سوء استفاده از منصب: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸۷: | خط ۱۸۷: | ||
# [[آلودگی]] به [[گناهان]] دیگر: [[سرقت]] نه تنها [[گناه]] بلکه [[جرم]] قانونی است، حتی ریشه گناهان دیگر است و [[انسان]] را به گناهان دیگر نیز [[آلوده]] می‌کند. سارقان از [[بیت‌المال]] ممکن است به گناهان دیگری نیز آلوده شوند که آنان را از [[پذیرش حق]] و [[حقیقت]] دور سازد و در مسیر [[سقوط]] و [[تباهی]] قرار گیرند.<ref>نساء، آیات ۱۰۵ و ۱۰۷ و ۱۱۲؛ مائده، آیات ۳۸ و ۳۹؛ ممتحنه، آیه ۱۲</ref> | # [[آلودگی]] به [[گناهان]] دیگر: [[سرقت]] نه تنها [[گناه]] بلکه [[جرم]] قانونی است، حتی ریشه گناهان دیگر است و [[انسان]] را به گناهان دیگر نیز [[آلوده]] می‌کند. سارقان از [[بیت‌المال]] ممکن است به گناهان دیگری نیز آلوده شوند که آنان را از [[پذیرش حق]] و [[حقیقت]] دور سازد و در مسیر [[سقوط]] و [[تباهی]] قرار گیرند.<ref>نساء، آیات ۱۰۵ و ۱۰۷ و ۱۱۲؛ مائده، آیات ۳۸ و ۳۹؛ ممتحنه، آیه ۱۲</ref> | ||
# [[لعن الهی]]: از نظر [[آموزه‌های اسلامی]]، سارقان از بیت‌المال [[ملعون]] [[الهی]] و همانند [[ابلیس]] رانده از آن درگاه هستند. چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} از [[پیامبر]] گرامی‌نقل می‌کند که فرمودند: {{متن حدیث|خَمسَةٌ لَعَنتُهُم وكُلُّ نَبِيٍّ مُجابٍ: الزّائِدُ في كِتابِ اللّه ِ، وَالتّارِكُ لِسُنَّتي، وَالمُكَذِّبُ بِقَدَرِ اللّه ِ، وَالمُستَحِلُّ مِن عِترَتي ما حَرَّمَ اللّه ُ، وَالمُستَأثِرُ بِالفَيءِ المُستَحِلُّ لَهُ}}؛ پنج کسند که من و هر پیامبر مستجاب‌الدعوه‌ای، آنان را [[لعنت]] کرده است: آن کس که در [[کتاب خدا]]، آیه‌ای را زیاد گرداند و کسی که [[سنت]] و روش مرا رها کند و کسی که [[قضا و قدر]] [[خدا]] را [[تکذیب]] کند و کسی که [[حرمت]] [[اهل‌بیت]] مرا که خدا [[واجب]] فرموده نگه ندارد و کسی که [[اموال عمومی]] را به خود منحصر سازد و [[تصرف]] در آن را به نفع خود [[حلال]] شمارد.<ref>الکافی، ج ۲، ص۲۳۹</ref> | # [[لعن الهی]]: از نظر [[آموزه‌های اسلامی]]، سارقان از بیت‌المال [[ملعون]] [[الهی]] و همانند [[ابلیس]] رانده از آن درگاه هستند. چنانکه [[امام باقر]]{{ع}} از [[پیامبر]] گرامی‌نقل می‌کند که فرمودند: {{متن حدیث|خَمسَةٌ لَعَنتُهُم وكُلُّ نَبِيٍّ مُجابٍ: الزّائِدُ في كِتابِ اللّه ِ، وَالتّارِكُ لِسُنَّتي، وَالمُكَذِّبُ بِقَدَرِ اللّه ِ، وَالمُستَحِلُّ مِن عِترَتي ما حَرَّمَ اللّه ُ، وَالمُستَأثِرُ بِالفَيءِ المُستَحِلُّ لَهُ}}؛ پنج کسند که من و هر پیامبر مستجاب‌الدعوه‌ای، آنان را [[لعنت]] کرده است: آن کس که در [[کتاب خدا]]، آیه‌ای را زیاد گرداند و کسی که [[سنت]] و روش مرا رها کند و کسی که [[قضا و قدر]] [[خدا]] را [[تکذیب]] کند و کسی که [[حرمت]] [[اهل‌بیت]] مرا که خدا [[واجب]] فرموده نگه ندارد و کسی که [[اموال عمومی]] را به خود منحصر سازد و [[تصرف]] در آن را به نفع خود [[حلال]] شمارد.<ref>الکافی، ج ۲، ص۲۳۹</ref> | ||
# [[خواری]] و [[ذلت]]: سرقت از بیت‌المال و [[خیانت]] در آن آثاری دارد که از جمله آنها خواری شخص [[خائن]] و سارق است؛ [[امیرمؤمنان]] [[امام علی]]{{ع}} در نامه‌ای به یکی از [[کارگزاران]] خود که برای [[جمع‌آوری زکات]] فرستاده بود، می‌نویسد: {{متن حدیث|وَ مَنِ اسْتَهَانَ بِالْأَمَانَةِ وَ رَتَعَ فِي الْخِيَانَةِ وَ لَمْ يُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دِينَهُ عَنْهَا، فَقَدْ أَحَلَّ بِنَفْسِهِ الذُّلَّ وَ الْخِزْيَ فِي الدُّنْيَا وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ أَذَلُّ وَ أَخْزَى؛ وَ إِنَّ أَعْظَمَ الْخِيَانَةِ خِيَانَةُ الْأُمَّةِ وَ أَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الْأَئِمَّةِ؛ وَ السَّلَامُ}}؛:…آن کس که [[امانتداری]] را [[خوار]] انگارد و در [[اموال]] [[مردم]]، به [[خیانت]] چرا کند و روان و [[آیین]] خویش را از خیانتکاری، [[پاکیزه]] نگرداند، همانا در این سرا، [[خواری]] و [[ذلت]] بر خود روا داشته است و در آن سرا، خوارتر و ذلیل‌تر از این سرا باشد.آری، بزرگ‌ترین خیانت، خیانت به [[ملت]] است و زشت‌ترین دغل کاری، دغل کاری با [[پیشوایان]]. والسلام.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۲۶</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از | # [[خواری]] و [[ذلت]]: سرقت از بیت‌المال و [[خیانت]] در آن آثاری دارد که از جمله آنها خواری شخص [[خائن]] و سارق است؛ [[امیرمؤمنان]] [[امام علی]]{{ع}} در نامه‌ای به یکی از [[کارگزاران]] خود که برای [[جمع‌آوری زکات]] فرستاده بود، می‌نویسد: {{متن حدیث|وَ مَنِ اسْتَهَانَ بِالْأَمَانَةِ وَ رَتَعَ فِي الْخِيَانَةِ وَ لَمْ يُنَزِّهْ نَفْسَهُ وَ دِينَهُ عَنْهَا، فَقَدْ أَحَلَّ بِنَفْسِهِ الذُّلَّ وَ الْخِزْيَ فِي الدُّنْيَا وَ هُوَ فِي الْآخِرَةِ أَذَلُّ وَ أَخْزَى؛ وَ إِنَّ أَعْظَمَ الْخِيَانَةِ خِيَانَةُ الْأُمَّةِ وَ أَفْظَعَ الْغِشِّ غِشُّ الْأَئِمَّةِ؛ وَ السَّلَامُ}}؛:…آن کس که [[امانتداری]] را [[خوار]] انگارد و در [[اموال]] [[مردم]]، به [[خیانت]] چرا کند و روان و [[آیین]] خویش را از خیانتکاری، [[پاکیزه]] نگرداند، همانا در این سرا، [[خواری]] و [[ذلت]] بر خود روا داشته است و در آن سرا، خوارتر و ذلیل‌تر از این سرا باشد.آری، بزرگ‌ترین خیانت، خیانت به [[ملت]] است و زشت‌ترین دغل کاری، دغل کاری با [[پیشوایان]]. والسلام.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۲۶</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از بیت المال و آثار آن (مقاله)|سرقت از بیت المال و آثار آن]].</ref> | ||
==اتهام‌زنی به [[مسئولان]] و [[رهبران]]== | ==اتهام‌زنی به [[مسئولان]] و [[رهبران]]== | ||
| خط ۱۹۳: | خط ۱۹۳: | ||
البته این اتهام‌زنی به [[رهبران الهی]]، اختصاص به پیامبر{{صل}} نداشت؛ زیرا [[برادران حضرت یوسف]]{{ع}} نیز آن حضرت را به [[دروغ]] متهم به [[دزدی]] کردند که آن حضرت برای مقاصد مهم‌تر نسبت به آن سخن آنها واکنش مستقیم نشان نداد و در مقابل اتهام‌شان [[سکوت]] در پیش گرفت تا در جای خود آنان را نسبت به این مهم [[آگاه]] سازد و به [[حق]] و [[حقیقت]] رهنمون سازد.<ref>یوسف، آیه ۷۷</ref> | البته این اتهام‌زنی به [[رهبران الهی]]، اختصاص به پیامبر{{صل}} نداشت؛ زیرا [[برادران حضرت یوسف]]{{ع}} نیز آن حضرت را به [[دروغ]] متهم به [[دزدی]] کردند که آن حضرت برای مقاصد مهم‌تر نسبت به آن سخن آنها واکنش مستقیم نشان نداد و در مقابل اتهام‌شان [[سکوت]] در پیش گرفت تا در جای خود آنان را نسبت به این مهم [[آگاه]] سازد و به [[حق]] و [[حقیقت]] رهنمون سازد.<ref>یوسف، آیه ۷۷</ref> | ||
از نظر [[آموزه‌های اسلام]] اگر مسئولان پاک‌دست و پاک‌دامن عهده‌دار [[مسئولیت]] بیت‌المال نشوند و آنها تنها به صرف [[ترس]] اتهامات واهی برخی از مزدوران از کار [[کناره‌گیری]] کنند، افراد ناسالم و [[خودسازی]] نکرده [[مسئولیت‌ها]] را به دست می‌گیرند که خود بزرگ‌ترین آسیب را به اعتماد عمومی وارد کرده و نظام اسلامی را با بحران‌های گوناگون مواجه می‌سازند. از همین رو [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} هشدار می‌دهد و می‌فرماید: {{متن حدیث|و لكنَّني آسى أنْ يَليَ أمرَ هذهِ الاُمّةِ سُفَهاؤها و فُجّارُها، فَيتّخِذوا مالَ اللّه ِ دُوَلاً، و عِبادَهُ خَوَلاً، و الصّالِحينَ حَرْبا، و الفاسِقينَ حِزْبا}}؛ لکن از این اندوهناکم که [[سرپرستی]] [[حکومت]] این [[امت]] به دست [[بی‌خردان]] و [[نابکاران]] افتد، [[بیت‌المال]] را به [[انحصار]] در آورند، [[آزادی]] [[بندگان خدا]] را سلب کنند و آنها را [[بنده]] خویش سازند، با [[صالحان]] [[نبرد]] کنند و [[فاسقان]] را همدستان خود قرار دهند.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۶۲ و ۶۷</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از | از نظر [[آموزه‌های اسلام]] اگر مسئولان پاک‌دست و پاک‌دامن عهده‌دار [[مسئولیت]] بیت‌المال نشوند و آنها تنها به صرف [[ترس]] اتهامات واهی برخی از مزدوران از کار [[کناره‌گیری]] کنند، افراد ناسالم و [[خودسازی]] نکرده [[مسئولیت‌ها]] را به دست می‌گیرند که خود بزرگ‌ترین آسیب را به اعتماد عمومی وارد کرده و نظام اسلامی را با بحران‌های گوناگون مواجه می‌سازند. از همین رو [[امیرمؤمنان علی]]{{ع}} هشدار می‌دهد و می‌فرماید: {{متن حدیث|و لكنَّني آسى أنْ يَليَ أمرَ هذهِ الاُمّةِ سُفَهاؤها و فُجّارُها، فَيتّخِذوا مالَ اللّه ِ دُوَلاً، و عِبادَهُ خَوَلاً، و الصّالِحينَ حَرْبا، و الفاسِقينَ حِزْبا}}؛ لکن از این اندوهناکم که [[سرپرستی]] [[حکومت]] این [[امت]] به دست [[بی‌خردان]] و [[نابکاران]] افتد، [[بیت‌المال]] را به [[انحصار]] در آورند، [[آزادی]] [[بندگان خدا]] را سلب کنند و آنها را [[بنده]] خویش سازند، با [[صالحان]] [[نبرد]] کنند و [[فاسقان]] را همدستان خود قرار دهند.<ref>نهج‌البلاغه، نامه ۶۲ و ۶۷</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از بیت المال و آثار آن (مقاله)|سرقت از بیت المال و آثار آن]].</ref> | ||
==روش [[اصلاح]] و جبران== | ==روش [[اصلاح]] و جبران== | ||
| خط ۱۹۹: | خط ۱۹۹: | ||
در همین راستا مسئولانی که از بیت‌المال سرقت کردند، ضمن جبران ضرر و زیان مادی می‌بایست از رفتار خویش در اجتماع توبه و استغفار نمایند و به‌گونه‌ای رفتار کنند تا [[اعتماد]] از دست رفته دوباره به اجتماع باز گردد و [[نظام سیاسی]] از هرگونه [[اتهام]] سرقت از بیت‌المال [[پاک]] و مبرا شود. این‌گونه است که [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] نصیب سارقانی می‌شود که از کرده خویش واقعاً پشیمان شده‌اند. | در همین راستا مسئولانی که از بیت‌المال سرقت کردند، ضمن جبران ضرر و زیان مادی می‌بایست از رفتار خویش در اجتماع توبه و استغفار نمایند و به‌گونه‌ای رفتار کنند تا [[اعتماد]] از دست رفته دوباره به اجتماع باز گردد و [[نظام سیاسی]] از هرگونه [[اتهام]] سرقت از بیت‌المال [[پاک]] و مبرا شود. این‌گونه است که [[رحمت]] و [[مغفرت الهی]] نصیب سارقانی می‌شود که از کرده خویش واقعاً پشیمان شده‌اند. | ||
با توجه به اینکه سرقت از بیت‌المال به هر شکلی می‌تواند تأثیر مخربی بر [[مشروعیت]] [[نظام اسلامی]] بگذارد، لازم است به‌گونه‌ای عمل شود تا اعتماد عمومی نسبت به [[مسئولان]] نظام سیاسی بازگردانده شود و [[مردم]] نسبت به [[عدالت‌گرایی]] مسئولان اعتماد پیدا کنند. از همین رو [[امام علی]]{{ع}} برای بازسازی [[وجاهت]] نظام سیاسی [[اقدام]] به بازگرداندن بیت‌المال می‌کند و در جایی به‌صراحت می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوِّجَ بِهِ النِّسَاءُ وَ مُلِكَ بِهِ الْإِمَاءُ لَرَدَدْتُهُ. فَإنَّ فِي الْعَدْلِ سَعَةً. وَ مَنْ ضَاقَ عَلَيْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَيْهِ أَضْيَقُ}}؛ به [[خدا]] [[سوگند]]! اگر ببینم آنچه را [[عثمان]] [[بیهوده]] از [[بیت‌المال]]، به این و آن بخشیده، به مهر [[زنان]] یا بهای کنیزان درآمده، آن را باز می‌گردانم؛ زیرا، [[عدالت]]، [[گشایش]] می‌آورد و آن کس که عدالت بر او گران آید، [[ظلم و ستم]]، بر او گران‌تر خواهد بود.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۵</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از | با توجه به اینکه سرقت از بیت‌المال به هر شکلی می‌تواند تأثیر مخربی بر [[مشروعیت]] [[نظام اسلامی]] بگذارد، لازم است به‌گونه‌ای عمل شود تا اعتماد عمومی نسبت به [[مسئولان]] نظام سیاسی بازگردانده شود و [[مردم]] نسبت به [[عدالت‌گرایی]] مسئولان اعتماد پیدا کنند. از همین رو [[امام علی]]{{ع}} برای بازسازی [[وجاهت]] نظام سیاسی [[اقدام]] به بازگرداندن بیت‌المال می‌کند و در جایی به‌صراحت می‌فرماید: {{متن حدیث|وَ اللَّهِ لَوْ وَجَدْتُهُ قَدْ تُزُوِّجَ بِهِ النِّسَاءُ وَ مُلِكَ بِهِ الْإِمَاءُ لَرَدَدْتُهُ. فَإنَّ فِي الْعَدْلِ سَعَةً. وَ مَنْ ضَاقَ عَلَيْهِ الْعَدْلُ فَالْجَوْرُ عَلَيْهِ أَضْيَقُ}}؛ به [[خدا]] [[سوگند]]! اگر ببینم آنچه را [[عثمان]] [[بیهوده]] از [[بیت‌المال]]، به این و آن بخشیده، به مهر [[زنان]] یا بهای کنیزان درآمده، آن را باز می‌گردانم؛ زیرا، [[عدالت]]، [[گشایش]] می‌آورد و آن کس که عدالت بر او گران آید، [[ظلم و ستم]]، بر او گران‌تر خواهد بود.<ref>نهج‌البلاغه، خطبه ۱۵</ref>.<ref>[[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از بیت المال و آثار آن (مقاله)|سرقت از بیت المال و آثار آن]].</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۲۰۵: | خط ۲۰۵: | ||
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[آقازاده‌ها و آقازادگی در فرهنگ قرآنی (مقاله)|'''آقازاده‌ها و آقازادگی در فرهنگ قرآنی''']] | # [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[آقازاده‌ها و آقازادگی در فرهنگ قرآنی (مقاله)|'''آقازاده‌ها و آقازادگی در فرهنگ قرآنی''']] | ||
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|'''احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین''']] | # [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین (مقاله)|'''احکام و آثار تصرف در بیت المال مسلمین''']] | ||
# [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از | # [[پرونده:11790.jpg|22px]] [[خلیل منصوری|منصوری، خلیل]]، [[سرقت از بیت المال و آثار آن (مقاله)|'''سرقت از بیت المال و آثار آن''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||