رضوان در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

نام رضوان برای [[رییس]] فرشتگان و خادمان بهشت مناسب با رضوان و [[خشنودی خدا]] از بندگانی است که در [[دنیا]] درصدد جلب [[رضوان الهی]] بوده‌اند و [[خدا]] از آنها [[راضی]] و آنان نیز از خدا راضی‌اند: {{متن قرآن|رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ}}<ref>«خداوند از آنان خشنود است و آنان از خداوند خشنودند» سوره مائده، آیه ۱۱۹.</ref>. رضوان الهی [[برترین]] [[سعادت‌ها]] و [[برتر]] از بهشت و نعمت‌های آن است: {{متن قرآن|وَرِضْوَانٌ مِنَ اللَّهِ أَكْبَرُ}}<ref>«و خشنودی خداوند (از همه اینها) برتر است» سوره توبه، آیه ۷۲.</ref> و تا [[انسان]] [[رضایت الهی]] را نداشته باشد وارد و ساکن بهشت نمی‌شود. از این‌رو نام فرشته‌ای که در رأس [[کارگزاران]] بهشت قرار دارد رضوان است.

[[پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} در [[سفر]] [[معراج]] با این [[فرشته]] بزرگ [[ملاقات]] و با او [[گفت‌وگو]] کرده است<ref>تفسیرالمیزان، ذیل آیه {{متن قرآن|سُبْحَانَ الَّذِي أَسْرَى بِعَبْدِهِ لَيْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَى الْمَسْجِدِ الْأَقْصَى الَّذِي بَارَكْنَا حَوْلَهُ لِنُرِيَهُ مِنْ آيَاتِنَا إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْبَصِيرُ}} «پاکا آن (خداوند) که شبی بنده خویش را از مسجد الحرام تا مسجد الاقصی - که پیرامون آن را خجسته گردانده‌ایم- برد تا از نشانه‌هایمان بدو نشان دهیم، بی‌گمان اوست که شنوای بیناست» سوره اسراء، آیه ۱.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم، فرهنگ معاصر عربی - فارسی، آذرناش آذرنوش، نشر نی، تهران، ۱۳۷۹، چاپ اول، المیزان فی تفسیر القرآن، سیدمحمدحسین طباطبایی، مؤسسة الأعلمی للمطبوعات، بیروت، ۱۳۹۳.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «رضوان»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۴۶.</ref>

== منابع ==