اجتناب از اضلال و کج‌نمایی طریق هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها

برای نمونه، یکی از شگردهای باسابقه [[مخالفان]] [[ادیان]] و [[تعالیم]] آسمانی برای اضلال و [[گمراهی]] [[مؤمنان]]، تلاش برای کج‌و‌معوج معرفی کردن، برجسته ساختن [[متشابهات]] و ارائه تفسیرهای ناصواب از تعالیم و [[آموزه‌های دینی]] است که غالباً با [[هدف]] کاستن از [[جاذبه معنوی]] آنها، [[تضعیف]] [[انگیزه]] و [[اراده]] توده‌ها برای ارجاع و بهره‌گیری از این تعالیم در عرصه‌های مختلف [[زندگی فردی]] و [[اجتماعی]] و انصراف مؤمنان از [[رکون]] و [[اعتماد]] به صحت و واقع نمایی آنها صورت می‌پذیرد. طبق [[آیات]]، برخی از علمای [[اهل کتاب]] به ویژه در مراحل اولیه [[ظهور اسلام]]، از چنین شیوه‌هایی برای تضعیف موقعیت این [[دین حنیف]] بهره گرفتند. زیر سؤال بردن [[هویت]] و اصالت [[دین]]، مخدوش ساختن انتساب الوهی آن، خرده‌گیری بر [[شخصیت]] [[حضرت]]{{صل}}، زیر سؤال بردن اعتبار مسانید و [[میراث]] مکتوب، طرح سؤال‌های بی‌پایه، القای [[شبهه‌ها]]، شایعه‌سازی، [[بزرگ‌نمایی]] [[ضعف‌ها]]، [[تمسک]] به متشابهات، دامن زدن به اختلاف‌های [[تاریخی]] و عصری خواندن برخی [[احکام]]، توجیه‌ناپذیر خواندن برخی آموزه‌ها و... بخشی از شناخته‌ترین نمونه‌های این شیوه‌هاست. آنها با این سنخ اقدام‌ها، باب [[هدایت]] را بر خود و دیگران مُنسدّ ساخته و در مسیر پیشروی این دین و [[هدایت مردم]] ایجاد مانع کرده و می‌کنند. [[تفسیر نمونه]] در توضیح [[آیه]] {{متن قرآن|الَّذِينَ يَصُدُّونَ عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَيَبْغُونَهَا عِوَجًا وَهُمْ بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ}}<ref>«همان کسانی که (مردم را) از راه خداوند باز می‌دارند و آن را کژ می‌شمرند و جهان واپسین را انکار می‌کنند» سوره هود، آیه ۱۹.</ref> می‌نویسد: یعنی با انواع [[تحریف‌ها]] و کم و زیاد کردن، [[تفسیر به رأی]] و مخفی ساختن حقایق چنان می‌کنند که این [[صراط مستقیم]] به صورت اصلی‌اش در نظرها جلوه‌گر نشود، تا [[مردم]] نتوانند از این راه بروند، و افراد حق‌طلب جاده اصلی را پیدا نکنند<ref>ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج۹، ص۶۲.</ref>.<ref>[[سید حسین شرف‌الدین|شرف‌الدین، سید حسین]]، [[ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم (کتاب)|ارزش‌های اجتماعی از منظر قرآن کریم]]، ص ۳۶۴.</ref>

# نکوهش [[اهل کتاب]] به سبب [[اشتیاق]] به [[گمراهی]] [[مؤمنان]]: {{متن قرآن|وَدَّتْ طَائِفَةٌ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَوْ يُضِلُّونَكُمْ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّا أَنْفُسَهُمْ وَمَا يَشْعُرُونَ}}<ref>«دسته‌ای از اهل کتاب گمراه کردن شما را دوست دارند امّا جز خود را گمراه نمی‌کنند و درنمی‌یابند» سوره آل عمران، آیه ۶۹.</ref>. نکوهش مفتریان گمراه (افترازنندگان ظالمانه به [[خداوند]]) به سبب [[مشارکت]] در گمراهی دیگران<ref>{{متن قرآن|وَمِنَ الْإِبِلِ اثْنَيْنِ وَمِنَ الْبَقَرِ اثْنَيْنِ قُلْ آلذَّكَرَيْنِ حَرَّمَ أَمِ الْأُنْثَيَيْنِ أَمَّا اشْتَمَلَتْ عَلَيْهِ أَرْحَامُ الْأُنْثَيَيْنِ أَمْ كُنْتُمْ شُهَدَاءَ إِذْ وَصَّاكُمُ اللَّهُ بِهَذَا فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا لِيُضِلَّ النَّاسَ بِغَيْرِ عِلْمٍ إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ}} «و از شتر دو (تا) و از گاو دو (تا)؛ بگو آیا آن دو نر را حرام کرده است یا آن دو ماده را یا آنچه را که زهدان‌های آن دو ماده دربردارد؟ آیا هنگامی که خداوند این (امر) را به شما سفارش می‌کرد حضور داشتید؟ پس ستمگرتر از کسی که بر خداوند دروغ می‌بندد تا با نادانی مردم را گمراه گرداند کیست؟ بی‌گمان خداوند گروه ستمگران را راهنمایی نخواهد کرد» سوره انعام، آیه ۱۴۴.</ref>؛ مطلوبیت محدودسازی فعالیت [[منحرفان]] در جهت گمراه‌سازی دیگران<ref>{{متن قرآن|وَقَالَ نُوحٌ رَبِّ لَا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكَافِرِينَ دَيَّارًا * إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبَادَكَ وَلَا يَلِدُوا إِلَّا فَاجِرًا كَفَّارًا}} «و نوح گفت: پروردگارا! از کافران هیچ کس را روی زمین بر جای مگذار * که اگر آنان را وا نهی بندگانت را گمراه می‌کنند و جز گنهکار بسیار ناسپاس پدید نمی‌آورند» سوره نوح، آیه ۲۶-۲۷.</ref>؛ توجه دادن خرده‌گیرانه به نقش گردنکشان و دنیاداران کفرپیشه در گمراه‌سازی [[بندگان]] [[ضعیف]]<ref>{{متن قرآن|وَقَالَ مُوسَى رَبَّنَا إِنَّكَ آتَيْتَ فِرْعَوْنَ وَمَلَأَهُ زِينَةً وَأَمْوَالًا فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا رَبَّنَا لِيُضِلُّوا عَنْ سَبِيلِكَ رَبَّنَا اطْمِسْ عَلَى أَمْوَالِهِمْ وَاشْدُدْ عَلَى قُلُوبِهِمْ فَلَا يُؤْمِنُوا حَتَّى يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ}} «و موسی گفت: پروردگارا تو به فرعون و سرکردگانش آراستگی و دارایی‌هایی در زندگانی دنیا بخشیدی که سرانجام (مردم را) از راه تو بیراه می‌گردانند؛ پروردگارا! دارایی‌هایشان را نابود و دل‌هاشان را در بند کن چندان که ایمان نیاورند تا عذاب دردناک را ببینند» سوره یونس، آیه ۸۸.</ref> و نیز [[وعده]] [[عذاب]] مضاعف به گمراه‌کنندگان و [[گمراه]] شدگان از راه [[حق]]<ref>{{متن قرآن|قَالَ ادْخُلُوا فِي أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِكُمْ مِنَ الْجِنِّ وَالْإِنْسِ فِي النَّارِ كُلَّمَا دَخَلَتْ أُمَّةٌ لَعَنَتْ أُخْتَهَا حَتَّى إِذَا ادَّارَكُوا فِيهَا جَمِيعًا قَالَتْ أُخْرَاهُمْ لِأُولَاهُمْ رَبَّنَا هَؤُلَاءِ أَضَلُّونَا فَآتِهِمْ عَذَابًا ضِعْفًا مِنَ النَّارِ قَالَ لِكُلٍّ ضِعْفٌ وَلَكِنْ لَا تَعْلَمُونَ}} «(خداوند) می‌فرماید: در میان امّت‌هایی از پریان و آدمیان که پیش از شما بوده‌اند، در آتش (دوزخ) درآیید! هر گاه امّتی (در دوزخ) درآید همگون خویش را لعنت می‌کند تا آنگاه که همگان با هم در آن به هم پیوندند؛ پیروان درباره پیشوایان می‌گویند: پروردگارا! اینان ما را بیراه کردند پس به آنها عذابی دو چندان از آتش (دوزخ) بده! (خداوند) می‌فرماید: برای همگان دو چندان خواهد بود اما نمی‌دانید» سوره اعراف، آیه ۳۸.</ref> نیز بخش دیگری از مواضع [[قرآن]] در خصوص فعالیت [[انحرافی]] “اضلال” است که در آیاتی بدان اشاره شده است.