پرش به محتوا

دلیل نقلی بر اثبات وجود امام مهدی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}})
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-| پاسخ‌دهنده = ]] :::::: +| پاسخ‌دهنده = | پاسخ = ))
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-{{پایان جمع شدن}} +}}))
خط ۳۱: خط ۳۱:
::::::آیت‌‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::آیت‌‌الله '''[[عبدالله جوادی آملی]]'''، در کتاب ''«[[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]»'' در این‌باره گفته است:
::::::«در [[ضرورت]] وجود [[حجت خدا]] در هر زمانی، [[روایات]] فراوانی هست؛ مانند: {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref>، {{متن حدیث|"وَ لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۱۴۱؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref>، {{متن حدیث|" لَا يَخْلُو الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ لَوْ خَلَتْ‏ إِذًا لَسَاخَتْ‏ بِأَهْلِهَا ‏‏‏‏‏‏"}}<ref>کفایة الاثر، ص ۱۶۲؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص۳۳۸.</ref>. آن دسته از [[روایات]] به کمک این قسمت از [[زیارت جامعه]] دانسته می‌شود که {{متن حدیث|"وَ بِكُمْ‏ يُمْسِكُ‏ السَّماءَ أَنْ‏ تَقَعَ‏ عَلَى‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>البلد الامین، ص۳۰۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۱۵.</ref>. آری برایند [[روایت]] فوق آن است که [[ذات اقدس الهی]] با [[ولایت]] که عمود [[نظام]] هستی است، آسمان‌ها و [[زمین]] را حفظ می‌کند. روایاتی نظیر {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref> همانند [[آیه کریمه]] {{متن قرآن|لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتَا}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۲۲.</ref> دربردارنده [[استدلال]] کلامی‌اند. این [[روایات]] تنها ادعای [[برکات]] معنوی را دربر ندارند بلکه بر این ادعا [[برهان]] می‌آورند که [[خدای سبحان]] در [[حفظ نظام]] هستی [[ائمه]] {{عم}} را وسیله قرار داده است. همان‌طوری که [[بدن]] با [[روح]] زنده است و از او مدد می‌یابد [[نظام]] کیهانی اجرام سرد، مواد بی‌روح، عناصر مرده نیستند بلکه مجموعاً یک [[حقیقت]] زنده‌اند که حیات آن وامدار [[ولایت]] [[انسان کامل]] [[معصوم]] است. کمک گرفتن [[بشر]] از [[خورشید و ماه]] در [[اداره]] [[زندگی]] روزمره و امور مختلف هرگز بدان معنی نیست که [[خورشید]] یا ماه در نورافشانی، انتشار انرژی و حرارت و ده‌ها [[برکت]] دیگر مستقل و بی‌نیاز از [[افاضه]] [[فیض]] [[الهی]] هستند، چون [[اندیشه]] [[توحیدی]] [[موحدان]] چنین باوری را بر نمی‌تابد بلکه معتقدند آن‌ها نیز چون اشیای دیگر مخلوق خدای سبحان‌اند و از [[فیض]] او سرمست می‌شوند؛ اما [[بشر]] کارهای مختلفی را به دست آنان سامان می‌بخشد و ایشان ابزار کمک‌رسانی‌اند. وجود [[مبارک]] [[حجت خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} به مراتب والاتر و بالاتر از [[خورشید و ماه]] است؛ اما امتیاز وجود مبارکش آن است که او وسیله‌ای است که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}}<ref>سوره نور، آیه ۳۵.</ref> است. [[نور]] [[خورشید]] که از او می‌تابد و چهره ماه را روشن می‌کند، آینده‌ای در پیش دارد که {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}}<ref>سوره تکویر، آیه ۱.</ref> او را تهدید می‌کند. این چراغ منظومه، انطماس و [[تناثر نجوم]] و مانند آن را بر سر راه خویش دارد و در نهایتْ خاموش‌شدنی است؛ اما [[خلیفه]] [[خدای سبحان]] که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}} است، نه خاموش شدنی است و نه از بین رفتنی و کم شدنی. [[امام]] درمنظر [[حق]] این چنین است»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص 79-80.</ref>.
::::::«در [[ضرورت]] وجود [[حجت خدا]] در هر زمانی، [[روایات]] فراوانی هست؛ مانند: {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref>، {{متن حدیث|"وَ لَوْ خَلَتِ الْأَرْضُ سَاعَةً وَاحِدَةً مِنْ حُجَّةٍ لِلَّهِ لَسَاخَتْ بِأَهْلِهَا‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الغیبه، نعمانی، ص ۱۴۱؛ بحار الانوار، ج۵۱، ص۱۱۳.</ref>، {{متن حدیث|" لَا يَخْلُو الْأَرْضُ مِنْهُمْ وَ لَوْ خَلَتْ‏ إِذًا لَسَاخَتْ‏ بِأَهْلِهَا ‏‏‏‏‏‏"}}<ref>کفایة الاثر، ص ۱۶۲؛ بحار الانوار، ج۳۶، ص۳۳۸.</ref>. آن دسته از [[روایات]] به کمک این قسمت از [[زیارت جامعه]] دانسته می‌شود که {{متن حدیث|"وَ بِكُمْ‏ يُمْسِكُ‏ السَّماءَ أَنْ‏ تَقَعَ‏ عَلَى‏ الْأَرْض‏‏‏‏‏‏‏"}}<ref>البلد الامین، ص۳۰۲؛ من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۶۱۵.</ref>. آری برایند [[روایت]] فوق آن است که [[ذات اقدس الهی]] با [[ولایت]] که عمود [[نظام]] هستی است، آسمان‌ها و [[زمین]] را حفظ می‌کند. روایاتی نظیر {{متن حدیث|" لَوْ بَقِيَتِ‏ الْأَرْضُ‏ بِغَيْرِ إِمَامٍ‏ لَسَاخَت‏‏‏‏‏‏"}}<ref>الکافی، ج ۱، ص ۱۷۹.</ref> همانند [[آیه کریمه]] {{متن قرآن|لَوْ كَانَ فِيهِمَا آلِهَةٌ إِلاَّ اللَّهُ لَفَسَدَتَا}}<ref>سوره انبیاء، آیه ۲۲.</ref> دربردارنده [[استدلال]] کلامی‌اند. این [[روایات]] تنها ادعای [[برکات]] معنوی را دربر ندارند بلکه بر این ادعا [[برهان]] می‌آورند که [[خدای سبحان]] در [[حفظ نظام]] هستی [[ائمه]] {{عم}} را وسیله قرار داده است. همان‌طوری که [[بدن]] با [[روح]] زنده است و از او مدد می‌یابد [[نظام]] کیهانی اجرام سرد، مواد بی‌روح، عناصر مرده نیستند بلکه مجموعاً یک [[حقیقت]] زنده‌اند که حیات آن وامدار [[ولایت]] [[انسان کامل]] [[معصوم]] است. کمک گرفتن [[بشر]] از [[خورشید و ماه]] در [[اداره]] [[زندگی]] روزمره و امور مختلف هرگز بدان معنی نیست که [[خورشید]] یا ماه در نورافشانی، انتشار انرژی و حرارت و ده‌ها [[برکت]] دیگر مستقل و بی‌نیاز از [[افاضه]] [[فیض]] [[الهی]] هستند، چون [[اندیشه]] [[توحیدی]] [[موحدان]] چنین باوری را بر نمی‌تابد بلکه معتقدند آن‌ها نیز چون اشیای دیگر مخلوق خدای سبحان‌اند و از [[فیض]] او سرمست می‌شوند؛ اما [[بشر]] کارهای مختلفی را به دست آنان سامان می‌بخشد و ایشان ابزار کمک‌رسانی‌اند. وجود [[مبارک]] [[حجت خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} به مراتب والاتر و بالاتر از [[خورشید و ماه]] است؛ اما امتیاز وجود مبارکش آن است که او وسیله‌ای است که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}}<ref>سوره نور، آیه ۳۵.</ref> است. [[نور]] [[خورشید]] که از او می‌تابد و چهره ماه را روشن می‌کند، آینده‌ای در پیش دارد که {{متن قرآن|إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ}}<ref>سوره تکویر، آیه ۱.</ref> او را تهدید می‌کند. این چراغ منظومه، انطماس و [[تناثر نجوم]] و مانند آن را بر سر راه خویش دارد و در نهایتْ خاموش‌شدنی است؛ اما [[خلیفه]] [[خدای سبحان]] که [[مظهر]] {{متن قرآن|نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ}} است، نه خاموش شدنی است و نه از بین رفتنی و کم شدنی. [[امام]] درمنظر [[حق]] این چنین است»<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص 79-80.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۴۸: خط ۴۸:
:::::#[[تواتر]] معنوی: که محور مشترک تمام خبرها قضیه‌ای معنوی و محدود است، همانند [[حدیث کساء]].
:::::#[[تواتر]] معنوی: که محور مشترک تمام خبرها قضیه‌ای معنوی و محدود است، همانند [[حدیث کساء]].
:::::#[[تواتر]] اجمالی: که محور مشترک در تمام خبرها و لازمه التزامی قضیه است، همانند خبر از [[شجاعت]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}}، که گر چه قضایا مختلف است ولی همگی در یک لازمه مشترک هستند و آن [[شجاعت]] [[امام]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است. در مورد موضوع وجود و ولادت [[امام مهدی]] {{ع}} نیز می‌توانیم از این طریق به [[یقین]] برسیم. و لذا جای این نیست که [[روایات]] این موضوع مورد بررسی سندی قرار گیرد، زیرا با مراجعه به ابواب مختلف مناسب با موضوع می‌توان [[یقین]] به ولادت و وجود [[امام مهدی]] {{ع}} از راه حساب تراکم احتمالات پیدا کرد، به جهت اینکه همگی در یک خبر اشتراک نظر دارند که همان ولادت و [[وجود امام مهدی]] {{ع}} است»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۲۹۹.</ref>.
:::::#[[تواتر]] اجمالی: که محور مشترک در تمام خبرها و لازمه التزامی قضیه است، همانند خبر از [[شجاعت]] [[امام علی|امیرالمؤمنین]] {{ع}}، که گر چه قضایا مختلف است ولی همگی در یک لازمه مشترک هستند و آن [[شجاعت]] [[امام]] [[امیرالمؤمنین]] {{ع}} است. در مورد موضوع وجود و ولادت [[امام مهدی]] {{ع}} نیز می‌توانیم از این طریق به [[یقین]] برسیم. و لذا جای این نیست که [[روایات]] این موضوع مورد بررسی سندی قرار گیرد، زیرا با مراجعه به ابواب مختلف مناسب با موضوع می‌توان [[یقین]] به ولادت و وجود [[امام مهدی]] {{ع}} از راه حساب تراکم احتمالات پیدا کرد، به جهت اینکه همگی در یک خبر اشتراک نظر دارند که همان ولادت و [[وجود امام مهدی]] {{ع}} است»<ref>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص ۲۹۹.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۶۲: خط ۶۲:
:::::#{{متن حدیث|يَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى...}}. از خطبه‌های آن [[حضرت]]{{ع}} است که در آن به پیشامدهای سخت او به [[ظهور قائم]] [[منتظر]]{{ع}} اشاره می‌فرماید: (چون [[امام]] [[منتظر]] از پس پرده [[غیب]] بیرون آید) [[هوای نفس]] را به [[هدایت]] و [[رستگاری]] برمی‌گرداند. (گمراه‌شدگان را به راه راست می‌برد). زمانی که [[مردم]] [[هدایت]] رابه [[هوای نفس]] تبدیل کرده باشند. (از [[شریعت]] [[محمدیه]] دست شسته و خواهش [[نفس]] را [[پیروی]] نمایند). [[رأی]] را به [[قرآن]] برمی‌گرداند. ([[مردم]] را از به کار بستن اندیشه‌های نادرست [[نهی]] به [[رجوع]] [[قرآن]] وامی‌دارد تا به [[دستور]] [[کتاب خدا]] [[رفتار]] نموده و مخالف آن را دور اندازند و زمانی که [[مردم]] [[قرآن]] را به [[رأی]] و [[اندیشه]] خود مبدل کرده باشند از [[قرآن]] چشم پوشیده امور را طبق [[اندیشه]] نادرست خود انجام دهند).
:::::#{{متن حدیث|يَعْطِفُ الْهَوَى عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى...}}. از خطبه‌های آن [[حضرت]]{{ع}} است که در آن به پیشامدهای سخت او به [[ظهور قائم]] [[منتظر]]{{ع}} اشاره می‌فرماید: (چون [[امام]] [[منتظر]] از پس پرده [[غیب]] بیرون آید) [[هوای نفس]] را به [[هدایت]] و [[رستگاری]] برمی‌گرداند. (گمراه‌شدگان را به راه راست می‌برد). زمانی که [[مردم]] [[هدایت]] رابه [[هوای نفس]] تبدیل کرده باشند. (از [[شریعت]] [[محمدیه]] دست شسته و خواهش [[نفس]] را [[پیروی]] نمایند). [[رأی]] را به [[قرآن]] برمی‌گرداند. ([[مردم]] را از به کار بستن اندیشه‌های نادرست [[نهی]] به [[رجوع]] [[قرآن]] وامی‌دارد تا به [[دستور]] [[کتاب خدا]] [[رفتار]] نموده و مخالف آن را دور اندازند و زمانی که [[مردم]] [[قرآن]] را به [[رأی]] و [[اندیشه]] خود مبدل کرده باشند از [[قرآن]] چشم پوشیده امور را طبق [[اندیشه]] نادرست خود انجام دهند).
:::::#{{متن حدیث|حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ...}}. این [[خطبه]] به فتنه‌های نزدیک [[ظهور امام زمان]]{{ع}} اشاره می‌فرماید: ([[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} تباهکاری‌ها خواهد شد) تا این که [[جنگ]] و [[خونریزی]] سخت به (آیندگان از) شما رو آورد به‌طوری که چون شیر درنده خشمگین دندان‌هایش را آشکار گرداند. جنگ‌هایی که واقع می‌شود آماده نابود کردن همه است و یا شتری ماند دارای پستان‌های پر از شیر که آن [[جنگ]] مانند پستان شتر پستان‌هایش پر از شربت [[مرگ]] است. نوشیدن شیر آن در اول امر به کام کسانی که وارد [[کارزار]] می‌شوند و [[امید]] [[فتح]] و فیروزی دارند شیرین است و در آخر کار که زد و خورد و کشتن و کشته‌شدن و [[مصائب]] آن همه را فراخواهد گرفت تلخ و بدمزه و رنج‌آور است. [[آگاه]] باشید آنچه خبر می‌دهم در فردا پس از این واقع خواهد شد و به زودی فردا با چیزی که نمی‌شناسید و از آن خبر ندارید می‌آید. حاکمی از غیر طائفه [[پادشاهان]] ([[امام عصر]]{{ع}}) کارگردانان آنها را به [[بدی]] [[اعمال]] و کردارشان بازخواست می‌نماید و [[زمین]] پاره‌های جگرش را برای او بیرون خواهد آورد. (تمام کان‌ها از طلا و نقره و غیر آنها هویدا شده و در دسترس آن [[حضرت]] قرار می‌گیرد»<ref>نویسندگان [[گلستان قرآن (نشریه)|دوهفته‌نامه گلستان قرآن]]، [[مهدی موعود و انتظار فرج (مقاله)|مهدی موعود و انتظار فرج]].</ref>.
:::::#{{متن حدیث|حَتَّى تَقُومَ الْحَرْبُ بِكُمْ...}}. این [[خطبه]] به فتنه‌های نزدیک [[ظهور امام زمان]]{{ع}} اشاره می‌فرماید: ([[پیش از ظهور حضرت مهدی]]{{ع}} تباهکاری‌ها خواهد شد) تا این که [[جنگ]] و [[خونریزی]] سخت به (آیندگان از) شما رو آورد به‌طوری که چون شیر درنده خشمگین دندان‌هایش را آشکار گرداند. جنگ‌هایی که واقع می‌شود آماده نابود کردن همه است و یا شتری ماند دارای پستان‌های پر از شیر که آن [[جنگ]] مانند پستان شتر پستان‌هایش پر از شربت [[مرگ]] است. نوشیدن شیر آن در اول امر به کام کسانی که وارد [[کارزار]] می‌شوند و [[امید]] [[فتح]] و فیروزی دارند شیرین است و در آخر کار که زد و خورد و کشتن و کشته‌شدن و [[مصائب]] آن همه را فراخواهد گرفت تلخ و بدمزه و رنج‌آور است. [[آگاه]] باشید آنچه خبر می‌دهم در فردا پس از این واقع خواهد شد و به زودی فردا با چیزی که نمی‌شناسید و از آن خبر ندارید می‌آید. حاکمی از غیر طائفه [[پادشاهان]] ([[امام عصر]]{{ع}}) کارگردانان آنها را به [[بدی]] [[اعمال]] و کردارشان بازخواست می‌نماید و [[زمین]] پاره‌های جگرش را برای او بیرون خواهد آورد. (تمام کان‌ها از طلا و نقره و غیر آنها هویدا شده و در دسترس آن [[حضرت]] قرار می‌گیرد»<ref>نویسندگان [[گلستان قرآن (نشریه)|دوهفته‌نامه گلستان قرآن]]، [[مهدی موعود و انتظار فرج (مقاله)|مهدی موعود و انتظار فرج]].</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پاسخ پرسش  
{{پاسخ پرسش  
خط ۸۱: خط ۸۱:
:::::# '''[[احادیث]] [[لزوم]] [[وجود امام]] در روی [[زمین]]''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: "اگر [[زمین]] بدون [[امام]] بماند اهل خود را به کام خویش می‌کشد" <ref>[[کافی (کتاب)|کافی]]، ج ۱، ص ۱۷۹، ح ۱۰.</ref>. از این [[حدیث]] معلوم می‌شود که همیشه امامی در روی [[زمین]] وجود دارد.
:::::# '''[[احادیث]] [[لزوم]] [[وجود امام]] در روی [[زمین]]''': [[امام باقر]] {{ع}} فرمودند: "اگر [[زمین]] بدون [[امام]] بماند اهل خود را به کام خویش می‌کشد" <ref>[[کافی (کتاب)|کافی]]، ج ۱، ص ۱۷۹، ح ۱۰.</ref>. از این [[حدیث]] معلوم می‌شود که همیشه امامی در روی [[زمین]] وجود دارد.
:::::#'''احادیثی که [[معرفت]] و [[پیروی از امام]] {{ع}} را لازم می‌دانند'''»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۴-۳۶.</ref>.
:::::#'''احادیثی که [[معرفت]] و [[پیروی از امام]] {{ع}} را لازم می‌دانند'''»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۳۴-۳۶.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}
}}


{{پرسمان وجود امام مهدی از دیدگاه حدیث}}
{{پرسمان وجود امام مهدی از دیدگاه حدیث}}
۴۱۵٬۰۷۸

ویرایش