فتح‌الله کاشانی (پدیدآورنده): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
}} | }} | ||
'''فتح‌الله بن شکرالله کاشانی''' معروف به [[مولی]] [[فتح‌الله کاشانی]]، متولد کاشان، از علمای برجسته [[شیعی]]، هم‌دوره با شاه طهماسب صفوی است. او فردی عالم به تمام [[علوم دینی]] عصر خویش، چون [[فقه]]، [[کلام]]، [[حدیث]] و [[تاریخ]] بود. هم‌چنین شارح و مفسیر [[قرآن کریم]] و [[نهج البلاغه]] با عنوان [[تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین]] از [[مفاخر]] قرن دهم هجری بود. [[مولی]] [[فتح‌الله کاشانی]] دوران [[کودکی]] را همراه با [[فقر]] و [[تنگ‌دستی]] و در شرایطی دشوار گذراند، اما شرایط معیشتی در ادامه [[عمر]] به او روی آورد، گرچه شیوه [[زندگی]] او همواره با [[زهد]] و دوری‌گزینی از تمایلات دنیوی همراه بوده است. | |||
شرح و [[تفسیر]] [[مولی]] [[فتح‌الله کاشانی]] بر [[قرآن کریم]] با عنوان منهج الصادقین فی [[الزام]] المخالفین نشان از تبحر او در [[علوم]] و [[فنون]] [[اسلامی]]، به‌ویژه حدیث‌شناسی و [[قرآن]] دارد. [[علامه]] [[علی اکبر دهخدا]] در لغت‌نامه خود با عنوان کاشانی می‌نویسد: "در [[تفسیر]] بحری بود بی‌پایان و تألیفات او [[بهترین]] معرف تبحر وی در می‌باشد." این [[تفسیر]] از مشهورترین [[تفاسیر]] [[فارسی]] و مشتمل بر صدوهفتاد هزار بیت است. افزون بر این، کاشانی [[تفسیر]] روایی زبدة التفاسیر را بالغ بر هشتاد هزار بیت به سال ۹۷۷ نوشت. | |||
ترجمه و شرح [[مولی]] [[فتح الله کاشانی]] بر [[نهج البلاغه]] با عنوان [[تنبیه الغافلین و تذکرة العارفین]] از ترجمه‌های دقیق و شروح مختصر ، اما پر محتوا بر [[نهج البلاغه]] است. شرح مذکور ازون بر محتوای [[علمی]]، دارای اعتبار در [[ادبیات]] کلاسیک [[فارسی]] است و گنجینه‌ای از گنجینه‌های [[ادبیات]] [[فارسی]] به حساب می‌آید. | |||
وی در سال ۹۸۸ در کاشان درگذشت و در همان دیار به [[خاک]] سپرده شد<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۱ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۱، ص 649- 650.</ref>. | |||