اطاعت تکوینی: تفاوت میان نسخه‌ها
←اطاعت تکوینی
(صفحه‌ای تازه حاوی «===اطاعت تکوینی=== *این اطاعت خود در دو بخش قابل بررسی است<ref>مصطفی جعفر...» ایجاد کرد) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
== | ==مقدمه== | ||
*این [[اطاعت]] خود در دو بخش قابل بررسی است<ref>[[مصطفی جعفرپیشه فرد|جعفرپیشه فرد، مصطفی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۳، ص ۵۲۷ - ۵۳۵.</ref>: | *این [[اطاعت]] خود در دو بخش قابل بررسی است<ref>[[مصطفی جعفرپیشه فرد|جعفرپیشه فرد، مصطفی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۳ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۳، ص ۵۲۷ - ۵۳۵.</ref>: | ||
*۱. '''[[اطاعت تکوینی]] از [[فرمان الهی]]:''' موجودات عالم دو نحوه وجود دارند: یکی وجود [[علمی]] که [[جایگاه]] آن صُقع [[ربوبی]] است و دیگری وجود [[عینی]] که ظرف آن مرتبه [[فعل خداوند]] و عالَم خارج است. وجود [[علمی]] اشیا سایه‌ها و مرتبه نازله اسما و صفات در مرتبه واحدیت است و از لوازم ذات، بلکه به اعتباری عین ذات [[حق]] است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۶۲.</ref>، ازاین‌رو [[اطاعت]] در آن قابل [[تصور]] نیست؛ امّا وجود [[عینی]] اشیا مسبوق به [[اراده]] خداست: {{متن قرآن|إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ }}<ref>فرمان او جز این نیست که چون چیزی را بخواهد بدو می‌گوید: باش! بی‌درنگ خواهد بود؛ سوره یس، آیه:۸۲.</ref> خطاب {{متن قرآن|كُنْ}} به مرتبه شیئیت اشیا که همان وجود [[علمی]] آنهاست، تعلق دارد و بر اثر آن اشیا با طوع و رغبت "بدون تجافی" از مرحله [[علم]] به مرحله عین درآمده و به‌صورت وجود خارجی ظاهر‌می‌شوند. این همان چیزی است که از آن به "[[اطاعت تکوینی]]" اشیا تعبیر شده و همه موجودات، اعم از جاندار و بی‌جان و [[عاقل]] و غیر‌عاقل را در برمی‌گیرد. | *۱. '''[[اطاعت تکوینی]] از [[فرمان الهی]]:''' موجودات عالم دو نحوه وجود دارند: یکی وجود [[علمی]] که [[جایگاه]] آن صُقع [[ربوبی]] است و دیگری وجود [[عینی]] که ظرف آن مرتبه [[فعل خداوند]] و عالَم خارج است. وجود [[علمی]] اشیا سایه‌ها و مرتبه نازله اسما و صفات در مرتبه واحدیت است و از لوازم ذات، بلکه به اعتباری عین ذات [[حق]] است<ref>شرح فصوص الحکم، ص۶۲.</ref>، ازاین‌رو [[اطاعت]] در آن قابل [[تصور]] نیست؛ امّا وجود [[عینی]] اشیا مسبوق به [[اراده]] خداست: {{متن قرآن|إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ }}<ref>فرمان او جز این نیست که چون چیزی را بخواهد بدو می‌گوید: باش! بی‌درنگ خواهد بود؛ سوره یس، آیه:۸۲.</ref> خطاب {{متن قرآن|كُنْ}} به مرتبه شیئیت اشیا که همان وجود [[علمی]] آنهاست، تعلق دارد و بر اثر آن اشیا با طوع و رغبت "بدون تجافی" از مرحله [[علم]] به مرحله عین درآمده و به‌صورت وجود خارجی ظاهر‌می‌شوند. این همان چیزی است که از آن به "[[اطاعت تکوینی]]" اشیا تعبیر شده و همه موجودات، اعم از جاندار و بی‌جان و [[عاقل]] و غیر‌عاقل را در برمی‌گیرد. | ||