دختران عقیل بن ابی طالب: تفاوت میان نسخه‌ها
←پانویس
(←پانویس) |
(←پانویس) |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنان در نهضت عاشورا | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
گروهی از [[زنان]] و [[دختران]] [[عقیل]] همراه [[همسران]] خود در | گروهی از [[زنان]] و [[دختران]] [[عقیل]] همراه [[همسران]] خود در کاروان حسینی بودند و پس از شهادت امام و همسران‌شان کاروان [[اسیران]] [[اهل بیت]] را [[یاری]] کردند. | ||
گروهی دیگر از آنان از جمله [[اسماء]]، [[ام لقمان]]، [[رمله]]، [[ام هانی]]، [[زینب]] و فاطمه از دختران [[عقیل بن ابی طالب]] و برادرزاده‌های علی {{ع}} که زنانی [[خردمند]] و دانش‌مند بودند، نقش مهمی در انگیزش [[مردم مدینه]] داشتند. برخی از آنان پس از آنکه خبر [[شهادت امام حسین]] {{ع}} به وسیله [[ابن زیاد]] در [[مدینه]] اعلام شد به مرثیه سرایی پرداختند. بعضی از آنان وقتی [[نمایندگان]] [[یزید]] با [[سر امام حسین]] {{ع}} به مدینه آمدند [[مردم]] را [[شماتت]] کردند و با مرثیه سرایی خود همه مردم را به [[گریه]] انداختند. دسته‌ای از آنان نیز وقتی [[بشیر]] خبر [[شهادت]] خونین کفنان [[کربلا]] را به مردم مدینه داد، مردم را به استقبال از کاروان [[مصیبت]] زده [[تشویق]] کردند و خودشان نیز با همان عده به پیشواز آمدند. آنان هنگام گریه مردان و زنان اشعاری سرودند که بسیاری از ادیبان و سخن سرایان را به [[حیرت]] واداشت. | گروهی دیگر از آنان از جمله [[اسماء]]، [[ام لقمان]]، [[رمله]]، [[ام هانی]]، [[زینب]] و فاطمه از دختران [[عقیل بن ابی طالب]] و برادرزاده‌های علی {{ع}} که زنانی [[خردمند]] و دانش‌مند بودند، نقش مهمی در انگیزش [[مردم مدینه]] داشتند. برخی از آنان پس از آنکه خبر [[شهادت امام حسین]] {{ع}} به وسیله [[ابن زیاد]] در [[مدینه]] اعلام شد به مرثیه سرایی پرداختند. بعضی از آنان وقتی [[نمایندگان]] [[یزید]] با [[سر امام حسین]] {{ع}} به مدینه آمدند [[مردم]] را [[شماتت]] کردند و با مرثیه سرایی خود همه مردم را به [[گریه]] انداختند. دسته‌ای از آنان نیز وقتی [[بشیر]] خبر [[شهادت]] خونین کفنان [[کربلا]] را به مردم مدینه داد، مردم را به استقبال از کاروان [[مصیبت]] زده [[تشویق]] کردند و خودشان نیز با همان عده به پیشواز آمدند. آنان هنگام گریه مردان و زنان اشعاری سرودند که بسیاری از ادیبان و سخن سرایان را به [[حیرت]] واداشت. | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
[[دختران]] عقیل [[مردم مدینه]] را در اشعار خود به سبب [[همراهی]] نکردن با [[نهضت حسینی]] گنه کار خواندند. برخی از مردم مدینه نیز خود را به دلیل [[یاری]] نکردن [[امام]] [[سرزنش]] کرده‌اند. [[ابوالاسود]] نیز در پاسخ [[زینب]] بنت [[عقیل]] خود و دیگران را گنه کار دانست. [[صوحان بن صعصعه]] نیز پس از [[سخنرانی امام]] سجاد {{ع}} پیش از ورود به [[مدینه]] از این که امام {{ع}} را یاری نکرده عذر آورد که زمین‌گیر بوده است و امام عذر او را پذیرفت <ref>الملهوف، ۲۳۰.</ref>. | [[دختران]] عقیل [[مردم مدینه]] را در اشعار خود به سبب [[همراهی]] نکردن با [[نهضت حسینی]] گنه کار خواندند. برخی از مردم مدینه نیز خود را به دلیل [[یاری]] نکردن [[امام]] [[سرزنش]] کرده‌اند. [[ابوالاسود]] نیز در پاسخ [[زینب]] بنت [[عقیل]] خود و دیگران را گنه کار دانست. [[صوحان بن صعصعه]] نیز پس از [[سخنرانی امام]] سجاد {{ع}} پیش از ورود به [[مدینه]] از این که امام {{ع}} را یاری نکرده عذر آورد که زمین‌گیر بوده است و امام عذر او را پذیرفت <ref>الملهوف، ۲۳۰.</ref>. | ||
درباره فاطمه دختر عقیل نیز آمده است که هنگام ورود [[اهل بیت]] {{عم}} به مدینه در [[مصیبت]] امام و یارانش به مرثیه سرایی پرداخت. اطلاعات دیگری در باره او ذکر نشده است<ref> لباب الانساب، ج۱، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، | درباره فاطمه دختر عقیل نیز آمده است که هنگام ورود [[اهل بیت]] {{عم}} به مدینه در [[مصیبت]] امام و یارانش به مرثیه سرایی پرداخت. اطلاعات دیگری در باره او ذکر نشده است<ref> لباب الانساب، ج۱، ص۳۷۵.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۳۰۹-۳۱۴.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[رده:بانوان عاشورایی]] | [[رده:بانوان عاشورایی]] | ||