پرش به محتوا

فضائل نیمه شعبان چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-رده:پرسش‌ +رده:پرسش)؛ زیباسازی
جز (جایگزینی متن - '.</ref> ::::::' به '.</ref> ')
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-رده:پرسش‌ +رده:پرسش)؛ زیباسازی)
خط ۱۰: خط ۱۰:
}}
}}
'''[[فضائل]] [[نیمه شعبان]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
'''[[فضائل]] [[نیمه شعبان]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.
==عبارت‌های دیگری از این پرسش==


== پاسخ نخست ==
== پاسخ نخست ==
[[پرونده:769540432.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]]
[[پرونده:769540432.jpg|100px|راست|بندانگشتی|[[عبدالله جوادی آملی]]]]
[[آیت‌الله]] '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
[[آیت‌الله]] '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:


«با تولد [[ولی خدا]] [[بهترین]] [[برکات]] بهره [[مردم]] می‌گردد، زیرا او {{عربی|"خَيْرُ أَهْلِ‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و اثر وجودی [[بهترین انسان]] [[زمین]] تمام [[زمین]] و ساکنانش را بهره‌مند می‌سازد. [[ولی عصر]] {{ع}} و [[آخرین حجت الهی]] که خیر اهل الارض زمان ماست، در سحرگاه [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ (ه.ق) چشم به [[جهان]] گشودند و این شب مبارک که میلاد موفور السرور آن حضرت است، احتمال دارد [[شب قدر]] نیز باشد، همان‌گونه که به برخی اعمال لیالی [[قدر]] در این شب نیز سفارش گردیده است<ref>ر.ک: اقبال الاعمال، ص ۲۱۴.</ref>. [[نیمه شعبان]]، شب مبارکی است که در [[فضائل]] شباهت بسیاری به لیالی [[قدر]] دارد و همان‌گونه که در [[برتری]] شب‌های [[قدر]] فرموده‌اند که {{عربی|"فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ نَفْسِهِ‏ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ‏ فِيهَا مَا لَمْ‏ يَسْأَلْ‏ مَعْصِيَة‏‏‏‏‏"}}<ref>الامالی، طوسی، ص۲۹۷؛ وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۰۶.</ref>، در [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] نیز [[نبی]] مکرم [[اسلام]] {{صل}} فرمود که [[خداوند]] در [[شب نیمه شعبان]] به اندازه موی گوسفندان قبیله بنی کلب بندگانش را می‌آمرزد: {{عربی|"يَغْفِرُ اللَّهُ‏ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ بِقَدْرِ شَعْرِ مِعْزَى‏ بَنِي كَلْبٍ‏‏‏‏‏"}}<ref>فضائل الأشهر الثلاثه؛ ص۶۱؛ بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۶.</ref> و این سخن، کنایه از فراوانی آمرزیده شدگان در آن شب مبارک است. [[کلام]] نورانی دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} نشان می‌دهد [[نیمه شعبان]] نیز در حد خویش، [[شب قدر]] و واجد یکی از درجات تقدیر امور است. ایشان در [[برابری]] این [[سنت]] با لیالی مبارکه [[قدر]] فرمود:<ref>{{عربی|"إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي‏ جَعَلَهَا اللَّهُ‏ لَنَا أَهْلَ‏ الْبَيْتِ‏ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ‏ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷؛ مصباح المتهجد، ص۷۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۵.</ref>؛ همان‌طور که [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} [[شب قدر]] مرحمت فرمود، به ما [[اهل بیت]] نیز [[نیمه شعبان]] را عطا کرد. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ پرسشی درباره [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] فرمود که با فضیلت‌ترین شب پس از [[لیلة القدر]] [[شب نیمه شعبان]] است که [[خداوند]] در این شب [[فضل]] خویش را بر بندگانش ارزانی می‌دارد و با من و کرم خود آنان را می‌آمرزد، پس برای نزدیکی به [[خدای سبحان]] در این شب بکوشید چون [[خداوند]] سوگند یاد کرده است که هیچ سائلی را تا وقتی که امر ناپسند و گناهی نخواسته است محروم نگرداند:<ref>{{عربی|"هِيَ‏ أَفْضَلُ‏ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، فِيهَا يَمْنَحُ‏ اللَّهُ‏ (تَعَالَى‏) الْعِبَادَ فَضْلَهُ‏، وَ يَغْفِرُ لَهُمْ‏ بِمَنِّهِ‏، فَاجْتَهِدُوا فِي الْقُرْبَةِ إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِيهَا، فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ فِيهَا مَا لَمْ يَسْأَلْ مَعْصِيَةً، وَ إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا {{صل}} فَاجْتَهِدُوا فِي الدُّعَاءِ وَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷.</ref>. [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} نیز [[شب نیمه شعبان]] به [[عایشه]] فرمود که در [[نیمه شعبان]] اجل‌ها نوشته و ارزاق قسمت می‌گردد و خدای عزوجل در این شب بیش از موهای بزهای قبیله بنی کلب، بندگانش را می‌آمرزد و [[فرشتگان]] را به [[آسمان]] [[دنیا]] و از آنجا به [[زمین]] نازل می‌کند و در این [[نزول]] ابتدا در [[مکه]] فرود می‌آیند<ref>{{عربی|"أَ مَا تَعْلَمِينَ أَيُّ لَيْلَةٍ هَذِهِ إِنَّ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فِيهَا يُكْتَبُ آجَالٌ وَ فِيهَا تُقْسَمُ‏ أَرْزَاقٌ‏ وَ إِنَ‏ اللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَغْفِرُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ خَلْقِهِ أَكْثَرَ مِنْ عَدَدِ شَعْرِ مِعْزَى بَنِي كَلْبٍ وَ يُنْزِلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَتَهُ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا وَ إِلَى الْأَرْضِ بِمَكَّةَ‏‏‏‏‏"}}؛ فضائل الأشهر الثلاثه، ص۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۹.</ref>»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۶۰-۶۱.</ref>.
«با تولد [[ولی خدا]] [[بهترین]] [[برکات]] بهره [[مردم]] می‌گردد، زیرا او {{عربی|"خَيْرُ أَهْلِ‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۴۶۷؛ من لایحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۷.</ref> است و اثر وجودی [[بهترین انسان]] [[زمین]] تمام [[زمین]] و ساکنانش را بهره‌مند می‌سازد. [[ولی عصر]] {{ع}} و [[آخرین حجت الهی]] که خیر اهل الارض زمان ماست، در سحرگاه [[نیمه شعبان]] سال ۲۵۵ (ه.ق) چشم به [[جهان]] گشودند و این شب مبارک که میلاد موفور السرور آن حضرت است، احتمال دارد [[شب قدر]] نیز باشد، همان‌گونه که به برخی اعمال لیالی [[قدر]] در این شب نیز سفارش گردیده است<ref>ر.ک: اقبال الاعمال، ص ۲۱۴.</ref>. [[نیمه شعبان]]، شب مبارکی است که در [[فضائل]] شباهت بسیاری به لیالی [[قدر]] دارد و همان‌گونه که در [[برتری]] شب‌های [[قدر]] فرموده‌اند که {{عربی|"فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ نَفْسِهِ‏ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ‏ فِيهَا مَا لَمْ‏ يَسْأَلْ‏ مَعْصِيَة‏‏‏‏‏"}}<ref>الامالی، طوسی، ص۲۹۷؛ وسائل الشیعه، ج ۸، ص ۱۰۶.</ref>، در [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] نیز [[نبی]] مکرم [[اسلام]] {{صل}} فرمود که [[خداوند]] در [[شب نیمه شعبان]] به اندازه موی گوسفندان قبیله بنی کلب بندگانش را می‌آمرزد: {{عربی|"يَغْفِرُ اللَّهُ‏ لَيْلَةَ النِّصْفِ‏ مِنْ‏ شَعْبَانَ‏ مِنْ‏ خَلْقِهِ‏ بِقَدْرِ شَعْرِ مِعْزَى‏ بَنِي كَلْبٍ‏‏‏‏‏"}}<ref>فضائل الأشهر الثلاثه؛ ص۶۱؛ بحار الانوار، ج ۹۴، ص ۸۶.</ref> و این سخن، کنایه از فراوانی آمرزیده شدگان در آن شب مبارک است. [[کلام]] نورانی دیگری از [[امام صادق]] {{ع}} نشان می‌دهد [[نیمه شعبان]] نیز در حد خویش، [[شب قدر]] و واجد یکی از درجات تقدیر امور است. ایشان در [[برابری]] این [[سنت]] با لیالی مبارکه [[قدر]] فرمود:<ref>{{عربی|"إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي‏ جَعَلَهَا اللَّهُ‏ لَنَا أَهْلَ‏ الْبَيْتِ‏ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ‏ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷؛ مصباح المتهجد، ص۷۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۵.</ref>؛ همان‌طور که [[خداوند]] به [[پیامبر]] {{صل}} [[شب قدر]] مرحمت فرمود، به ما [[اهل بیت]] نیز [[نیمه شعبان]] را عطا کرد. [[امام باقر]] {{ع}} در پاسخ پرسشی درباره [[فضیلت]] [[شب نیمه شعبان]] فرمود که با فضیلت‌ترین شب پس از [[لیلة القدر]] [[شب نیمه شعبان]] است که [[خداوند]] در این شب [[فضل]] خویش را بر بندگانش ارزانی می‌دارد و با من و کرم خود آنان را می‌آمرزد، پس برای نزدیکی به [[خدای سبحان]] در این شب بکوشید چون [[خداوند]] سوگند یاد کرده است که هیچ سائلی را تا وقتی که امر ناپسند و گناهی نخواسته است محروم نگرداند:<ref>{{عربی|"هِيَ‏ أَفْضَلُ‏ لَيْلَةٍ بَعْدَ لَيْلَةِ الْقَدْرِ، فِيهَا يَمْنَحُ‏ اللَّهُ‏ (تَعَالَى‏) الْعِبَادَ فَضْلَهُ‏، وَ يَغْفِرُ لَهُمْ‏ بِمَنِّهِ‏، فَاجْتَهِدُوا فِي الْقُرْبَةِ إِلَى اللَّهِ (تَعَالَى) فِيهَا، فَإِنَّهَا لَيْلَةٌ آلَى اللَّهُ عَلَى نَفْسِهِ أَلَّا يَرُدَّ سَائِلًا لَهُ فِيهَا مَا لَمْ يَسْأَلْ مَعْصِيَةً، وَ إِنَّهَا اللَّيْلَةُ الَّتِي جَعَلَهَا اللَّهُ لَنَا أَهْلَ الْبَيْتِ بِإِزَاءِ مَا جَعَلَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ لِنَبِيِّنَا {{صل}} فَاجْتَهِدُوا فِي الدُّعَاءِ وَ الثَّنَاءِ عَلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ)‏‏‏‏‏"}}؛ الامالی، طوسی، ص ۲۹۷.</ref>. [[پیامبر گرامی اسلام]] {{صل}} نیز [[شب نیمه شعبان]] به [[عایشه]] فرمود که در [[نیمه شعبان]] اجل‌ها نوشته و ارزاق قسمت می‌گردد و خدای عزوجل در این شب بیش از موهای بزهای قبیله بنی کلب، بندگانش را می‌آمرزد و [[فرشتگان]] را به [[آسمان]] [[دنیا]] و از آنجا به [[زمین]] نازل می‌کند و در این [[نزول]] ابتدا در [[مکه]] فرود می‌آیند<ref>{{عربی|"أَ مَا تَعْلَمِينَ أَيُّ لَيْلَةٍ هَذِهِ إِنَّ هَذِهِ اللَّيْلَةَ لَيْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فِيهَا يُكْتَبُ آجَالٌ وَ فِيهَا تُقْسَمُ‏ أَرْزَاقٌ‏ وَ إِنَ‏ اللَّهَ‏ عَزَّ وَ جَلَّ لَيَغْفِرُ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ مِنْ خَلْقِهِ أَكْثَرَ مِنْ عَدَدِ شَعْرِ مِعْزَى بَنِي كَلْبٍ وَ يُنْزِلُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَتَهُ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْيَا وَ إِلَى الْأَرْضِ بِمَكَّةَ‏‏‏‏‏"}}؛ فضائل الأشهر الثلاثه، ص۶۲؛ بحار الانوار، ج۹۴، ص۸۹.</ref>»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص ۶۰-۶۱.</ref>.


==پاسخ‌های دیگر==
== پاسخ‌های دیگر ==
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛
| عنوان پاسخ‌دهنده = ۱. حجت الاسلام و المسلمین محمدی اشتهاردی؛
خط ۲۶: خط ۲۴:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:
| پاسخ = حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد محمدی اشتهاردی]]'''، در کتاب ''«[[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]»''  در این‌باره گفته است:


«[[شیخ]] [[حر عاملی]] از بزرگان [[اصحاب]] [[نقل]] می‌کند که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "شبی که حضرت [[قائم]] {{ع}} در آن متولد شد، هیچ نوزادی در آن شب متولد نمی‌شود مگر اینکه [[مؤمن]] خواهد شد، و اگر در سرزمین [[کفر]] متولد گردد، [[خداوند]] او را به [[برکت]] [[امام مهدی]]{{ع}} به سوی [[ایمان]] منتقل می‌سازد"<ref>توضیح المقاصد شیخ بهائی، ص ۵۳۳.</ref>. در [[نیمه شعبان]] [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} و همچنین [[زیارت]] [[امام زمان ]]{{ع}} مستحب است، [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] [[بهترین]] شب بعد از [[شب قدر]] است و خواندن دو رکعت [[نماز]] در شب [[نیمه شعبان]]بعد از [[نماز]] عشا مستحب است، در رکعت اول بعد از [[حمد]]، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از [[حمد]]، سوره [[توحید]] خوانده شود"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۶۲.</ref>. [[غسل]] و شب‌زنده‌داری و [[عبادت]] در این شب [[فضایل]] بسیار دارد، این شب در نزد [[خدا]] چنین مقامی دارد که ولادت با [[سعادت]] [[امام زمان ]]{{ع}} در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده است. ضمنا روایاتی آمده که [[نیمه شعبان]] همان [[شب قدر]] و [[تقسیم ارزاق]] و عمرها است، و در بعضی از این [[روایات]] است: شب [[نیمه شعبان]] شب [[امامان]]{{عم}} و [[شب قدر]] شب [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} است.
«[[شیخ]] [[حر عاملی]] از بزرگان [[اصحاب]] [[نقل]] می‌کند که [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "شبی که حضرت [[قائم]] {{ع}} در آن متولد شد، هیچ نوزادی در آن شب متولد نمی‌شود مگر اینکه [[مؤمن]] خواهد شد، و اگر در سرزمین [[کفر]] متولد گردد، [[خداوند]] او را به [[برکت]] [[امام مهدی]]{{ع}} به سوی [[ایمان]] منتقل می‌سازد"<ref>توضیح المقاصد شیخ بهائی، ص ۵۳۳.</ref>. در [[نیمه شعبان]] [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} و همچنین [[زیارت]] [[امام زمان]] {{ع}} مستحب است، [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] [[بهترین]] شب بعد از [[شب قدر]] است و خواندن دو رکعت [[نماز]] در شب [[نیمه شعبان]]بعد از [[نماز]] عشا مستحب است، در رکعت اول بعد از [[حمد]]، سوره کافرون و در رکعت دوم بعد از [[حمد]]، سوره [[توحید]] خوانده شود"<ref>اثبات الهداة، ج ۷، ص ۱۶۲.</ref>. [[غسل]] و شب‌زنده‌داری و [[عبادت]] در این شب [[فضایل]] بسیار دارد، این شب در نزد [[خدا]] چنین مقامی دارد که ولادت با [[سعادت]] [[امام زمان]] {{ع}} در سحرگاه این شب واقع شده و بر عظمت و رونق آن افزوده است. ضمنا روایاتی آمده که [[نیمه شعبان]] همان [[شب قدر]] و [[تقسیم ارزاق]] و عمرها است، و در بعضی از این [[روایات]] است: شب [[نیمه شعبان]] شب [[امامان]]{{عم}} و [[شب قدر]] شب [[پیامبر خاتم|رسول خدا]]{{صل}} است.


از جمله [[فضایل]] این شب اینکه، از شب‌های مخصوص [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} است که صدهزار [[پیامبر]] {{عم}} آن حضرت را در این شب [[زیارت]] می‌کنند. از نمازهای مستحبی که در این شب وارد شده دو رکعت [[نماز]] است که در هر رکعت بعد از [[حمد]]، صد بار سوره [[توحید]] خوانده می‌شود. [[نقل]] شده که [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] در [[خواب]] دیدم [[جبرئیل]] بر من نازل شد و فرمود: ای [[محمد]]! در چنین شبی خوابیده‌ای؟ گفتم: این شب‌ چه شبی است؟ فرمود: شب [[نیمه شعبان]] است برخیز! مرا بلند کرد و به [[بقیع]] برد. و سپس فرمود: سرت را بلند کن، زیرا در این شب‌ها درهای [[رحمت خدا]] در [[آسمان]] به روی [[بندگان]] باز است همچنین در [[رضوان]]، در [[آمرزش]]، در [[فضل]]، در [[توبه]]، در [[نعمت]]، در وجود و [[سخاوت]]، در [[احسان]] باز است، [[خداوند]] به عدد پشم‌ها و موهای چرندگان در این شب گنه‌کاران را آزاد می‌کند، پایان عمرها در این شب تعیین می‌گردد، رزق‌های یک‌سال در این شب تقسیم می‌شود و حوادث یک‌سال در این شب معین می‌گردد. ای [[محمد]]! کسی که این شب را با [[تکبیر]] و [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[دعا]] و [[نماز]] و قرائت [[قرآن]] و [[اطاعت]] و [[خضوع]] و [[استغفار]] به سر برد، [[بهشت]] منزل و سرای اوست و [[خداوند]] [[گناهان]] گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد ... ای [[محمد]]! این شب را [[احیا]] بدار و به [[امت]] خود [[دستور]] بده آنها نیز این شب را [[احیا]] بدارند، و با این عمل به سوی [[خدا]] [[تقرب]] جویند، چراکه این شب شب شریفی است". از اعمال این شب، خواندن [[دعای کمیل]] در [[سجده]] است، [[روایت]] شده که کمیل گوید: دیدم [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[دعا]] را در شب [[نیمه شعبان]] در [[سجده]] خواندند. در مورد [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در این شب بخصوص در صورت‌ امکان در کنار قبرش، آمده: هرکس بشناسد [[امام حسین]]{{ع}} را و [[شهادت]] او و [[هدف]] شهادتش را که موجب [[نجات]] [[امت]] گردید و وسیله و راه‌گشایی برای رسیدن به [[فوز عظیم]] شد، (خلاصه اینکه عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و [[معرفت]] خاص باشد) آن‌گونه خویشتن را در برابر [[خدا]] خاضع نموده که [[شایستگی]] آن را دارا باشد و نیز از [[خدا]] خواسته‌های شرعی‌اش را تقاضا کند"<ref>اقتباس از کتاب المراقبات، نوشته مرحوم حاج میرزا جواد تبریزی، ص ۷۹ به بعد. (دعاها و نمازهای دیگری نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود).</ref>»<ref>[[ محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۷-۱۹.</ref>.
از جمله [[فضایل]] این شب اینکه، از شب‌های مخصوص [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} است که صدهزار [[پیامبر]] {{عم}} آن حضرت را در این شب [[زیارت]] می‌کنند. از نمازهای مستحبی که در این شب وارد شده دو رکعت [[نماز]] است که در هر رکعت بعد از [[حمد]]، صد بار سوره [[توحید]] خوانده می‌شود. [[نقل]] شده که [[پیامبر خاتم|رسول اکرم]]{{صل}} فرمود: "شب [[نیمه شعبان]] در [[خواب]] دیدم [[جبرئیل]] بر من نازل شد و فرمود: ای [[محمد]]! در چنین شبی خوابیده‌ای؟ گفتم: این شب‌ چه شبی است؟ فرمود: شب [[نیمه شعبان]] است برخیز! مرا بلند کرد و به [[بقیع]] برد. و سپس فرمود: سرت را بلند کن، زیرا در این شب‌ها درهای [[رحمت خدا]] در [[آسمان]] به روی [[بندگان]] باز است همچنین در [[رضوان]]، در [[آمرزش]]، در [[فضل]]، در [[توبه]]، در [[نعمت]]، در وجود و [[سخاوت]]، در [[احسان]] باز است، [[خداوند]] به عدد پشم‌ها و موهای چرندگان در این شب گنه‌کاران را آزاد می‌کند، پایان عمرها در این شب تعیین می‌گردد، رزق‌های یک‌سال در این شب تقسیم می‌شود و حوادث یک‌سال در این شب معین می‌گردد. ای [[محمد]]! کسی که این شب را با [[تکبیر]] و [[تسبیح]] و [[تهلیل]] و [[دعا]] و [[نماز]] و قرائت [[قرآن]] و [[اطاعت]] و [[خضوع]] و [[استغفار]] به سر برد، [[بهشت]] منزل و سرای اوست و [[خداوند]] [[گناهان]] گذشته و آینده‌اش را می‌آمرزد ... ای [[محمد]]! این شب را [[احیا]] بدار و به [[امت]] خود [[دستور]] بده آنها نیز این شب را [[احیا]] بدارند، و با این عمل به سوی [[خدا]] [[تقرب]] جویند، چراکه این شب شب شریفی است". از اعمال این شب، خواندن [[دعای کمیل]] در [[سجده]] است، [[روایت]] شده که کمیل گوید: دیدم [[امام علی|علی]]{{ع}} این [[دعا]] را در شب [[نیمه شعبان]] در [[سجده]] خواندند. در مورد [[زیارت]] [[امام حسین]]{{ع}} در این شب بخصوص در صورت‌ امکان در کنار قبرش، آمده: هرکس بشناسد [[امام حسین]]{{ع}} را و [[شهادت]] او و [[هدف]] شهادتش را که موجب [[نجات]] [[امت]] گردید و وسیله و راه‌گشایی برای رسیدن به [[فوز عظیم]] شد، (خلاصه اینکه عبادتش در این شب از روی توجه و علاقه و [[معرفت]] خاص باشد) آن‌گونه خویشتن را در برابر [[خدا]] خاضع نموده که [[شایستگی]] آن را دارا باشد و نیز از [[خدا]] خواسته‌های شرعی‌اش را تقاضا کند"<ref>اقتباس از کتاب المراقبات، نوشته مرحوم حاج میرزا جواد تبریزی، ص ۷۹ به بعد. (دعاها و نمازهای دیگری نیز ذکر شده به این کتاب مراجعه شود).</ref>»<ref>[[محمد محمدی اشتهاردی|محمدی اشتهاردی، محمد]]، [[حضرت مهدی فروغ تابان ولایت (کتاب)|حضرت مهدی فروغ تابان ولایت]]، ص ۱۷-۱۹.</ref>.
}}
}}
{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۶۰: خط ۵۸:
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].  
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان منبع جامع}}
{{پایان منبع جامع}}


خط ۶۶: خط ۶۴:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به ولادت امام مهدی]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به ولادت امام مهدی]]
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش