقامت فرما؛ زیرا ما دائی‍‌های تو هستیم و از همه [[انصار]]، از لحاظ رحم و [[خویشاوندی]] به تو نزدیک تریم. حضرت به آنها هم همان سخن قبلی را گفت و چون به محلی که اکنون [[مسجد پیامبر]]{{صل}} قرار دارد و آنجا [[زمین]] بایری بود که از آن برای نگهداری شتران و خرما استفاده می‌شد، رسید، ناقه زانو به زمین زد<ref>دلائل النبوه، بیهقی، ج۲، ص۵۰۴.</ref>.