آمادگی نظامی و انتظامی برای ظهور امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

#[[مؤمنان]] در هر حال، [[منتظر فرج]] [[معصومان]]{{ع}} بوده و در [[فرمانبرداری]] امر آنها و [[شکیبایی]] بر طول [[زمان ظهور]] و [[فرج]] و در آنچه در حال ناپیدایی آنها و امر آنهاست، [[ثابت قدم]] باشند و در این حال، تا اندازۀ امکان آماده و [[عزم]] بر [[یاری]] ایشان در [[هنگام ظهور]] داشته و از نظر ظاهری و جسمی هم در امر آنها [[ثابت قدم]] باشند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص ۱۹۹ـ ۲۱۲.</ref>.

#پیوند و رابطه با [[امام]]{{ع}} و در [[خدمت]] [[امام]] زیستن و مرزبان دستورها و خواسته‌های [[امام]] بودن، به این معنا که جامعۀ [[مؤمنان]] با [[امام]] خویش ارتباط برقرار کنند و به ریسمان [[ولایت امام]] چنگ زنند. این قسم از [[مرابطه]] بر هر فرد [[واجب]] عینی است، [[نیابت]] بردار نیست، و پایه‌ای از پایه‌های [[ایمان]] است و عملی بدون آن پذیرفته نمی‌شود<ref>ر.ک: [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۸۸ ـ ۸۹.</ref>.

==[[دلیل]] بر ضرورت [[آمادگی نظامی]] و انتظامی [[منتظران]]==

#از لحاظ [[تئوری]]، [[احادیث]] فراوانی هست که [[مردم]] را به جمع‌آوری [[سلاح]] و مهمات [[تشویق]] می‌کند<ref>البته این دستور برای زمان گذشته بوده است و در حال حاضر که حکومت اسلامی برقرار شده، این وظیفه بر عهدۀ حکومت است.</ref>.  

#به لحاظ عملی نیز، [[پیامبر]]{{صل}} و [[ائمه]]{{ع}} کوشش زیادی کرده‌اند و [[جامعه]] را با این امر مهم آشنا ساخته‌اند. لذا در هر زمانی اسم خاص [[امام مهدی]]{{ع}} ـ [[قائم]] ـ برده می‌شد، [[معصومان]]{{ع}} بلند شده و دست بر سر می‌گذاشتند و برای شرکت در [[قیام امام مهدی]]{{ع}} اظهار [[آمادگی]] می‌کردند<ref>ر.ک: [[حسین الهی‌نژاد|الهی‌نژاد، حسین]]، [[ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر (مقاله)|ویژگی‌های منتظران و جامعه منتظر]]، ص ۲۶۵.</ref>.

==نتیجه‌==