عدل در معارف و سیره علوی: تفاوت میان نسخه‌ها

==[[سخت‌گیری]] [[امام]] در [[اجرای عدالت]]==

[[امام علی]]{{ع}} بارها در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} نشان داده بود که در اجرای عدالت [[اهل]] [[تساهل]] و [[مداهنه]] نیست و در این راه از هیچ کوششی دریغ نمی‌ورزد. سخت‌گیری امام در [[مصرف]] [[اموال عمومی]] تا آنجا بود که گروهی از [[مردم]] از آن [[حضرت]] به پیشگاه [[رسول خدا]]{{صل}} [[شکایت]] برده، از [[تندی]] و خشنونت ایشان [[گله]] کردند. اما پاسخ رسول خدا{{صل}} سند افتخاری دیگر برای [[امیرمؤمنان]] بود و حق‌محوری وی را چنین می‌ستود: {{متن حدیث|لا تشكوا عليّا فواللّه إنّه لخشن في ذات اللّه}}<ref>المجلسی، محمدباقر، بحارالانوار، ج۴۱، ص۱۱۶؛ ابن شهر آشوب، مناقب آل ابی طالب، ج۱، ص۳۷۷.</ref>؛ «از علی شکایت نکنید؛ زیرا او در امور [[الهی]] سخت‌گیر و [[سازش]] ناپذیر است». با این حال، پس از [[رحلت پیامبر گرامی اسلام]]، این [[ویژگی امام]] علی{{ع}} یکی از عواملی بود که وی را از دست‌یابی به [[خلافت]] بازداشت، چنان‌که [[خلیفه دوم]] می‌گوید:

علی،... سزاوارترین مردم برای [[حکومت]] است، ولی [[قریش]] تاب [[عدالت]] او را ندارد؛ زیرا اگر حکومت را بر عهده گیرد، راهی برای [[گریز]] از [[حق]] باقی نمی‌گذارد، و در آن صورت، مردم [[بیعت]] خود را می‌شکنند و در برابر او می‌ایستند<ref>تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۵۹.</ref>.<ref>[[حسن یوسفیان|یوسفیان]] و [[احمد حسین شریفی|شریفی]]، [[امام علی و مخالفان (مقاله)| مقاله «امام علی و مخالفان»]]، [[دانشنامه امام علی ج۶ (کتاب)|دانشنامه امام علی ج۶]]، ص ۲۰۱.</ref>