رابطه انتظار با عدل و احسان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«مسئله دیگری که [[مسلمان]] [[منتظر]]، باید به آن اهمیت بسیار بدهد، و در تحقق و گسترش آن بکوشد، [[عدل]] و [[احسان]] است. یکی از شعارهای سرلوحه‌ای، در [[قرآن کریم]]، این [[شعار]] سترگ است: {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالإِحْسَانِ وَإِيتَاء ذِي الْقُرْبَى وَيَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاء وَالْمُنكَرِ وَالْبَغْيِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ‏}}<ref> به راستی خداوند به دادگری و نیکی کردن و ادای (حقّ) خویشاوند، فرمان می‌دهد و از کارهای زشت و ناپسند و افزونجویی، باز می‌دارد؛ به شما اندرز می‌دهد باشد که شما پند گیرید؛ سوره نحل، آیه:۹۰.</ref>

این است که [[منتظران ظهور]] [[دولت حق]]، و [[حکومت عدل]]، که دینشان [[اسلام]] است، و کتابشان [[قرآن]]، و نخستین امامشان [[علی بن ابی طالب]] است (یعنی تجسم اعلای [[عدالت]] و [[دادگری]])، و خود در [[انتظار]] تحقق [[حکومت عدل جهانی]] به سر می‌برند، باید پیوسته، نمونه این [[عدل]] و عدل‌طلبی باشند، و این چگونگی را نشان دهند، و [[جامعه]] خویش را از [[احسان]] سرشار سازند. باید [[جامعه]] آنان، نمونه آن [[عدل]] و دادی باشد که از آن دم می‌زنند، و [[منتظر ظهور]] ابعاد کلی و جهانگیر آنند.