بحث:ویژگی یاران خاص امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

# [[صبر]] و [[استقامت]]: [[پیروزی امام]] زمان{{ع}} و تشکیل [[حکومت عدل جهانی]]، [[نیازمند]] [[صبر]] و [[استواری]] در امور بوده و عنصر [[صبر]] در انجام [[کارها]] نیز بی تردید، از صفات حتمی‌کارگزاران [[حضرت]] است؛ البته این [[صبر]] در [[عصر غیبت]] کسب شده است؛ [[امام حسین]]{{ع}} فرمودند: «از ما ([[خانواده]]) [[دوازده نفر]] [[مهدی]] هستند، که اولیِ ایشان [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} و آخرین آنها نهمی‌از [[فرزندان]] من است؛ اوست [[قیام]] کننده به [[حق]] که [[خداوند]] به [[وسیله]] او [[زمین]] را پس از مرگش زنده گرداند و [[دین حق]] را به دست او بر تمامی‌ادیان [[پیروز]] کند، اگرچه [[مشرکان]] نخواهند. برای او غیبتی است که جمعی در آن مرتدّ شوند و جمعی دیگر، [[ثابت قدم]] در [[دین]] بمانند و [[آزار]] شوند و به ایشان گفته شود: کجاست این [[وعده]] اگر راست گو هستید؟! هر آینه، بردباران در [[غیبت]] او بر [[آزار]] و [[تکذیب]] ([[مردم]])، همانند جهادکنندگانِ با شمشیرند در رکاب [[رسول خدا]](صلی  [[الله]] علیه و آله)»<ref>{{متن حدیث|مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِیّاً أَوَّلُهُمْ‏ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیٌّ{{ع}} وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِی وَ هُوَ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ یُحْیِی اللَّهُ بِهِ‏ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ یُظْهِرُ بِهِ دِینَ الْحَقِ‏ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ‏ لَهُ غَیْبَةٌ یَرْتَدُّ فِیهَا قَوْمٌ وَ یَثْبُتُ عَلَی الدِّینِ فِیهَا آخَرُونَ فَیُؤْذَوْنَ وَ یُقَالُ لَهُمْ‏ مَتی‏ هذَا الْوَعْدُ إِنْ کُنْتُمْ صادِقِینَ‏ أَمَا إِنَّ الصَّابِرِینَ فِی غَیْبَتِهِ عَلَی الْأَذَی وَ التَّکْذِیبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِینَ بِالسَّیْفِ بَیْنَ یَدَیْ رَسُولِ اللَّهِ‏‏‏‏‏‏}}؛ خزاز، علی بن محمد، کفایه الاثر، ص۲۳۲.</ref>.<ref>ر.ک. قرائتی، محسن، شرایط ظهور از دیدگاه قرآن کریم، ص ۷۳- ـ ۹۲.</ref>

# [[اخلاص]] و [[انگیزه]] [[الهی]]: یارانی که با [[حضرت مهدی]]{{ع}} هستند، برای رسیدن به [[منافع]] شخصی خود قدم در راه [[یاری]] [[حضرت]] ننهاده‌اند، بلکه تنها انگیزۀ ایشان [[خدا]] و [[تقرب]] به اوست و در این راه، از هیچ گونه حمایتی دریغ نمی‌ورزند. ایشان به [[گواه]] [[امام سجاد]]{{ع}} در زمانۀ [[غیبت]]، مشق [[اخلاص]] را تمرین کرده‌اند: «[[مردم]] [[زمان غیبت]] او که [[معتقد به امامت]] او بوده و [[منتظر]] ظهورش هستند، از [[مردم]] هر زمانی برترند... آنان به [[حق]]، [[مخلصان]] و به [[درستی]]، [[شیعیان]] ما می‌باشند»<ref>{{متن حدیث|إِنَ‏ أَهْلَ‏ زَمَانِ‏ غَیْبَتِهِ‏ الْقَائِلِینَ‏ بِإِمَامَتِهِ‏ وَ الْمُنْتَظِرِینَ‏ لِظُهُورِهِ‏ أَفْضَلُ‏ مِنْ‏ أَهْلِ‏ کُلِ‏ زَمَانٍ‏... أُولَئِکَ الْمُخْلَصُونَ حَقّاً وَ شِیعَتُنَا صِدْقاً}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج ۱، ص۳۲۰.</ref>.

====صفات جسمانی====

# [[جوان بودن]]: با توجه به [[جایگاه]] مهم [[جوان]] و [[جوانی]]، [[آموزه‌های دینی]] همواره بر این نکته تأکید فراوانی کرده‌اند. در [[قیام جهانی]] [[منجی موعود]]، نه فقط خود [[حضرت]] در هیئت مردی [[جوان]] [[ظهور]] خواهند کرد بلکه بیشتر [[یاران خاص]] او در سن [[جوانی]] بوده و بزرگسالان میان آنان کم شمار خواهند بود. [[حضرت علی]]{{ع}} فرمود: «همانا [[یاران قائم]]{{ع}} همگی جوانند و پیر میانشان نیست؛ مگر به اندازه [[سرمه در چشم]] یا به [[قدر]] نمک در توشه راه و کمترین چیز در توشه راه، نمک است»<ref>{{متن حدیث|إِنَّ أَصْحَابَ الْقَائِمِ شَبَابٌ لَا کُهُولَ فِیهِمْ إِلَّا کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ أَوْ کَالْمِلْحِ فِی الزَّادِ وَ أَقَلُّ الزَّادِ الْمِلْح‏}}؛ الغیبه نعمانی، ص۳۱۵، ح۱۰.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، درسنامه مهدویت، ج۳، ص ۲۰۷ - ۲۱۰.</ref>