امامت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها
←علم غیب
(←عصمت) |
|||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَکَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً، وَ عَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِکَ شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ، وَ عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتَّى لَا یُعَارِضَنَا الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ، وَ لَا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 6.</ref>.؛ بار خدایا، هم‌چنان که دل‌هاى ما را [[حاملان قرآن]] ساختى و به [[رحمت]] خود [[شرف]] و [[فضیلت]] آن به ما شناساندى، بر [[محمد]]{{صل}} که [[خطیب]] [[قرآن]] است و [[خاندان]] او که [[خازنان علم]] قرآنند،[[ درود]] بفرست و ما را در زمره کسانى قرار ده که از سر [[صدق]] معترفند که [[قرآن]] از نزد تو نازل شده، تا هیچ [[شک و تردید]]، با [[یقین]] ما معارضه نکند و چون قدم به [[راه راست]] [[قرآن]] نهادیم هیچ چیز ما را در راه نلغزاند». | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ فَکَمَا جَعَلْتَ قُلُوبَنَا لَهُ حَمَلَةً، وَ عَرَّفْتَنَا بِرَحْمَتِکَ شَرَفَهُ وَ فَضْلَهُ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ الْخَطِیبِ بِهِ، وَ عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ، وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ یَعْتَرِفُ بِأَنَّهُ مِنْ عِنْدِکَ حَتَّى لَا یُعَارِضَنَا الشَّکُّ فِی تَصْدِیقِهِ، وَ لَا یَخْتَلِجَنَا الزَّیْغُ عَنْ قَصْدِ طَرِیقِهِ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 6.</ref>.؛ بار خدایا، هم‌چنان که دل‌هاى ما را [[حاملان قرآن]] ساختى و به [[رحمت]] خود [[شرف]] و [[فضیلت]] آن به ما شناساندى، بر [[محمد]]{{صل}} که [[خطیب]] [[قرآن]] است و [[خاندان]] او که [[خازنان علم]] قرآنند،[[ درود]] بفرست و ما را در زمره کسانى قرار ده که از سر [[صدق]] معترفند که [[قرآن]] از نزد تو نازل شده، تا هیچ [[شک و تردید]]، با [[یقین]] ما معارضه نکند و چون قدم به [[راه راست]] [[قرآن]] نهادیم هیچ چیز ما را در راه نلغزاند». | ||
{{متن حدیث|وَ وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 5.</ref> [[علم]] [[تفسیر قرآن]] از ویژگی و [[شئون امامت]] است و این [[علم]] به ایشان اختصاص دارد؛ {{متن حدیث|«وَ عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ}}. «خَزَنَةَ عِلْمِکَ» این بیان از [[علم امام]] و منبع آنکه به بیان این [[دعا]] از جانب خداست، برای [[علم امام]]، ویژگی‌های را برمی‌شمارد مانند؛ [[الهی]] بودن، [[عصمت]] [[علم]] ایشان از [[خطا]]؛ زیرا که از جانب خدایی است که در او [[خطا]] و [[اشتباه]] راه ندارد و در [[هدایت]] و [[سعادت بشر]] نقش دارد و لذا باید با توجه به مبداء [[علم]] و [[غایت]] آن، باید برکناره از هر گونه [[خطا]] و اشتباهی باشد. راه [[شناخت امام]] نیز به این واسطه امکان می‌یابد، همانطور که خود [[امام]] به آن اشاره نموده‌اند و این ویژگی را مایه [[قدرت]] و [[برتری]] [[استدلال]] [[حقانیت]] خویش {{متن حدیث|وَ فَضَّلْتَنَا عَلَى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَ قَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 5.</ref> برشمرده‌اند. | {{متن حدیث|وَ وَرَّثْتَنَا عِلْمَهُ مُفَسَّراً}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 5.</ref> [[علم]] [[تفسیر قرآن]] از ویژگی و [[شئون امامت]] است و این [[علم]] به ایشان اختصاص دارد؛ {{متن حدیث|«وَ عَلَى آلِهِ الْخُزَّانِ لَهُ}}. «خَزَنَةَ عِلْمِکَ» این بیان از [[علم امام]] و منبع آنکه به بیان این [[دعا]] از جانب خداست، برای [[علم امام]]، ویژگی‌های را برمی‌شمارد مانند؛ [[الهی]] بودن، [[عصمت]] [[علم]] ایشان از [[خطا]]؛ زیرا که از جانب خدایی است که در او [[خطا]] و [[اشتباه]] راه ندارد و در [[هدایت]] و [[سعادت بشر]] نقش دارد و لذا باید با توجه به مبداء [[علم]] و [[غایت]] آن، باید برکناره از هر گونه [[خطا]] و اشتباهی باشد. راه [[شناخت امام]] نیز به این واسطه امکان می‌یابد، همانطور که خود [[امام]] به آن اشاره نموده‌اند و این ویژگی را مایه [[قدرت]] و [[برتری]] [[استدلال]] [[حقانیت]] خویش {{متن حدیث|وَ فَضَّلْتَنَا عَلَى مَنْ جَهِلَ عِلْمَهُ، وَ قَوَّیْتَنَا عَلَیْهِ لِتَرْفَعَنَا فَوْقَ مَنْ لَمْ یُطِقْ حَمْلَهُ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای 42، فراز 5.</ref> برشمرده‌اند.<ref>مقاله امامت در صحیفه سجادیه، ناصر باقری بیدهندی، نشریه مطالعات اهل بیت شناسی، شماره2، بهار و تابستان 94.</ref>. | ||
== [[شئون امام]] == | == [[شئون امام]] == | ||