آیا انتظار فرج مورد اتفاق همه مسلمین است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

«همه [[فرق اسلامی]] از [[شیعه]] و [[سنی]] - بدون استثناء در [[انتظار]] [[قیام]] یک [[مصلح بزرگ]]، از دودمان [[پیامبر]] {{صل}} به ام [[مهدی]] {{ع}} به سر می‌برند و این [[اعتقاد]] چنان که از مصادر در معتبر [[تاریخ]] و [[حدیث]] می‌آید. در تمام دوران، یک [[عقیده]] عمومی [[امت اسلام]] بوده است و همه بر آن [[اعتقاد]] داشته‌اند. و در این راستا [[مدعیان دروغین]] را به لحاظ این که واجد صفات و نشانی‌های [[مهدی موعود]] نیستند، رد می‌کنند. [[مردم]] درباره [[منجی موعود]]، اختصاص داده است و چنین می‌گوید که [[اعتقاد به مهدی]] {{ع}} در تمام اعصار و قرون بوده است.

[[کلام]] [[ابن خلدون]] چنین است: "بدان که بین همه [[مسلمانان]]، مشهور است که با گذشت روزگار، ناگزیر در [[آخر زمان]]، مردی از [[اهل بیت پیامبر]] {{ع}} [[ظهور]] می‌کند که [[دین]] را [[یاری]] و [[عدالت]] را آشکار می‌سازد و [[مسلمانان]] از او [[پیروی]] می‌کنند؛ وی بر [[ممالک اسلامی]] [[استیلا]] می‌یابد و [[مهدی]] نامیده می‌شود"<ref>ابن خلدون، مقدمه، ص ۳۱۱.</ref>. "اتفاق [[مسلمین]] بر اصل [[ظهور مهدی]] {{ع}} و برخی از صفات و خصوصیات آن [[حضرت]] همیشه مقبول بوده و علمای بزرگ [[اهل سنت]] هم آن را مورد تصریح و تأکید قرار داده‌اند"<ref>لطف الله صافی گلپایگانی، [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۳۴۱ - ۳۲۲.</ref>.

[[دانشمندان]] بزرگ معاصر و [[اهل سنت]]، [[شیخ منصور علی]] ناصف، نویسنده کتاب التاج الجامع للاصول، می‌نویسد: "در میان همه [[دانشمندان]] امروز و گذشته، مشهور است که سرانجام، مردی از [[اهل بیت پیامبر]] {{صل}} ظاهر می‌شود که تمام [[کشورهای اسلامی]] مسلط می‌گردد و [[مسلمانان]] از او پیروری می‌کنند و... [[احادیث]] [[مهدی]] را بسیاری از بزرگان [[صحابه]] و [[محدثین]]، [[نقل]] کرده‌اند".

سپس بحث مشروحی درباره [[تواتر]] [[احادیث]] مربوط به [[مهدی]] {{ع}} طرح کرده و می‌گوید: {{عربی|هَذَا يَكْفِي لِمَنْ كَانَ عِنْدَهُ ذَرُّةٌ مِنَ الاِيْمَانِ وَ قَلِيلٌ مِنَ الاِنْصَافِ}}؛ "یعنی آنچه گفته شد، برای کسانی که یک ذره [[ایمان]] و یک جو [[انصاف]]، کافی به نظر می‌رسد"<ref>شیخ منصور علی ناصف، التاج الجامع للاصول، ج ۵، ص ۳۱۰.</ref>.

از این مباحث روشن شد که مسأله [[انتظار مهدی]] {{ع}} بین [[اهل تسنن]] و [[تشیع]]، امری اجماعی و [[مورد اتفاق]] است. "و این [[حقیقت]] را می‌توان دریافت که بحث [[انتظار]] بین مثلث [[اسلام]] [[مسیحیت]] و [[یهودیت]] و به عبارتی [[ادیان ابراهیمی]] به صورتی جدی مطرح است و در این میان از آن جا که [[هویت]] [[شیعه]] در پیوند با مفهوم [[انتظار]] قوام می‌یابد و [[انقلاب اسلامی]] نیز داعیه‌دار همین [[بینش]] می‌باشد، می‌توان با [[قاطعیت]] اظهار داشت که بار [[انتظار]] بیش از دیگر [[مذاهب]] بر دوش [[شیعه دوازده امامی]] است. از سوی دیگر برداشت [[سیاسی]] [[قدرت]] مردانه [[صهیونیست‌ها]] از مفهوم [[انتظار]] [[مسیحا]] و [[مسیحیان]] از بازگشت [[عیسی]] {{ع}} نقطه‌ای پر تنش را به وجود می‌آورد. در عین حال [[اندیشه]] [[انتظار]] [[موعود]] در [[شیعه]] با توجه به غنای محتوایی و گیرایی آن فرصتی طلایی را در آغاز هزاره سوم به دست آورده است. استفاده هدف‌دار و روشمندانه از این [[فرصت‌ها]] می‌تواند راه را بر اندیشه‌های رقیب بسته یا دست کم آنان را بی‌رقیب نگذارد. در برابر، بی‌توجهی و ناکارآمدی برنامه‌ها با توجه به شرایط موجود ضمن آن که راه نفوذ و [[هجوم]] را برای اندیشه‌های دیگر باز خواهد گذاشت، نتیجه‌ای جز [[نبرد]] انتظارها و پیرو آن [[جنگ]] [[منتظران]] در پی نخواهد داشت"<ref>ماهنامه مبلغان، شماره ۳۴، شعبان ۱۴۲۳ ه-. ق. ص ۶۲.</ref>.

ممکن است بعضی از افراد ناگاه تصور کنند که [[عقیده]] به [[انتظار]] و [[ظهور]] [[مبارک]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} مختصات [[شیعه]] و تمام منابع و مدارک آن هم مربوط به [[شیعه]] و [[راویان]] مربوط به [[ظهور]] نیز همه [[دانشمندان]] و بزرگان و علمای [[شیعه]] می‌باشند. ولی باید توجه داشت که: [[عقیده]] به [[انتظار ظهور]] [[مبارک]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} از مختصات [[شیعه]] و منحصر به [[شیعه]] نیست. و بسیاری از فرقه‌های [[اسلامی]] در این [[عقیده]] و مرام با هم [[اتفاق نظر]] دارند و آن را جزء [[عقاید]] قطعی و [[مسلم]] خود می‌دانند. "[[ایمان]] و [[عقیده]] به [[انتظار ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} در [[اسلام]] به [[قدرت]] ریشه‌دار و با اهمیت است که از دیدگاه [[دانشمندان]] و بزرگان [[اهل سنت]] نیز - مانند [[شیعیان]] - یکی از ضروریات [[دین مبین اسلام]] به شمار می‌رود. و منکر آن از [[آیین اسلام]] بیرون است"<ref>سید اسد الله هاشمی شهیدی ظهور حضرت مهدی {{ع}} از دیدگاه اسلام و مذاهب و ملل جهان، ص ۶۶.</ref>.

[[احادیث]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} علاوه بر کتب [[شیعه]] در بسیاری از کتب معروف [[اهل سنت]] نیز آمده است. در اکثر این کتاب‌ها از اوصاف و خصوصیات نسبی و [[زندگی حضرت مهدی]] {{ع}} [[انتظار]] و [[علایم ظهور]] محل [[بیعت]] و تعداد [[اصحاب]] و مکان [[ظهور]] و دیگر ابعاد مربوط به آن [[حضرت]] نیز سخن رفته است. به علاوه در ۳۵ کتاب از کتب این [[دانشمندان]] تصریح شده که [[مهدی]] {{ع}} [[فرزند]] بلافاصل [[امام حسن عسکری]] {{ع}} است و حتی عده زیادی از آنها نیز اعتراف کرده‌اند که این [[احادیث]] - یعنی [[احادیث]] مربوط به [[حضرت مهدی]] - از [[احادیث]] مشهور یا از [[احادیث متواتر]] است اینک [[وجدان]] [[پاک]] افراد منصف را "[[حکم]]" قرار داده به طور اختصار دورنمایی از این [[اعتقاد]] که در منابع و مدارک معتبر [[اهل سنت]] و حتی در "[[صحاح سته]]" که معروف‌ترین و معتبر‌ترین کتب [[روایی]] آنها است - نیز آمده است را می‌آوریم"<ref>امام حنبل پیشوای فرقه حنبلی اهل سنت می‌باشد (متوفای سال ۱۲۴۱ هجری و معاصر امام نهم و دهم {{عم}}).</ref>»<ref>[[محبوب شفائی|شفائی، محبوب]]، [[موعود حق (کتاب)|موعود حق]]، ص ۱۵۸.</ref>.