ابوصالح: تفاوت میان نسخه‌ها
←مقدمه
(←مقدمه) |
|||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
*در برخی از کتابها، "ابو صالح" یکی از کنیههای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} یاد شده است. در هیچ روایتی به این کنیه اشاره نشده است. آنچه گفته شده اینکه شاید این کنیه با استفاده از این روایت باشد که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هرگاه راه خود را در سفر گم کردی، بانگ برآور: ای ابا صالح یا ای صالح! خداوند سبحانه و تعالی رحمتش را بر تو فرود آورد! راه را به ما نشان ده<ref> {{عربی|اندازه=150%|" إِذَا ضَلَلْتَ عَنِ الطَّرِيقِ فَنَادِ يَا صَالِحُ أَوْ يَا أَبَا صَالِحٍ أَرْشِدُونَا إِلَى الطَّرِيقِ يَرْحَمُكُمُ اللَّهُ"}}؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۸</ref>. | *در برخی از کتابها، "ابو صالح" یکی از کنیههای [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} یاد شده است. در هیچ روایتی به این کنیه اشاره نشده است. آنچه گفته شده اینکه شاید این کنیه با استفاده از این روایت باشد که [[امام صادق]]{{ع}} فرمود: هرگاه راه خود را در سفر گم کردی، بانگ برآور: ای ابا صالح یا ای صالح! خداوند سبحانه و تعالی رحمتش را بر تو فرود آورد! راه را به ما نشان ده<ref> {{عربی|اندازه=150%|" إِذَا ضَلَلْتَ عَنِ الطَّرِيقِ فَنَادِ يَا صَالِحُ أَوْ يَا أَبَا صَالِحٍ أَرْشِدُونَا إِلَى الطَّرِيقِ يَرْحَمُكُمُ اللَّهُ"}}؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۲۹۸</ref>. | ||
*معروف است برخی از عربهای شهری و بیابانگرد، پیوسته در توسلات و یاری خواستنهای خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شعرا و ادبا نیز در قصیدهها و مدحهای خود، از این کنیه استفاده کردهاند<ref> میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۶۰</ref>. از اینرو در برخی از حکایتهای مربوط به آن حضرت، عنوان "ابا صالح" یاد شده است<ref> ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۲۹۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۴-۳۵.</ref>. | *معروف است برخی از عربهای شهری و بیابانگرد، پیوسته در توسلات و یاری خواستنهای خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شعرا و ادبا نیز در قصیدهها و مدحهای خود، از این کنیه استفاده کردهاند<ref> میرزا حسین طبرسی نوری، نجم الثاقب، ص ۶۰</ref>. از اینرو در برخی از حکایتهای مربوط به آن حضرت، عنوان "ابا صالح" یاد شده است<ref> ر. ک: محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۲۹۲</ref><ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]،[[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص:۳۴-۳۵.</ref>. | ||
*کنیه معروف [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} است. در میان عرب‌ها، بلدی و بادیه‌نشین و پیوسته در توسّلات و استغاثات خود، آن حضرت را به این اسم می‌خوانند و شاعران و ادیبان در قصاید و مدایح خود ذکر می‌کنند<ref>نجم الثاقب، باب دوم</ref>. | |||
* از [[امام صادق]] {{ع}} روایت است که فرمود: "هرگاه گم شدی در راه، ندا کن یا بگو: یا صالح! یا ابا صالح! ارشدنا الی الطریق رحمکم الله"<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۷۲. </ref> و آورده‌اند که صالح، اسم جنّی است که سیر می‌کند در بلاد به جهت ارشاد گم شده و حبس کردن حیوان فرار کرده؛ چنان‌چه در "خصال" از [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}} روایت شده است<ref>نجم الثاقب، باب دوم. </ref>. | |||
* بسیاری از [[منتظران]]، با جمله "یا ابا صالح المهدی ادرکنی" از حضرت مدد می‌گیرند<ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۶۶.</ref>. | |||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||