پرش به محتوا

نشانه‌های نزدیک ظهور: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه'
جز (جایگزینی متن - '</ref><ref>مجتبی تونه‌ای، [[موعودنامه' به '</ref><ref>تونه‌ای، مجتبی، [[موعودنامه')
خط ۱۳: خط ۱۳:
*[[امام باقر]] {{ع}} درباره قتل نفس زکیه، فرمود: "فاصله میان کشته شدن نفس زکیه و قیام قائم، بیش از پانزده شب نیست"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۴۵.</ref>. خروج [[سفیانی]] و [[یمانی]] نیز، برابر آن‌چه از [[روایات]] استفاده می‌شود، در یک محدوده زمانی در آستانه ظهور صورت می‌گیرد و فاصله آن تا قیام [[قائم]]{{ع}} از پانزده ماه، بیشتر نخواهد بود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. بر این اساس، تردیدی نیست که شماری از نشانه‌های ظهور، که بیشتر نشانه‌های حتمی نیز هستند، نزدیک ظهور و متصل به آن واقع می‌شوند.  
*[[امام باقر]] {{ع}} درباره قتل نفس زکیه، فرمود: "فاصله میان کشته شدن نفس زکیه و قیام قائم، بیش از پانزده شب نیست"<ref>غیبة طوسی، ص ۴۴۵.</ref>. خروج [[سفیانی]] و [[یمانی]] نیز، برابر آن‌چه از [[روایات]] استفاده می‌شود، در یک محدوده زمانی در آستانه ظهور صورت می‌گیرد و فاصله آن تا قیام [[قائم]]{{ع}} از پانزده ماه، بیشتر نخواهد بود<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۴۸.</ref>. بر این اساس، تردیدی نیست که شماری از نشانه‌های ظهور، که بیشتر نشانه‌های حتمی نیز هستند، نزدیک ظهور و متصل به آن واقع می‌شوند.  
*در مقابل، نشانه‌های فراوانی وجود دارند که پیدایش آن‌ها در عصر [[غیبت]] خبر داده شده، ولی پیوستگی به ظهور معلوم نیست و چه‌بسا، با فاصله زیاد از [[ظهور امام مهدی|ظهور مهدی]]{{ع}} واقع شوند، چنان‌که شماری از نشانه‌ها (بر فرض نشانه بودن آن‌ها) سال‌ها، بلکه قرن‌ها از وقوع آن می‌گذرد. مانند: از هم گسستن بنی امیه و بنی عباس، خروج [[ابو مسلم خراسانی]]، اشغال منطقه جزیره توسط‍‌ ترک‌ها و بسته شدن پل بر روی دجله و...<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۱۴.</ref>.
*در مقابل، نشانه‌های فراوانی وجود دارند که پیدایش آن‌ها در عصر [[غیبت]] خبر داده شده، ولی پیوستگی به ظهور معلوم نیست و چه‌بسا، با فاصله زیاد از [[ظهور امام مهدی|ظهور مهدی]]{{ع}} واقع شوند، چنان‌که شماری از نشانه‌ها (بر فرض نشانه بودن آن‌ها) سال‌ها، بلکه قرن‌ها از وقوع آن می‌گذرد. مانند: از هم گسستن بنی امیه و بنی عباس، خروج [[ابو مسلم خراسانی]]، اشغال منطقه جزیره توسط‍‌ ترک‌ها و بسته شدن پل بر روی دجله و...<ref>برترین‌های فرهنگ مهدویت در مطبوعات، ص ۲۱۴.</ref>.
*مرحوم [[شیخ مفید]] می‌فرماید: [[روایات]] رسیده از [[پیامبر]] {{صل}} و خاندان [[وحی]] و [[رسالت]] {{عم}}، بیانگر نشانه‌ها و رخدادهایی است که پیش از قیام [[حضرت مهدی]] {{ع}} پدیدار می‌گردند که اهم‌ آن‌ها عبارتند از: جنبش ارتجاعی سفیانی، قتل [[سید حسنی]]، جنگ قدرت [[بنی عباس]]، گرفتن خورشید در نیمروز ماه رمضان، گرفتن ماه در آخر ماه رمضان، برخلاف عادت، شکافته شدن زمین و فرو بردن تجاوزکاران، فرورفتن زمین در مشرق، فرورفتن زمین در مغرب، توقف خورشید به هنگام نیم‌روز در وسط‍‌ آسمان، طلوع خورشید از مغرب، "[[قتل نفس زکیه]]" پشت دروازه [[کوفه]] در زمره هفتاد نفر از شایستگان، بریده شدن سر مردی از [[بنی هاشم]] میان رکن و مقام، ویران شدن دیوار مسجد کوفه، آمدن پرچم‌های سیاه از طرف خراسان، قیام و جنبش یمنی، آشکار شدن مرد مغربی و تصرف شام بوسیله سپاه او، فرود آمدن ترک‌ها در جزیره، فرود آمدن رومیان در "رمله"، طلوع ستاره‌ای درخشان و نورانی به سان ماه و آن‌گاه انعطاف خاص آن...، پدیدار شدن سرخی در آسمان و گسترش آن در آفاق آسمان، پیدایش ستون آتشی در مشرق به مدت سه تا هفت روز، قیام امت عرب و برکنار شدن زمامداران عرب به وسیله ملت‌های خویش و به دست گرفتن زمام امور کشورها به وسیله مردم، خروج جهان عرب از سیطره عجم، کشته شدن رهبر مصر به دست مردم، انهدام شام و اختلاف سه جریان سیاسی در آن، ورود پرچم‌های "قیس" و "عرب" به مصر، و پرچم‌های "کنده" به خراسان، ورود سپاهی از سوی مغرب و رسیدن آن‌ها به دروازه شهر "حیره"، آمدن پرچم‌های سیاه از سوی مشرق، شکستن دیوار فرات و جریان یافتن آب در کوچه‌های کوفه، خروج ۶۰ پیامبر دروغین، خروج دوازده امام دروغین، و به آتش کشیده شدن مرد گرانقدری از بنی عباس بین "جلولاء" و "خانقین"، ایجاد پل ارتباط‍‌ میان "کرخ" و بغداد، وزش بادی سیاه در آغاز روز، زلزله‌ای که انبوهی را به زمین فرومی‌برد، ترس و ناامنی فراگیری که همه عراق و بغداد را فرامی‌گیرد، مرگ سریع و دردناک و نقص و زیان در اموال و جان و ثمرات، آفت ملخ نابهنگام و به هنگام کشاورزی، برداشت کم محصولات زراعی، جنگ قدرت میان عجم و خونریزی بسیار در میان آنان، شورش بردگان بر ضد برده‌داران و کشتن آنان، مسخ شدن گروهی از بدعت‌گذاران و به صورت میمون و خوک درآمدن آنان، تسلط‍‌ کشورهای عقب‌مانده به کشورهای زورمند و ثروتمند، طنین‌افکن شدن ندایی از آسمان و رسیدن آن به گوش جهانیان به زبان‌های گوناگون، پدیدار شدن چهره و سینه‌ای در کره خورشید، زنده شدن گروهی از مردگان و بازگشت آنان به دنیا، به‌گونه‌ای که مردم آنان را شناخته با آنان دیدار می‌کنند<ref>ارشاد مفید، ص ۳۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۳۲.</ref>.
*مرحوم [[شیخ مفید]] می‌فرماید: [[روایات]] رسیده از [[پیامبر]] {{صل}} و خاندان [[وحی]] و [[رسالت]] {{عم}}، بیانگر نشانه‌ها و رخدادهایی است که پیش از قیام [[حضرت مهدی]] {{ع}} پدیدار می‌گردند که اهم‌ آن‌ها عبارتند از: جنبش ارتجاعی سفیانی، قتل [[سید حسنی]]، جنگ قدرت [[بنی عباس]]، گرفتن خورشید در نیمروز ماه رمضان، گرفتن ماه در آخر ماه رمضان، برخلاف عادت، شکافته شدن زمین و فرو بردن تجاوزکاران، فرورفتن زمین در مشرق، فرورفتن زمین در مغرب، توقف خورشید به هنگام نیم‌روز در وسط‍‌ آسمان، طلوع خورشید از مغرب، "[[قتل نفس زکیه]]" پشت دروازه [[کوفه]] در زمره هفتاد نفر از شایستگان، بریده شدن سر مردی از [[بنی هاشم]] میان رکن و مقام، ویران شدن دیوار مسجد کوفه، آمدن پرچم‌های سیاه از طرف خراسان، قیام و جنبش یمنی، آشکار شدن مرد مغربی و تصرف شام بوسیله سپاه او، فرود آمدن ترک‌ها در جزیره، فرود آمدن رومیان در "رمله"، طلوع ستاره‌ای درخشان و نورانی به سان ماه و آن‌گاه انعطاف خاص آن...، پدیدار شدن سرخی در آسمان و گسترش آن در آفاق آسمان، پیدایش ستون آتشی در مشرق به مدت سه تا هفت روز، قیام امت عرب و برکنار شدن زمامداران عرب به وسیله ملت‌های خویش و به دست گرفتن زمام امور کشورها به وسیله مردم، خروج جهان عرب از سیطره عجم، کشته شدن رهبر مصر به دست مردم، انهدام شام و اختلاف سه جریان سیاسی در آن، ورود پرچم‌های "قیس" و "عرب" به مصر، و پرچم‌های "کنده" به خراسان، ورود سپاهی از سوی مغرب و رسیدن آن‌ها به دروازه شهر "حیره"، آمدن پرچم‌های سیاه از سوی مشرق، شکستن دیوار فرات و جریان یافتن آب در کوچه‌های کوفه، خروج ۶۰ پیامبر دروغین، خروج دوازده امام دروغین، و به آتش کشیده شدن مرد گرانقدری از بنی عباس بین "جلولاء" و "خانقین"، ایجاد پل ارتباط‍‌ میان "کرخ" و بغداد، وزش بادی سیاه در آغاز روز، زلزله‌ای که انبوهی را به زمین فرومی‌برد، ترس و ناامنی فراگیری که همه عراق و بغداد را فرامی‌گیرد، مرگ سریع و دردناک و نقص و زیان در اموال و جان و ثمرات، آفت ملخ نابهنگام و به هنگام کشاورزی، برداشت کم محصولات زراعی، جنگ قدرت میان عجم و خونریزی بسیار در میان آنان، شورش بردگان بر ضد برده‌داران و کشتن آنان، مسخ شدن گروهی از بدعت‌گذاران و به صورت میمون و خوک درآمدن آنان، تسلط‍‌ کشورهای عقب‌مانده به کشورهای زورمند و ثروتمند، طنین‌افکن شدن ندایی از آسمان و رسیدن آن به گوش جهانیان به زبان‌های گوناگون، پدیدار شدن چهره و سینه‌ای در کره خورشید، زنده شدن گروهی از مردگان و بازگشت آنان به دنیا، به‌گونه‌ای که مردم آنان را شناخته با آنان دیدار می‌کنند<ref>ارشاد مفید، ص ۳۵۶؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۲۰.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۳۲.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۲۲۶

ویرایش