نمایش مبدأ برای بحث:نام اعظم خدا در حدیث

{{خرد}}
{{امامت}}
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[علم اهل بیت]]''' و  مرتبط با مدخل '''[[علم معصوم]]''' است. "'''نام اعظم خدا در حدیث'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[نام اعظم خدا در قرآن]] | [[نام اعظم خدا در حدیث]] | [[نام اعظم خدا در کلام اسلامی]] | [[نام اعظم خدا در فلسفه اسلامی]] | [[نام اعظم خدا در عرفان اسلامی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[نام اعظم خدا در حدیث (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

==نام اعظم خدا در حدیث==
*امام باقر عليه السلام : نام اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف دارد و آصف، تنها يك حرف از آن را مى دانست كه آن را به زبان راند و زمين ، آنچه را ميان او و تخت بلقيس بود ، فرو برد تا جايى كه آصف با دست خود، تخت را بر گرفت و سپس زمين در مدّتى كمتر از يك چشم بر هم زدن به وضع نخست خود باز گشت، و هفتاد و دو حرف از اسم اعظم نزد ماست و يك حرف ، نزد خداوند عز و جل كه آن را در علم غيبش به خود اختصاص داده است و نيرو و توانى نيست، مگر از سوى خداى والا و بزرگ.<ref>{{عربی|اندازه=120%|"الإمام الباقر عليه السلام : إنَّ اسمَ اللّهِ الأَعظَمَ عَلى ثَلاثَةٍ وسَبعينَ حَرفا ، وكانَ عِندَ آصَفَ مِنها حَرفٌ واحِدٌ فَتَكَلَّمَ بِهِ فَخَسَفَ بِالأَرضِ ما بَينَهُ وبَينَ سَريرِ بِلقيسَ ، حَتّى تَناوَلَ السَّريرَ بِيَدِهِ ، ثُمَّ عادَتِ الأَرضُ كَما كانَت أسرَعَ مِن طَرفَةِ عَينٍ . ونَحنُ عِندَنا مِنَ الاِسمِ الأَعظَمِ اثنانِ وسَبعونَ حَرفا ، وحَرفٌ واحِدٌ عِندَ اللّهِ عز و جل استَأثَرَ بِهِ في عِلمِ الغَيبِ عِندَهُ ، ولا حَولَ ولا قُوَّةَ إلّا بِاللّهِ العَلِيِّ العَظيمِ"}}. الكافي : ج 1 ص 230 ح 1 ، بصائر الدرجات : ص 208 ح 1 ، كشف الغمّة : ج 2 ص 403 وليس فيه «ولا حول ولا قوّة إلّا باللّه » وكلّها عن جابر ، بحار الأنوار : ج 4 ص 210 ح 4.</ref>
*امام صادق عليه السلام : به عيسى بن مريم عليه السلام دو حرف داده شد كه به وسيله آن دو ، عمل مى كرد و به موسى عليه السلام ، چهار حرف و به ابراهيم عليه السلام ، هشت حرف و به نوح عليه السلام ، پانزده حرف و به آدم عليه السلام بيست و پنج حرف . خداوند ـ تبارك و تعالى ـ همه اينها را براى محمّد صلى الله عليه و آله گرد آورده است و اسم اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف است كه هفتاد و دو حرف از آن را به محمّد داده اند و يك حرف را از او ممنوع داشته اند.<ref>{{عربی|اندازه=120%|"الإمام الصادق عليه السلام : إنَّ عيسَى بنَ مَريَمَ عليه السلام اُعطِيَ حَرفَينِ كانَ يَعمَلُ بِهِما ، واُعطِيَ موسى أربَعَةَ أحرُفٍ ، واُعطِيَ إبراهيمُ ثَمانِيَةَ أحرُفٍ ، واُعطِيَ نوحٌ خَمسَةَ عَشَرَ حَرفا ، واُعطِيَ آدَمُ خَمسَةً وعِشرينَ حَرفا ، وإنَّ اللّهَ تَعالى جَمَعَ ذلِكَ كُلَّهُ لُِمحَمَّدٍ صلى الله عليه و آله . وإنَّ اسمَ اللّهِ الأَعظَمَ ثَلاثَةٌ وسَبعونَ حَرفا ، اُعطِيَ مُحَمَّدٌ صلى الله عليه و آله اِثنَينِ وسَبعينَ حَرفا وحُجِبَ عَنهُ حَرفٌ واحِدٌ"}}. الكافي : ج 1 ص 230 ح 2 ، بصائر الدرجات : ص 208 ح 2 ، مختصر بصائر الدرجات : ص 125 نحوه ، تأويل الآيات الظاهرة : ج 2 ص 489 ح 7 ، بحار الأنوار : ج 17 ص 134 ح 11.</ref>
*امام هادى عليه السلام : اسم اعظم خداوند ، هفتاد و سه حرف دارد كه آصف، تنها يك حرف از آن را مى دانست و آن را بر زبان جارى ساخت و زمينِ ميان او و سبأ شكافته شد و او تخت بلقيس را بر گرفت و آن را به سليمان عليه السلام رساند . سپس زمين در مدّتى كمتر از يك چشم بر هم زدن، هموار گشت ، و هفتاد و دو حرفِ آن، نزد ماست و خداوند ، يك حرف را در علم غيب به خود، اختصاص داده است.<ref>{{عربی|اندازه=120%|"الإمام الهادي عليه السلام : اِسمُ اللّهِ الأَعظَمُ ثَلاثَةٌ وسَبعونَ حَرفا ، كانَ عِندَ آصَفَ حَرفٌ فَتَكَلَّمَ بِهِ فَانخَرَقَت لَهُ الأَرضُ فيما بَينَهُ وبَينَ سَبَأٍ ، فَتَناوَلَ عَرشَ بِلقيسَ حَتّى صَيَّرَهُ إلى سُلَيمانَ عليه السلام ، ثُمَّ انبَسَطَتِ الأَرضُ في أقَلَّ مِن طَرفَةِ عَينٍ ، وعِندَنا مِنهُ اثنانِ وسَبعونَ حَرفا ، وحَرفٌ عِندَ اللّهِ مُستَأثَرٌ بِهِ في عِلمِ الغَيبِ"}}. الكافي : ج 1 ص 230 ح 3 ، بصائر الدرجات : ص 211 ح 3 ، دلائل الإمامة : ص 414 ح 377 ، إثبات الوصيّة : ص 254 ، المناقب لابن شهرآشوب : ج 4 ص 406 كلّها عن عليّ بن محمّد النوفلي ، بحار الأنوار : ج 14 ص 113 ح 6.</ref><ref>[[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، [[دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۰ (کتاب)|دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۰]]، ص۴۸-۵۱.</ref>

==منابع==
* [[پرونده:110015.jpeg|22px]] [[محمد محمدی ری‌شهری|محمدی ری‌شهری، محمد]]، '''[http://lib.eshia.ir/27255/6/214 دانشنامه قرآن و حدیث ج ۱۰]'''؛

==پانویس==
{{پانویس2}}