پرش به محتوا

علم معصوم به همه زبان‌ها در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۵۴: خط ۵۴:
*در کتاب بصائر بابی مطرح شده با عنوان: "فی الأئمه أنهم یتکلمون الألسن کلها"<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج 1، ص 333</ref> و در بابی دیگر آمده است: "فی الأئمه أنهم یعرفون منطق الطیر"<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج 1، ص 341</ref> در این باب اشاره به روایاتی شده که امامان زبان حیوانات و پرندگان را هم می دانند.<ref>ر.ک. شهبازیان، محمد، رضانژاد، عزالدین، واکاوی و تحلیل روایی از علم امام به لغات با رویکرد نقد مدعیان دروغین، صفحه؟؟؟</ref>
*در کتاب بصائر بابی مطرح شده با عنوان: "فی الأئمه أنهم یتکلمون الألسن کلها"<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج 1، ص 333</ref> و در بابی دیگر آمده است: "فی الأئمه أنهم یعرفون منطق الطیر"<ref>صفار، محمد بن حسن، بصائرالدرجات، ج 1، ص 341</ref> در این باب اشاره به روایاتی شده که امامان زبان حیوانات و پرندگان را هم می دانند.<ref>ر.ک. شهبازیان، محمد، رضانژاد، عزالدین، واکاوی و تحلیل روایی از علم امام به لغات با رویکرد نقد مدعیان دروغین، صفحه؟؟؟</ref>
*و اگر در روایتی آمده است که امام زبانی را متوجه نشده اند دلایلی دارد، مانند اینکه می خواسته اند این فضیلت را مخفی نگه دارند و یا اینکه معنای جمله برای همه اهل مجلس روشن گردد و خلاصه اینکه امام در مسائل عادی از دانش غیبی استفاده نمی کردند.<ref>ر.ک. شیخ زاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص 83</ref>
*و اگر در روایتی آمده است که امام زبانی را متوجه نشده اند دلایلی دارد، مانند اینکه می خواسته اند این فضیلت را مخفی نگه دارند و یا اینکه معنای جمله برای همه اهل مجلس روشن گردد و خلاصه اینکه امام در مسائل عادی از دانش غیبی استفاده نمی کردند.<ref>ر.ک. شیخ زاده، قاسم علی، رابطه علم غیب امام حسین و حادثه عاشورا، ص 83</ref>
==نظر برخی از بزرگان شیعی==
*مشایخ بزرگ حدیثی<ref>کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 1، ص 285؛ عيون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج ‏۲، ص ۲۲۸</ref> و بزرگان شیعی مانند شیخ مفید در الاختصاص<ref>مفید، محمد بن محمد، الاختصاص، ص ۲۹۳</ref> و شیخ طوسی با توجه به روایاتی که در منابع روایی آمده است آگاهی امامان بر زبان حیوانات را قبول کرده<ref>ر.ک. رستمی، محمدزمان، آل بویه، طاهره، علم امام، صفحه؟؟؟؛ مشکی، محمد، بررسی علم امام از دیدگاه شیخ مفید، صفحه؟؟؟</ref> و حتی گفته اند: گرچه صحبت با حیوانات از طرف عقل ثابت نمی شود اما وقوعش ممتنع نیست، حتی با توجه به این روایات این مسأله را از ویژگی های امامِ به حق می دانند و این، راهی است برای تشخیص حجت حق از مدعی دروغین.<ref>ر.ک. شهبازیان، محمد، رضانژاد، عزالدین، واکاوی و تحلیل روایی از علم امام به لغات با رویکرد نقد مدعیان دروغین، صفحه؟؟؟</ref>
*علامۀ مجلسی می نویسد: "اما این مطلب که ائمه(علیهم السلام) به لغات عالم هستند، مبتنی بر روایاتی است نزدیک به حد تواتر؛ و با توجه به روایاتی که به صورت عام به علم ائمه(علیهم السلام) اشاره دارد، در این ویژگی منحصر به فرد برای ائمه(علیهم السلام) شکی باقی نمی‌گذارد. اما حکم عقل در لزوم این ویژگی‌ها علم لغت و صنعت‌های مختلف توقف است و این، در حالی است که آن را ممتنع نیز نمی‌داند".<ref>ر.ک. شهبازیان، محمد، رضانژاد، عزالدین، واکاوی و تحلیل روایی از علم امام به لغات با رویکرد نقد مدعیان دروغین، صفحه؟؟؟</ref>
==منابع==
==منابع==
* [[پرونده:93C19166.jpg|22px]] [[علی نمازی شاهرودی|شاهرودی، علی نمازی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|'''علم غیب''']]؛
* [[پرونده:93C19166.jpg|22px]] [[علی نمازی شاهرودی|شاهرودی، علی نمازی]]، [[علم غیب ۲ (کتاب)|'''علم غیب''']]؛
۱۱۲٬۹۹۷

ویرایش