عبیدالله بن زیاد در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
←گفت‌وگوی حضرت زینب{{س}} و عبیدالله
| خط ۱۴۳: | خط ۱۴۳: | ||
عبیدالله می‌خواست در روز دوازدهم از فرصت استفاده کرده و به یک نمایش قدرت و جشن پیروزی دست بزند و با عبور سرهای شهیدان و کاروان اسیران از برابر چشمان مردم کوفه به آنان بفهماند که در مقابل [[حکومت یزید]]، هیچ قدرتی یارای مقابله ندارد و هیچ فریاد و مقاومتی باقی نمانده است. به همین منظور مسیر عبور کاروان را از مسیر اصلی شهر کوفه تا میدان مرکزی که قصر دارالاماره در آنجا واقع بود، قرار داده و مردم را نیز در طول مسیر جمع کرده بود. مردم کوفه [[اولاد علی]]{{ع}} و خاندان [[پیامبر]]{{صل}} را می‌شناختند. آنان هنوز خاطره‌های [[حکومت]] پنج ساله [[امام علی]]{{ع}} در کوفه را در یادها داشتند و به مجرد دیدن [[خاندان رسالت]] و سرهای به نیزه رفته، بغض‌ها در گلو شکست و گریه آغاز شد. | عبیدالله می‌خواست در روز دوازدهم از فرصت استفاده کرده و به یک نمایش قدرت و جشن پیروزی دست بزند و با عبور سرهای شهیدان و کاروان اسیران از برابر چشمان مردم کوفه به آنان بفهماند که در مقابل [[حکومت یزید]]، هیچ قدرتی یارای مقابله ندارد و هیچ فریاد و مقاومتی باقی نمانده است. به همین منظور مسیر عبور کاروان را از مسیر اصلی شهر کوفه تا میدان مرکزی که قصر دارالاماره در آنجا واقع بود، قرار داده و مردم را نیز در طول مسیر جمع کرده بود. مردم کوفه [[اولاد علی]]{{ع}} و خاندان [[پیامبر]]{{صل}} را می‌شناختند. آنان هنوز خاطره‌های [[حکومت]] پنج ساله [[امام علی]]{{ع}} در کوفه را در یادها داشتند و به مجرد دیدن [[خاندان رسالت]] و سرهای به نیزه رفته، بغض‌ها در گلو شکست و گریه آغاز شد. | ||
در [[دارالاماره]] [[سر امام حسین]]{{ع}} را در طشتی روبه‌روی [[عبیدالله بن زیاد]] قرار دادند و او با چوب بر صورتش می‌زد که مورد [[اعتراض]] [[صحابی پیامبر]]{{صل}}، [[زید بن ارقم]]<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۵۷؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۷۲؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۱۹۱؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۲۰۰.</ref> یا انس بن [[مالک]]<ref>وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص۲۶۲؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۴۲؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۷۲؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۱۹۱.</ref> قرار گرفت. در همان مجلس نیز سخنانی بین [[زینب{{س}}|حضرت زینب{{س}}]] و [[زین العابدین «ع»|امام سجاد{{ع}}]] با عبیدالله بن زیاد رد و بدل شد که باعث [[خشم]] و [[رسوایی]] عبیدالله بن زیاد گردید. او خطاب به حضرت زینب{{س}} گفت: | در [[دارالاماره]] [[سر امام حسین]]{{ع}} را در طشتی روبه‌روی [[عبیدالله بن زیاد]] قرار دادند و او با چوب بر صورتش می‌زد که مورد [[اعتراض]] [[صحابی پیامبر]]{{صل}}، [[زید بن ارقم]]<ref>تاریخ الطبری، تاریخ الامم و الملوک، طبری، محمدبن جریر، چاپ محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت: ۱۳۸۲ – ۱۳۸۷ قمری / ۱۹۶۲ – ۱۹۶۷ میلادی.، ج۵، ص۴۵۷؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۷۲؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۱۹۱؛ نهایه الارب فی فنون الادب، نویری، شهاب الدین احمد، ترجمه دکتر محمود مهدوی دامغانی، تهران: انتشارات امیر کبیر، ۱۳۶۵ شمسی.، ج۷، ص۲۰۰.</ref> یا انس بن [[مالک]]<ref>وقعه الطف، ابومخنف لوط بن یحیی، چاپ محمد هادی یوسفی غروی.، ص۲۶۲؛ مقتل الحسین خوارزمی، خوارزمی، حسین، به کوشش الشیخ محمد السماوی، نجف: مطبعه الزهراء، ۱۳۶۷ قمری.، ج۲، ص۴۲؛ الارشاد فی معرفة حجج‌الله علی‌العباد، شیخ مفید، محمدبن محمدبن نعمان، بیروت: ۱۴۱۴ قمری.، ج۲، ص۴۷۲؛ اللهوف فی قتلی الطفوف (مقتل الحسین)، ابن طاووس، علی بن موسی بن محمد، نجف: الحیدریه، ۱۳۸۵ قمری.، ص۱۹۱.</ref> قرار گرفت. در همان مجلس نیز سخنانی بین [[زینب{{س}}|حضرت زینب{{س}}]] و [[زین العابدین «ع»|امام سجاد{{ع}}]] با عبیدالله بن زیاد رد و بدل شد که باعث [[خشم]] و [[رسوایی]] عبیدالله بن زیاد گردید. او خطاب به حضرت زینب{{س}} گفت: | ||