شیعه در عصر ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

شیعه در عصر ظهور (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۱۱

۸ بایت حذف‌شده ، ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۳

←‏مقدمه

دیداریویکی‌متن

Bahmani

مدیران

۱۱۴٬۱۱۴

ویرایش

@@ خط ۹: / خط ۹: @@
 [[شیعیان]] در [[عصر ظهور]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در طلیعه [[یاران]] او هستند و در [[عصر ظهور]] به اوج [[اقتدار]] و شکوه خواهند رسید. [[امام صادق]] {{ع}} فرمود: "[[شیعیان]] ما در [[حکومت]] [[قائم]] {{ع}} سروران و [[زمامداران]] [[زمین]]، و [[فرمانروایان]] آن هستند و به هرکدام، [[قدرت]] و نیروی [[چهل]] قهرمان داده می‌شود"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۲؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۶.</ref>. و نیز فرمود: "[[خداوند]] [[خوف]] و [[ترس]] را از [[قلب]] [[شیعیان]] ما برکنده و آن را در [[قلب]] [[دشمنان]] ما جای می‌دهد. از این‌رو هرکدام از آنان برنده‌تر از نیزه و پرشهامت‌تر از شیرند. [[دشمنان]] را با سرنیزه خویش زخم کاری می‌زنند و به وسیله [[شمشیر]] از پای درمی‌آورند و پایمال می‌سازند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۲؛ اختصاص مفید، ص ۸.</ref>. در [[روایات]] است: هنگامی که [[قائم]] {{ع}} [[قیام]] کند، [[خداوند]] در دستگاه [[شنوایی]] و [[بینایی]] [[شیعیان]] ما، گستردگی و کشش ویژه‌ای می‌بخشد تا میان آنان و [[مهدی]] ما، واسطه و نامه‌رسان یا فاصله‌ای نباشد<ref>کافی، ج ۸، ص ۲۴۰.</ref>. یا این‌که فرموده‌اند: [[مؤمن]] در عصر [[قائم]] {{ع}} در حالی که در [[مشرق]] است، برادر خویش را که در [[مغرب]] است می‌بیند و همان‌گونه که در [[مغرب]] است، برادر [[مؤمن]] خویش را در [[مشرق]] می‌بیند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۹۱؛ معجم احادیث الامام المهدی {{ع}}، ج ۴، ص ۵۶.</ref>.
-[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[مردم]]، مالیات [[اموال]] و امکانات خویش را خود به دلخواه و افتخار به سوی [[دولت مهدی]] می‌برند و [[خداوند]] بر [[شیعیان]]، چنان وسعت و [[برکت]] و [[رفاه]] و امکاناتی ارزانی می‌دارد که اگر [[حقیقت]] [[سعادت]] و نیکبختی را نمی‌فهمیدند و به [[ارزش‌های اخلاقی]] آراسته نبودند، مست امکانات می‌شدند و به [[طغیان]] و [[تجاوز]] سر برمی‌داشتند، اما آنان به [[دلیل]] رشد [[فکری]] و [[تکامل عقلی]]، خدای را [[سپاس]] می‌گذارند و به [[وظایف]] خویش در نهایت جدّیت عمل می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.</ref>. این [[روایت]] نشانگر اوج رشد [[فکری]] و [[تکامل عقلی]] [[شیعیان]] در [[عصر ظهور]] است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۴.</ref>.
+[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: [[مردم]]، مالیات [[اموال]] و امکانات خویش را خود به دلخواه و افتخار به سوی [[دولت مهدی]] می‌برند و [[خداوند]] بر [[شیعیان]]، چنان وسعت و [[برکت]] و [[رفاه]] و امکاناتی ارزانی می‌دارد که اگر [[حقیقت]] [[سعادت]] و نیکبختی را نمی‌فهمیدند و به [[ارزش‌های اخلاقی]] آراسته نبودند، مست امکانات می‌شدند و به [[طغیان]] و [[تجاوز]] سر برمی‌داشتند، اما آنان به [[دلیل]] رشد [[فکری]] و تکامل عقلی، خدای را [[سپاس]] می‌گذارند و به [[وظایف]] خویش در نهایت جدّیت عمل می‌کنند<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۵.</ref>. این [[روایت]] نشانگر اوج رشد [[فکری]] و تکامل عقلی [[شیعیان]] در [[عصر ظهور]] است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۴۴۴.</ref>.
 == پرسش مستقیم ==