پرش به محتوا

عمره در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۸: خط ۸:
==مقدمه==
==مقدمه==
[[عمره]] عبادتی مستحبّی است و روش خاص خود را دارد. بدین صورت که شخص از [[میقات]] [[احرام]] می‌بندد و وارد [[مکه]] می‌شود و نخست هفت بار [[کعبه]] را [[طواف]] می‌کند و در [[مقام ابراهیم]] [[نماز]] طواف می‌گذارد، سپس میان [[صفا و مروه]] هفت بار [[سعی]] (رفت و آمد می‌کند و سرانجام با کوتاه کردن قسمتی از [[موی سر]] و ناخن ([[تقصیر]]) عمل را به پایان می‌رساند. [[زمان]] [[حج]] در ماه ذی‌الحجه است ولی عمره در همه ایام سال ممکن است، البته [[فضیلت]] بیشتر آن در [[رجب]] و [[رمضان]] است.
[[عمره]] عبادتی مستحبّی است و روش خاص خود را دارد. بدین صورت که شخص از [[میقات]] [[احرام]] می‌بندد و وارد [[مکه]] می‌شود و نخست هفت بار [[کعبه]] را [[طواف]] می‌کند و در [[مقام ابراهیم]] [[نماز]] طواف می‌گذارد، سپس میان [[صفا و مروه]] هفت بار [[سعی]] (رفت و آمد می‌کند و سرانجام با کوتاه کردن قسمتی از [[موی سر]] و ناخن ([[تقصیر]]) عمل را به پایان می‌رساند. [[زمان]] [[حج]] در ماه ذی‌الحجه است ولی عمره در همه ایام سال ممکن است، البته [[فضیلت]] بیشتر آن در [[رجب]] و [[رمضان]] است.
واژه عمره از "اعتمار" و "عمارت" به معنای آباد ساختن است. پس عمره را بدین جهت عمره گفته‌اند که باعث [[عمران]] و آبادی [[خانه خدا]] و [[مکه معظمه]] می‌شود و در عین حال موجب عمران و [[ترقی]] [[معنوی]] می‌شود. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ}}<ref>«و حجّ و عمره را برای خداوند تمام (و کامل) بجا آورید» سوره بقره، آیه ۱۹۶.</ref>.
واژه عمره از "اعتمار" و "عمارت" به معنای آباد ساختن است. پس عمره را بدین جهت عمره گفته‌اند که باعث [[عمران]] و آبادی [[خانه خدا]] و [[مکه معظمه]] می‌شود و در عین حال موجب عمران و [[ترقی]] [[معنوی]] می‌شود. [[قرآن]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَأَتِمُّوا الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ لِلَّهِ}}<ref>«و حجّ و عمره را برای خداوند تمام (و کامل) بجا آورید» سوره بقره، آیه ۱۹۶.</ref>.


۱۰۷٬۷۱۱

ویرایش