مهاجرین در نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها
←مهاجرین در قرآن
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
== مهاجرین در [[قرآن]] == | == مهاجرین در [[قرآن]] == | ||
[[خداوند سبحان]] در [[قرآن کریم]] [[مهاجران]] و [[انصار]] را [[ستایش]] می‌کند: "و | [[خداوند سبحان]] در [[قرآن کریم]] [[مهاجران]] و [[انصار]] را [[ستایش]] می‌کند: "و پیشگامان نخستین از [[مهاجران]] و [[انصار]] و کسانی که با [[نیکوکاری]] از آنان [[پیروی]] کردند، [[خدا]] از ایشان [[خشنود]] است و آنان [نیز] از او خشنودند و برای آنان باغ‌هایی آماده کرده که از زیر [درختان] آنها نهرها روان است. همیشه در آن جاودانه‌اند. این است همان کام‌یابی بزرگ"<ref>{{متن قرآن|وَالسَّابِقُونَ الأَوَّلُونَ مِنَ الْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ وَالَّذِينَ اتَّبَعُوهُم بِإِحْسَانٍ رَّضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُواْ عَنْهُ وَأَعَدَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي تَحْتَهَا الأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ذَلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ}}؛ سوره توبه، آیه۱۰۰.</ref> | ||
اما در عین حال آنان را بری از [[خطا]] و اشتباه نمی‌داند: "خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند ـ پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد ـ بخشایش آورد، سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است<ref>{{متن قرآن|لَقَد تَّابَ اللَّه عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}}؛ سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | اما در عین حال آنان را بری از [[خطا]] و اشتباه نمی‌داند: "خداوند بر پیامبر و مهاجران و انصاری که از او هنگام دشواری پیروی کردند ـ پس از آنکه نزدیک بود دل گروهی از ایشان بگردد ـ بخشایش آورد، سپس توبه آنان را پذیرفت که او نسبت به آنها مهربانی بخشاینده است<ref>{{متن قرآن|لَقَد تَّابَ اللَّه عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ}}؛ سوره توبه، آیه ۱۱۷.</ref>. | ||