امامت در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخهها
←عصمت
(←عصمت) |
|||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
=== [[عصمت]] === | === [[عصمت]] === | ||
یکی از اصلیترین ویژگیهای هر [[امام]] [[شیعه]] عصمت است که با استفاده از [[قاعده لطف]] و [[حکمت الهی]] [[اثبات]] میگردد. از آنجا که امام {{ع}} تمام [[مسئولیتها]] و [[وظایف]] [[پیامبر]] {{صل}} را به جز دریافت و ابلاغ وحی به عهده دارد، بنابراین باید همچون پیامبر {{صل}} عصمتی همه جانبه داشته باشد. [[امام سجاد]] {{ع}} با بیان {{متن حدیث|أَطَايِبِ أَهْلِ بَيْتِهِ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۴۷.</ref> به ویژگی انحصاری اهل بیتی که منزه از نقائص و دور از تمام [[زشتیها]] و متصف به تمام صفات کمالیه و [[معصوم]] است، اشاره میکند و همچنین با تأکید بر | یکی از اصلیترین ویژگیهای هر [[امام]] [[شیعه]] عصمت است که با استفاده از [[قاعده لطف]] و [[حکمت الهی]] [[اثبات]] میگردد. از آنجا که امام {{ع}} تمام [[مسئولیتها]] و [[وظایف]] [[پیامبر]] {{صل}} را به جز دریافت و ابلاغ وحی به عهده دارد، بنابراین باید همچون پیامبر {{صل}} عصمتی همه جانبه داشته باشد. [[امام سجاد]] {{ع}} با بیان {{متن حدیث|أَطَايِبِ أَهْلِ بَيْتِهِ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۴۷.</ref> به ویژگی انحصاری اهل بیتی که منزه از نقائص و دور از تمام [[زشتیها]] و متصف به تمام صفات کمالیه و [[معصوم]] است، اشاره میکند و همچنین با تأکید بر تطهیر و [[پاکی]] آنان از [[رجس]] و [[پلیدی]] به خواست [[خداوند]]، {{متن حدیث|وَ طَهَّرْتَهُمْ مِنَ الرِّجْسِ وَ الدَّنَسِ تَطْهِيراً بِإِرَادَتِكَ}}<ref>صحیفه سجادیه، دعای ۴۷.</ref> به نحو دیگری به [[عصمت ائمه]] اشاره مینماید. بنابراین یکی از مهمترین ویژگیهای [[اهلبیت]] برای منصب والای [[امامت]] پاکی و عصمت ایشان است. حضرت با آوردن این سخنان، به مضمون [[آیه]] {{متن قرآن|إِنَّمَا يُرِيدُ اللَّهُ لِيُذْهِبَ عَنْكُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا}}<ref>جز این نیست که خداوند میخواهد از شما اهل بیت هر پلیدی را بزداید و شما را به شایستگی پاک گرداند» سوره احزاب، آیه ۳۳.</ref> اشاره مینماید و در [[حقیقت]] مصداق واقعی [[اهل بیت]] را همانا [[معصومین]] {{عم}} معرفی میکند. امام سجاد {{ع}} تنها به تطهیر اهلبیت اشاره ننموده بلکه میفرماید: {{متن حدیث|تَطْهِيراً بِإِرَادَتِكَ}} تا [[اراده الهی]] را در این تطهیر بیشتر نمودار سازد و به [[مردم]] اعلام کند که [[جانشین پیامبر]] با [[اراده خداوند]] این [[مقامات]] را کسب نموده و شایسته امامت شده است؛ لذا هر کسی شایسته این مقام نیست. این [[کلام]] حضرت خود اعتراضی است به کسانی که بعد از [[رحلت پیامبر]] {{صل}} خودسرانه، [[اراده]] بیتدبیرانه خودشان را بر اراده الهی ترجیح دادند و [[حق]] [[ائمه]] {{عم}} را نادیده گرفتند و بر این [[خاندان]] [[مطهر]] [[ستمها]] روا داشتند. امام سجاد {{ع}} در جای جای [[صحیفه]] برای [[دفاع]] از [[مقام امامت]]، با صلواتهای مکرر از ائمه {{ع}} با تعابیری همچون “طیّبین، طاهرین، انجبین، [[ابرار]]، [[اخیار]]، صفوه” یاد میکند<ref>صحیفه سجادیه، دعاهای ۲، ۶، ۱۷، ۲۴، ۳۴،۴۳.</ref>. این ویژگیها علاوه بر خاص نمودن مقام این بزرگواران، تأکیدی بر [[مقام عصمت]] و [[پاکی]] ایشان است<ref>[[امالبنین خالقیان|خالقیان، امالبنین]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «امامت»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۸۷.</ref>. | ||
=== [[علم غیب]] === | === [[علم غیب]] === |