پرش به محتوا

آخرالزمان پس از ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابومحمد' به 'ابومحمد'
جز (جایگزینی متن - '== جستارهای وابسته == == منابع ==' به '== منابع ==')
جز (جایگزینی متن - 'ابومحمد' به 'ابومحمد')
خط ۳۶: خط ۳۶:


[[پیش از ظهور]] زمانی است که [[مؤمنان]] در [[رنج]] و [[سختی]] به سر می‌برند. [[پایداری]] در [[دین]] از نگاه‌داشتن پاره [[آتش]] در [[کف دست]] سخت‌تر خواهد بود و دوران [[سلطه]] [[کفار]] و مغلوب بودن [[مؤمنان]] است. اما زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[حکومت]] خود را برقرار نماید، هیچ کافری باقی نخواهد ماند و سرتاسر [[گیتی]] از ندای [[توحید]] پر خواهد شد. با کسانی که در ظاهر [[مسلمان]] هستند و شهادتین را بر زبان جاری می‌کنند، اما به [[اهل بیت]]{{عم}} [[بدگویی]] می‌کنند، در آن روزگار مانند [[یهود]] و [[نصاری]] [[رفتار]] خواهد شد. آنان باید به [[حضرت]] [[ایمان]] بیاورند یا اینکه مانند [[یهود]] و [[نصاری]] [[جزیه]] بدهند.
[[پیش از ظهور]] زمانی است که [[مؤمنان]] در [[رنج]] و [[سختی]] به سر می‌برند. [[پایداری]] در [[دین]] از نگاه‌داشتن پاره [[آتش]] در [[کف دست]] سخت‌تر خواهد بود و دوران [[سلطه]] [[کفار]] و مغلوب بودن [[مؤمنان]] است. اما زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[حکومت]] خود را برقرار نماید، هیچ کافری باقی نخواهد ماند و سرتاسر [[گیتی]] از ندای [[توحید]] پر خواهد شد. با کسانی که در ظاهر [[مسلمان]] هستند و شهادتین را بر زبان جاری می‌کنند، اما به [[اهل بیت]]{{عم}} [[بدگویی]] می‌کنند، در آن روزگار مانند [[یهود]] و [[نصاری]] [[رفتار]] خواهد شد. آنان باید به [[حضرت]] [[ایمان]] بیاورند یا اینکه مانند [[یهود]] و [[نصاری]] [[جزیه]] بدهند.
[[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود:‌ای [[ابومحمد]]! در زمان [[حضرت قائم]]{{ع}} در [[دولت حقه]] ما، مخالفین و [[دشمنان]] ما هیچ بهره‌ای ندارند. اکنون کشتن آنها بر ما و شما [[حرام]] می‌باشد، اما در [[زمان ظهور]]، ریختن [[خون]] آنان [[حلال]] خواهد بود<ref>بحار الانوار: ج ۵۲ ص ۳۶۷.</ref>.
[[امام صادق]]{{ع}} به [[ابوبصیر]] فرمود:‌ای ابومحمد! در زمان [[حضرت قائم]]{{ع}} در [[دولت حقه]] ما، مخالفین و [[دشمنان]] ما هیچ بهره‌ای ندارند. اکنون کشتن آنها بر ما و شما [[حرام]] می‌باشد، اما در [[زمان ظهور]]، ریختن [[خون]] آنان [[حلال]] خواهد بود<ref>بحار الانوار: ج ۵۲ ص ۳۶۷.</ref>.
[[حضرت]] [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، کسانی را که با [[اهل بیت]]{{عم}} [[دشمنی]] دارند و [[بدگویی]] ایشان می‌نمایند، به [[دین حق]] [[دعوت]] می‌نماید. اگر بپذیرند، [[نجات]] می‌یابند و اگر نه، یا سر از تن آنان جدا خواهد کرد و با آنان را مانند [[کافران]] ذمی به دادن [[جزیه]] مجبور می‌کند و کیسه‌ای به گردن آنان می‌آویزد و از [[شهر]] بیرون می‌کند<ref>همان: ص ۳۷۲ و روضه کافی: ح ۲۲۸.</ref>.
[[حضرت]] [[امام باقر]]{{ع}} فرمود: زمانی که [[حضرت قائم]]{{ع}} [[قیام]] نماید، کسانی را که با [[اهل بیت]]{{عم}} [[دشمنی]] دارند و [[بدگویی]] ایشان می‌نمایند، به [[دین حق]] [[دعوت]] می‌نماید. اگر بپذیرند، [[نجات]] می‌یابند و اگر نه، یا سر از تن آنان جدا خواهد کرد و با آنان را مانند [[کافران]] ذمی به دادن [[جزیه]] مجبور می‌کند و کیسه‌ای به گردن آنان می‌آویزد و از [[شهر]] بیرون می‌کند<ref>همان: ص ۳۷۲ و روضه کافی: ح ۲۲۸.</ref>.
[[مرحوم علامه]] [[مجلسی]] در کتاب مرأة العقول می‌فرماید: این [[حکم]] مربوط به ابتدای [[قیام]] است، ولی زمانی که [[حکومت]] [[حضرت]] گسترش می‌یابد، دیگر [[حق [[حیات]]]] نخواهند داشت، یعنی یا باید [[ایمان]] بیاورند و یا کشته خواهند شد.
[[مرحوم علامه]] [[مجلسی]] در کتاب مرأة العقول می‌فرماید: این [[حکم]] مربوط به ابتدای [[قیام]] است، ولی زمانی که [[حکومت]] [[حضرت]] گسترش می‌یابد، دیگر [[حق [[حیات]]]] نخواهند داشت، یعنی یا باید [[ایمان]] بیاورند و یا کشته خواهند شد.
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش