حضرت خدیجه در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

#گفته‌اند: نخستین [[شهید]] [[اسلام]]، [[فرزند خدیجه]] بود به نام [[حارث بن ابی هاله]] و آن‌گاه که [[رسول خدا]]{{صل}} [[دعوت]] خود را علنی کرد، به [[شهادت]] رسید<ref>الاوائل، ج۱، ص۳۱۱- ۳۱۲؛ الاصابه، ج۱، ص۲۹۳.</ref>. نمی‌توان این ادعا را پذیرفت؛ زیرا به [[سند صحیح]] از [[قتاده]] [[روایت]] کرده‌اند که نخستین شهید اسلام، [[سمیه]] [[مادر]] [[عمّار]] بود<ref>الاصابه، ج۴، ص۳۳۵؛ الطبقات الکبری، ج۸، ص۱۹۳.</ref>. از [[مجاهد]] همچنین [[روایت]] کرده‌اند<ref>الاستیعاب، ج۴، ص۳۳۱.</ref>. از [[ابن عبّاس]] روایت شده که «[[پدر]] و [[مادر]] [[عمّار]] کشته شدند. آن دو نخستین مسلمانانی بودند که در این راه کشته می‌شدند»<ref>وقعة صفّین، ص۳۲۵.</ref>. مگر این که ادعا شود، [[سمیه]] نخستین [[شهید]] [[زن]] بود و [[حارث]] نخستین شهید مرد. امّا این احتمال بعید است و بر خلاف ظاهر سخنان خودشان، خصوصا که واژه شهید همانند قتیل و [[جریح]] بر [[مذکر]] و مؤنث به یک اندازه به کار می‌رود.

# روایت شده که [[خدیجه]] را خواهری به نام [[هاله]] بود<ref>بنگرید: نسب قریش.</ref>. هاله با مردی مخزومی [[ازدواج]] کرد و فرزند دختری برایش به [[دنیا]] آورد که او را هاله نامیدند. سپس هاله با یک مرد تمیمی به نام [[ابوهند]] ازدواج کرد و برایش پسری به نام [[هند]] به دنیا آورد. این مرد تمیمی یک زن دیگر هم داشت که دو دختر به نام‌های [[زینب]] و [[رقیه]] برایش به دنیا آورد و خود مرد. مرد تمیمی هم مرد. پسرش هند نزد [[قوم]] و خویش پدرش رفت و دخترها: زینب و رقیه، نزد [[هاله خواهر خدیجه]] ماندند. خدیجه خواهرش هاله و دو دختر را که از مرد تمیمی و زن دیگرش بودند، نزد خود آورد. هنگامی که خدیجه با [[رسول خدا]]{{صل}} ازدواج کرد، هاله از دنیا رفت. بدین ترتیب دو دختر تمیمی نزد خدیجه و رسول خدا{{صل}} ماندند. [[مردم عرب]] [[گمان]] می‌بردند که دختری که فرد بزرگ می‌کند، دختر او به شمار می‌رود. از این‌رو آن دو دختر را که فرزند ابوهند تمیمی و [[همسر]] دیگرش بودند، به رسول خدا{{صل}} نسبت دادند و [[دختران]] او نامیدند. در مورد هند هم وضع همین گونه بود<ref>بنگرید: الاستغاثه، ج۱، ص۶۸- ۶۹.</ref>.<ref>[[سید جعفر مرتضی عاملی|عاملی، سید جعفر مرتضی]]، [[سیرت جاودانه ج۱ (کتاب)|سیرت جاودانه ج۱]]، ص ۲۱۶.</ref>.

== جستارهای وابسته ==