نمایش مبدأ برای اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط =  [[اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی در تاریخ اسلامی]] | پرسش مرتبط  = }}

==مقدمه==
مشهور به «نعیت»<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶؛ ابن حجر، ج۱، ص۲۳۶.</ref> که نامش را اَسد نیز گفته‌اند<ref>ابن حجر، ج۱، ص۲۰۷.</ref>. اما برخی همان اسید را درست دانسته‌اند<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۳۳۶.</ref>. نعیت به معنای مرد بزرگوار و [[نیکو]] سابقه است و دو شاعر را به این [[لقب]] خوانده‌اند: یکی [[نعیت بن عمرو یشکری]] و دیگری «اسید بن یعمر»<ref>زبیدی، ج۱، ص۵۹۲.</ref>.

اَسید [[شاعری]] از [[اهل حجاز]] در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} بود<ref>ابن ماکولا، ج۱، ص۵۶.</ref>. به گفته [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۶، ص۳۵۹.</ref>، [[ابوبشر اَمدی]] و [[مرزبانی]] در معجم الشعراء گفته‌اند اسید در [[فتح مکه]] اشعاری سرود و در آن از اینکه [[رسول خدا]]{{صل}} پس از ترک [[مکه]]، برخی از [[خزاعیان]] را در مکه گذاشت، [[سخن]] گفت. دو [[بیت]] نخست [[شعر]] وی چنین است:
{{شعر}}
{{ب|''خطونا وَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ بجحفل''|2=''ذوي عَضَدَ مِنْ خَيْلُنَا ورماح''}}
{{ب|''على كُلِّ ورهاء الْقِتَالِ طمرة''|2=''إذا كَانَ يَوْمُ ذُو وَ غَيِّ وشياح ''.<ref>[[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۸۳.</ref>}}
{{پایان شعر}}

== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:IM009658.jpg|22px]] [[حسین مرادی‌نسب|مرادی‌نسب، حسین]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|'''مقاله «اسید بن یعمر بن وهیب خزاعی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:اعلام]]
[[رده:اصحاب پیامبر]]