مباهله از دیدگاه اهل سنت: تفاوت میان نسخه‌ها
←ذکر ماجرا با حضور دیگران
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
به عنوان نمونه [[سیوطی]] ذیل [[آیه مباهله]] به ثبت چنین روایاتی [[اقدام]] نموده است: {{متن حدیث|و أخرج ابن عساكر عن جعفر بن محمّد، عن أبيه{{عم}}، في هذه الآية {{متن قرآن|تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا}}<ref>«بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref> أنّه قال: «فجاء بأبي بكر و ولده، و بعمر و ولده، و بعثمان و ولده، و بعليّ و ولده}}<ref>الدر المنثور، ج۲، ص۲۳۳؛ کنز العمال، ج۲، ص۳۷۹؛ الجامع الکبیر (سیوطی)، ج۲۴، ص۲۱۵؛ تاریخ دمشق، ج۳۹، ص۱۷۷.</ref>؛ [[ابن عساکر]] این [[روایت]] را از طریق [[سعید بن عنبسه]] آورده است. و سعید بن عنبسه را [[محدثین]] و [[علمای رجال]] به شدت [[تضعیف]] می‌کنند و او را در ردیف متروکان قرار می‌دهند<ref>{{عربی|ليس من رجال الصحاح و السنن و نحوها، و هو كذاب}}. الجرح و التعدیل (ابن ابی حاتم)، ج۴، ص۵۲.</ref>. | به عنوان نمونه [[سیوطی]] ذیل [[آیه مباهله]] به ثبت چنین روایاتی [[اقدام]] نموده است: {{متن حدیث|و أخرج ابن عساكر عن جعفر بن محمّد، عن أبيه{{عم}}، في هذه الآية {{متن قرآن|تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا}}<ref>«بیایید تا فرزندان خود و فرزندان شما و زنان خود و زنان شما و خودی‌های خویش و خودی‌های شما را فرا خوانیم آنگاه (به درگاه خداوند) زاری کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم» سوره آل عمران، آیه ۶۱.</ref> أنّه قال: «فجاء بأبي بكر و ولده، و بعمر و ولده، و بعثمان و ولده، و بعليّ و ولده}}<ref>الدر المنثور، ج۲، ص۲۳۳؛ کنز العمال، ج۲، ص۳۷۹؛ الجامع الکبیر (سیوطی)، ج۲۴، ص۲۱۵؛ تاریخ دمشق، ج۳۹، ص۱۷۷.</ref>؛ [[ابن عساکر]] این [[روایت]] را از طریق [[سعید بن عنبسه]] آورده است. و سعید بن عنبسه را [[محدثین]] و [[علمای رجال]] به شدت [[تضعیف]] می‌کنند و او را در ردیف متروکان قرار می‌دهند<ref>{{عربی|ليس من رجال الصحاح و السنن و نحوها، و هو كذاب}}. الجرح و التعدیل (ابن ابی حاتم)، ج۴، ص۵۲.</ref>. | ||
در کتاب «[[انسان]] العیون فی سیرة الامین المأمون» معروف به «السیرة الحلبیة» روایت دیگری نقل شده است: {{متن حدیث|أن عمر قال للنبي{{صل}}: «لو لاعنتهم بيد من تأخذ؟ قال: آخذ بيد علي و فاطمة و [[الحسن]] و الحسين، [[عائشة]]، [[حفصة]]}}<ref>السیرة الحلبیة، ج۳، ص۲۹۹.</ref>؛ گویی [[خلیفه]] هم [[آرزو]] داشته است که همراه [[پیامبر]] به [[مباهله]] برود و در چنین جایگاه بلندی حضور داشته باشد. اینها همه نشانگر اهمیت و ویژگی خاصی بوده که مسأله مباهله داشته است | در کتاب «[[انسان]] العیون فی سیرة الامین المأمون» معروف به «السیرة الحلبیة» روایت دیگری نقل شده است: {{متن حدیث|أن عمر قال للنبي{{صل}}: «لو لاعنتهم بيد من تأخذ؟ قال: آخذ بيد علي و فاطمة و [[الحسن]] و الحسين، [[عائشة]]، [[حفصة]]}}<ref>السیرة الحلبیة، ج۳، ص۲۹۹.</ref>؛ گویی [[خلیفه]] هم [[آرزو]] داشته است که همراه [[پیامبر]] به [[مباهله]] برود و در چنین جایگاه بلندی حضور داشته باشد. اینها همه نشانگر اهمیت و ویژگی خاصی بوده که مسأله مباهله داشته است<ref>[[محمد علی جاودان|جاودان، محمد علی]]، [[جانشین پیامبر (کتاب)|جانشین پیامبر]]، ص ۳۲۱.</ref>. | ||
==[[حسرت]] بزرگان [[صحابه]]== | ==[[حسرت]] بزرگان [[صحابه]]== | ||