پرش به محتوا

سوره مدثر: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن '
جز (جایگزینی متن - '</div> <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">' به '</div>')
جز (جایگزینی متن - ' لیکن ' به ' لکن ')
خط ۸: خط ۸:
این سوره را «مدّثّر» می‌نامند که با {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده!» سوره مدثر، آیه ۱.</ref>؛ آغاز می‌گردد که خطاب به [[حضرت رسول]]{{صل}} است. این سوره دارای ۵۶ [[آیه]]، ۲۵۶ کلمه و ۱۰۳۶ حرف است.
این سوره را «مدّثّر» می‌نامند که با {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ}}<ref>«ای جامه بر خود کشیده!» سوره مدثر، آیه ۱.</ref>؛ آغاز می‌گردد که خطاب به [[حضرت رسول]]{{صل}} است. این سوره دارای ۵۶ [[آیه]]، ۲۵۶ کلمه و ۱۰۳۶ حرف است.


دهمین سوره از سوره‌های «مخاطبات» است که با خطاب {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ}}آغاز می‌شود. از نظر حجم از سوره‌های «مفصّلات» یعنی از سوره‌های نسبتاً کوچک است که در جزء ۲۹ قرار دارد. این سوره جزء اولین سوره‌های نازل شده در اوائل [[بعثت]] و [[ظهور]] [[دعوت اسلامی]] است. حتی بعضی<ref>الکشاف، ج۴، ص۶۴۴.</ref> گفته‌اند اولین سوره نازل شده از قرآن همین است. البته این سخن صحیح نیست؛ زیرا [[آیات]] سوره چنین حرفی را [[تکذیب]] می‌کند. به لحاظ این که از برخی آیات آن به دست می‌آید که [[رسول خدا]]{{صل}} قبل از این سوره، قرآن را بر [[مردم]] می‌خوانده و مردم تکذیبش می‌کردند و از آن [[اعراض]] می‌نمودند. به همین جهت، بعضی از [[مفسرین]] متمایل به این قول شده‌اند که اولین آیاتی که از قرآن نازل شد، تنها هفت آیه از اول همین سوره بوده است. البته لازمه این قول، آن است که سوره مورد بحث یک باره نازل نشده باشد. این قول هرچند از نظر متن آیات هفت‌گانه بعید نیست، لیکن [[سیاق]] اول [[سوره علق]] آن را دفع می‌کند، چون ظاهر آن این است که آیات اول سوره علق، اولین آیات نازله از قرآن است. به هر حال، این سوره در اوائل بعثت نازل شده و جزو اولین سوره‌های [[قرآنی]] است.
دهمین سوره از سوره‌های «مخاطبات» است که با خطاب {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّرُ}}آغاز می‌شود. از نظر حجم از سوره‌های «مفصّلات» یعنی از سوره‌های نسبتاً کوچک است که در جزء ۲۹ قرار دارد. این سوره جزء اولین سوره‌های نازل شده در اوائل [[بعثت]] و [[ظهور]] [[دعوت اسلامی]] است. حتی بعضی<ref>الکشاف، ج۴، ص۶۴۴.</ref> گفته‌اند اولین سوره نازل شده از قرآن همین است. البته این سخن صحیح نیست؛ زیرا [[آیات]] سوره چنین حرفی را [[تکذیب]] می‌کند. به لحاظ این که از برخی آیات آن به دست می‌آید که [[رسول خدا]]{{صل}} قبل از این سوره، قرآن را بر [[مردم]] می‌خوانده و مردم تکذیبش می‌کردند و از آن [[اعراض]] می‌نمودند. به همین جهت، بعضی از [[مفسرین]] متمایل به این قول شده‌اند که اولین آیاتی که از قرآن نازل شد، تنها هفت آیه از اول همین سوره بوده است. البته لازمه این قول، آن است که سوره مورد بحث یک باره نازل نشده باشد. این قول هرچند از نظر متن آیات هفت‌گانه بعید نیست، لکن [[سیاق]] اول [[سوره علق]] آن را دفع می‌کند، چون ظاهر آن این است که آیات اول سوره علق، اولین آیات نازله از قرآن است. به هر حال، این سوره در اوائل بعثت نازل شده و جزو اولین سوره‌های [[قرآنی]] است.


۳ آیه این سوره [[سوگند]] دارد (در آیات {{متن قرآن|كَلاَّ وَالْقَمَرِ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ }}<ref>«هرگز! سوگند به ماه، و به شب آنگاه که پشت کند و به بامداد چون بردمد» سوره مدثر، آیه ۳۲-۳۴.</ref> با سوگند به: ماه، [[شب]]، صبحگاهان).  
۳ آیه این سوره [[سوگند]] دارد (در آیات {{متن قرآن|كَلاَّ وَالْقَمَرِ وَاللَّيْلِ إِذْ أَدْبَرَ وَالصُّبْحِ إِذَا أَسْفَرَ }}<ref>«هرگز! سوگند به ماه، و به شب آنگاه که پشت کند و به بامداد چون بردمد» سوره مدثر، آیه ۳۲-۳۴.</ref> با سوگند به: ماه، [[شب]]، صبحگاهان).  
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش