رستگاری در معارف و سیره حسینی: تفاوت میان نسخه‌ها

در فرهنگ دینی و [[روایات]]، "[[فوز]]" و "فوز عظیم"برای کسانی داشته شده که به [[بهشت]] [[دست]] یابند. [[مطیع خدا]] و [[رسول خدا]] باشند، متمسّک به [[اهل بیت]] بوده [[ولایت]] آنان را داشته باشند، از سیّئات [[نجات]] یابند، [[اهل]] [[خلوص]] در [[عبادت]]، [[معرفت]] و اهل عبادت باشند و... کامیابی عمده برای [[اولیاء]] [[خدا]] دستیابی به [[رضای الهی]] و [[سعادت]] [[آخرت]] است {{متن حدیث|اَلْآخِرَةُ فَوْزُ السُّعَدَاءِ}}<ref>غرر الحکم.</ref> و این در سایۀ [[جهاد]] و [[شهادت]] است. وقتی [[امیر المؤمنین]]{{ع}} ضربت خورد، {{متن حدیث|فُزْتُ وَ رَبِّ الْكَعْبَةِ}} سر داد،؛ چراکه شهادتش، بار یافتن به [[قرب الهی]] بود و پایانی افتخارآمیز برای یک [[زندگی]] سراسر [[ایمان]]، [[جهاد]] و [[حق‌طلبی]].

در [[زیارتنامه‌ها]]، خطاب به [[ابا عبدالله]]{{ع}} و [[شهدای کربلا]] و یاران امام، مکرّر تعبیر {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً}} به کار رفته است. [[زائر]] نیز [[آرزو]] می‌کند کاش همراه آنان بود تا چون آنان به فوز و کامیابی عظیم می‌رسید {{متن حدیث|فُزْتُمْ فَوْزاً عَظِيماً فَيَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ مَعَكُمْ}}<ref>زیارت وارث.</ref> و در [[زیارت]] اوّل [[رجب]] خطاب به شهدای کربلا می‌خوانیم: {{متن حدیث|فُزْتُمْ وَ اللَّهِ فَوْزاً عَظِيماً يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً... أَشْهَدُ أَنَّكُمُ الشُّهَدَاءُ وَ السُّعَدَاءُ وَ أَنَّكُمُ الْفَائِزُونَ فِي دَرَجَاتِ الْعُلَى}}<ref>مفاتیح الجنان، ص۴۴۰.</ref>. شهدای کربلا از آن رو کامیاب و رستگارند که [[جان]] خویش را با خدا معامله کردند و بهشت [[الهی]] رسیدند. [[مطیع]] [[امر]] مولای خود بودند، جهادشان خالصانه و در راه ولایت و [[رهبری]] بود. گرچه جان دادند، امّا به [[سعادت ابدی]] رسیدند و چه کامیابی از این [[برتر]]؟ [[عاشورا]] از این جهت نیز آموزگار فائزان و [[رستگاران]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص۳۷۵.</ref>.