قانونمداری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
تنظیم [[امور جامعه]] نیازمند وجود [[قانون]] و مقرراتی که اجرای آنها، [[رشد]] و توسعه [[جامعه]] را نتیجه بدهد و یکی از اصول [[نظامهای سیاسی]]، قانون و '''[[قانونگرایی]]''' است. بقای هر [[حکومت]] و [[اصلاح]] امور هر جامعهای، بدون [[پایبندی]] [[مردم]] به [[قوانین]] و مقررات، امکانپذیر نیست. پایه [[نظم]] و [[امنیت]] و جریان صحیح امور و ایجاد شرایط مناسب برای تأمین [[حقوق]] و [[مصالح مردم]]، بر قانون [[استوار]] است و قانون، تا زمانی که به [[اجرا]] در نیاید و همگان بدان پایبند نباشند، صِرف وضع و تصویب آن، اثری ندارد. | |||
==قانونمداری از [[اصول نظام سیاسی اسلام]]== | ==قانونمداری از [[اصول نظام سیاسی اسلام]]== | ||
هر جامعه برای تنظیم و [[آراستگی]] امور خود، [[نیازمند]] [[قانون]] و مقرراتی است که اجرای آنها، رشد و توسعه جامعه را نتیجه بدهد. در جامعهای که بر مدار [[عدالت]] میچرخد، از شاخصهای اصلی آن تکیه بر قانون و قانونگرایی است. معنای صریح و روشن قانونگرایی در [[نظام اسلامی]] را میتوان از [[کلام]] معمار [[انقلاب اسلامی]]، [[امام خمینی]]، دریافت؛ چنانکه میفرماید: “در [[اسلام]] [[قانون]] [[حکومت]] میکند، [[پیغمبر اکرم]] هم تابع قانون بود، تابع [[قانون الهی]]، نمیتوانست [[تخلف]] بکند”<ref>صحیفه نور، ج۱۰، ص۲۹.</ref>. | هر جامعه برای تنظیم و [[آراستگی]] امور خود، [[نیازمند]] [[قانون]] و مقرراتی است که اجرای آنها، رشد و توسعه جامعه را نتیجه بدهد. در جامعهای که بر مدار [[عدالت]] میچرخد، از شاخصهای اصلی آن تکیه بر قانون و قانونگرایی است. معنای صریح و روشن قانونگرایی در [[نظام اسلامی]] را میتوان از [[کلام]] معمار [[انقلاب اسلامی]]، [[امام خمینی]]، دریافت؛ چنانکه میفرماید: “در [[اسلام]] [[قانون]] [[حکومت]] میکند، [[پیغمبر اکرم]] هم تابع قانون بود، تابع [[قانون الهی]]، نمیتوانست [[تخلف]] بکند”<ref>صحیفه نور، ج۱۰، ص۲۹.</ref>. |