نمایش مبدأ برای چرا امام خمینی را نایب امام مهدی نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی امام خمینی برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟ (پرسش)

{{پرسش غیرنهایی}}
{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = چرا [[امام خمینی]] را نایب [[امام مهدی]] نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی [[امام خمینی]] برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟
| تصویر             = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] /  [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]] /  [[نیابت عامه]] 
| مدخل اصلی    = 
| مدخل وابسته    =
| پاسخ‌دهنده         =
| پاسخ‌دهندگان       = 2 پاسخ
}}
'''چرا [[امام خمینی]] را نایب [[امام مهدی]] نامیده‌اند؟ عشق و دلدادگی [[امام خمینی]] برخاسته از چه بود؟ مهم‌ترین ویژگی‌های ایشان را بنویسید؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

== پاسخ نخست==
[[پرونده:627762649.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[امام خمینی]]]]
::::::آقای '''[[ابوالفضل هدایتی فخرداود]]''' در کتاب ''«[[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]»''؛ در این‌باره گفته‌ است:
::::::«[[آیات]] و روایاتی وارد شده است که مخصوص به [[معصومین]] {{عم}} است، و [[فقها]] و علمای بزرگ [[اسلام]] هم در آن‌ها شرکت ندارند، تا چه رسد به مثل این‌جانب. هرچند فقهای جامع‌ الشرایط از طرف [[معصومین]] [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] دارند و [[تولی]] امور در [[غیبت کبرا]] موکول به آنان است، لکن این امر غیر [[ولایت]] کبرا است که مخصوص به [[معصوم]] است.(...)
::::::از رهنمود یاد شده، این‌طور درمی‌یابیم که:
:::::#[[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} در [[غیبت]] خویش، [[عالمان]] دین‌شناس را [[نایب]] خود شناسانده‌اند.
:::::#[[نیابت]] [[معصوم]] {{ع}} در [[دوران غیبت کبرا]]، به عهده [[فقیه جامع الشرایط]] است؛ فقیهی که نشانه‌های موردنظر [[حضرت حجت]] {{ع}} را در [[اخلاق]] و گفتار و کردارش پدیدار ساخته باشد. به سخن دیگر، [[نیابت]] به [[فقیه]] پارسا و پاسدار [[اسلام]] و [[قرآن کریم]] تعلق می‌گیرد، نه به [[عالمان]] خودپرست و [[دنیا]] طلب و مسئولیت‌گریز.
:::::#[[نیابت]] در عصر [[غیبت کبرا]]، عبارت است از [[تولی]] اموری که [[پیامبر]] و [[امامان شیعه]] در دوران خویش داشته‌اند. بدین‌سان در عمل و [[اجرای احکام]] و حدود الهی- که در [[قرآن]] و [[سنت]] پیدا است- تفاوتی میان [[نایب]] و [[معصوم]] نخواهد بود، هرچند که [[منزلت]] متفاوتی دارند.
::::::[[فلسفه]] تعیین [[فقیهان]] جامع الشرایط به عنوان [[نایبان]] [[معصوم]] {{ع}} در [[عصر غیبت]] چیست؟
::::::در این‌باره می‌توان پاسخ‌های چندی را به دست داد.
:::::#برخی می‌گویند که نمی‌توان [[مردم]] را در غیاب [[امام]] [[معصوم]] رها ساخت و کاری به [[عقاید]] و [[اخلاق]] و [[اعمال]] آنان نداشت. [[علم]] و فقاهت‌ در [[دین]]، برای این است که [[جاهلان]] با [[رجوع]] به [[عالمان]] و [[تقلید]] از آنان، با [[وظایف]] ایمانی خویش در روابط و معاملات آشنا شوند و بدان عمل کنند. بنابراین پذیرفتن [[ولایت]] شرعی [[فقیهان]] در امتداد [[ولایت الهی]] [[معصومان]] {{عم}} است. آنان [[دین]] را از خطر نابودی می‌رهانند و [[مؤمنان]] را از [[گمراهی]] باز می‌دارند.
:::::#برخی دیگر می‌گویند که [[فقیهان]] در [[عصر غیبت]] [[منصوب]] گشته‌اند تا حافظ [[دین]] و [[مصالح مسلمانان]] باشند. آنان درعین‌حال که [[وظیفه]] [[مرجعیت]] در مسائل شرعی را دارند، ناظر [[حکومت]] و [[نظام سیاسی]] [[حاکم]] هستند و [[تکلیف]] پیشگیری از تصویب و اجرای [[قوانین]] مغایر با [[قرآن]] و [[سنت پیامبر]] را بر دوش می‌کشند. افزون بر این همه، اگر بستر [[جامعه]] طاغوت‌زده برای [[قیام]] مهیا باشد، آن‌ها باید [[رهبری]] [[نهضت]] طاغوت‌ستیزانه را برعهده بگیرند و [[نظام سیاسی]] مطلوب و متناسب با اهداف دینی- [[سیاسی]] [[اسلام]] را پدید آورند. بدین‌گونه، [[نیابت]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} برای [[فقیهان]] جامع الشرایط، یک [[نیابت]] همه‌جانبه و ناظر به ضرورت‌های حیاتی [[جامعه]] است، نه نیابتی محدود به رساله علمیه و اخذ وجوهات شرعیه و [[سرپرستی]] [[ایتام]] [[آل محمد]] {{صل}}.
::::::از آنچه گذشت، به دست می‌آید که [[نیابت]] [[فقیه]] یا [[ولایت فقیه]]، دو منظر متفاوت پیدا می‌کند؛ منظری فردگرایانه و منظری جامعه‌گرایانه. در یک منظر فقاهتی، [[ولایت فقیه]] از [[مرجعیت]] مذهبی و حوزوی فراتر نمی‌رود، اما در منظر فقاهتی دیگر، [[ولایت فقیه]] عبارت است از [[حاکمیت]] و [[نیابت]] در تمام [[امور شرعی]] و [[سیاسی]] و [[اجتماعی]] [[جامعه]].
::::::آنچه گفته شد، ما را به این [[حقیقت]] نزدیک می‌سازد که [[ولایت فقیه]] یا [[نیابت]] [[حجت]] {{ع}} در عرصه [[قدرت]] و [[مدیریت]] کلان [[جامعه]]، ناگزیر از همخوانی با آرمان‌های [[بعثت‌ها]] و ولایت‌های ابراهیمی است که در [[آخر زمان]] در [[دولت کریمه]] [[مهدی موعود]] [[تجلی]] تمام و کامل خواهد داشت. به [[راستی]] کدام [[آرمان]] ابراهیمی و [[نبوی]] در صدر [[برنامه حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} گنجانده شده است؟ بعید است که کسی با [[فرهنگ انتظار]] و [[مهدویت]] آشنا باشد و در عین حال، [[عدالت اجتماعی]] و عینیت بخشیدن به آن در تمام عرصه‌های [[زندگی]] [[بشر]] را [[آرمان]] بنیادی [[مهدی]] نشمارد. با این نگاه، [[نیابت عامه]] آن [[حضرت]] چگونه می‌تواند بسترساز [[عدالت اجتماعی]] در [[جامعه منتظران]] باشد؟ و این [[منصب]] تاکنون چه موفقیت‌هایی به ارمغان آورده و چه بشارت‌هایی در حتمی بودن [[پیروزی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} به همراه داشته است؟
::::::مواضع [[امام خمینی]] در این‌باره شفاف است. گفتارهای ایشان در فصل‌های پیشین و آتی، کمترین تردیدی برجای نمی‌گذارد که:
:::::#[[عدالت]] اجتماعی- جهانی [[مهدی موعود]]، [[فلسفه]] اصلی [[ظهور]] او است.
:::::#[[تربیت]] انسانی و به تعبیر [[امام خمینی]] [[تربیت]] عالیه [[بشر]]، [[هدف]] دیگر [[حاکمیت]] دادگسترانه [[امام زمان]] {{ع}} است.
:::::#[[وحدت مسلمانان]] و [[مستضعفان]] [[جهان]]، حقیقتی دیگر است که در [[دولت کریمه]] [[ولی عصر]] {{ع}} [[تجلی]] خواهد داشت.
:::::#[[انقلاب اسلامی ایران]] در بستر [[طاغوت]] ستیزانه‌اش راه ملت‌های در بند را گشوده و [[استکبار جهانی]] را به چالش تعیین‌کننده‌ای کشانده است.
:::::#[[نظام]] جمهوری اسلامی- که متکی به [[اسلام]] و آرای [[ملت]] [[ایران]] است- نمودار درهم شکسته شدن [[قدرت]] [[طاغوت]] [[سیاسی]] زمان است.
:::::#[[قانون]] اساسی [[نظام جمهوری اسلامی]] ایران- که تأیید [[نیابت عامه]] یا [[ولایت فقیه]] را به همراه دارد- یادآور ضرورت‌هایی در سیاست‌گذاری‌های کلان [[جامعه]] است که براثر تحقق عینی آن می‌توان [[شاهد]] شکستن [[قدرت]] طاغوت‌های [[اقتصادی]] بود.
::::::بدین‌سان [[نیابت عامه]] [[مهدی]] {{ع}}، در روند اهداف متعالی و انسان‌دوستانه آن [[حضرت]]، به ویژه اجرای [[عدالت اجتماعی]] خواهد بود»<ref>[[ابوالفضل هدایتی فخرداود|هدایتی فخرداود، ابوالفضل]]، [[مهدویت در منظر امام خمینی (کتاب)|مهدویت در منظر امام خمینی]]، ص۵۹-۶۱.</ref>.

==پاسخ‌های دیگر==
{{یادآوری پاسخ}}
{{جمع شدن|۱. پژوهشگران مؤسسه آینده روشن؛}}
[[پرونده:1368303.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]]]
::::::'''[[پژوهشگران مؤسسه آینده روشن]]'''، در کتاب ''«[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]»'' در این‌باره گفته‌اند:
::::::«اوضاع پراختناق و امتناع [[مردم]] سبب شد که [[امام زمان]] {{ع}} از نظرها [[پنهان]] گردد، اما طبیعی است که [[حضرت]] در زمان [[غیبت صغرا]] که حدود هفتاد سال به طول انجامید، [[مردم]] را به حال خود رها نکرد. [[امام مهدی]] {{ع}}، اشخاص معین و مشخصی را [[نایب]] خود قرار داد و به اسم و رسم، آن‌ها را معرفی نمود. [[حضرت]] در طول [[غیبت صغرا]] به وسیله چهار سفیر مخصوص خود با [[مسلمانان]] در ارتباط بود و پس از [[غیبت صغرا]]، دوران [[نواب خاص]] به پایان رسید و [[نیابت عام]] آغاز شد. بدین صورت که چند روز پیش از [[مرگ]] [[علی بن محمد سمری]] که آخرین [[نایب خاص]] [[حضرت]] بود، از [[ناحیه مقدسه]] آن [[حضرت]] توقیعی نامه‌ای برای وی صادر شد که در آن [[ابلاغ]] شده بود که تا شش روز دیگر از [[دنیا]] خواهد رفت و پس از آن باب [[نیابت خاصه]] بسته و [[غیبت کبرا]] شروع می‌شود.
::::::[[اسحاق بن یعقوب]]، از [[حضرت مهدی]] {{ع}} درباره [[تکلیف]] [[شیعیان]] در [[غیبت کبرا]] و پایان دوره [[نیابت خاصه]] سؤال کرد. [[حضرت]] پاسخ دادند: در پیش‌آمدهایی که برای شما رخ می‌دهد، باید به [[راویان]] [[اخبار]] ما [[علما]] [[رجوع]] کنید؛ ایشان [[حجت]] من بر شما و من [[حجت خدا]] بر آنان هستم<ref>[[کمال الدین و تمام النعمة (کتاب)|کمال الدین]]، ج ۲، ص ۲۴۷، باب ۴۵، ح ۴ و ص ۴۸۴.</ref> [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} در ضمن یک [[روایت]] می‌فرمایند: هریک از [[فقها]] که بر [[نفس]] خود مسلط باشد و امر [[خدا]] را [[اطاعت]] نماید و... بر همگان لازم است که از او [[تقلید]] کنند<ref>[[وسائل الشیعة الی تحصیل مسائل الشریعة (کتاب)|وسائل الشیعه]]، ج ۲۷، ص ۱۳۱، حدیث ۳۳۴۰۱.</ref>
::::::[[مسلمانان]] باید پس از پایان دوران [[غیبت صغرا]] و شروع [[غیبت کبرا]] از [[نواب عام]] [[حضرت]] که [[مراجع]] عظام به شمار می‌آیند، مسائل و [[احکام دینی]] خود را [[تقلید]] و در مسائل جدید و مستحدثه از آنان [[تبعیت]] کنند؛ زیرا [[امام زمان]] {{ع}} آنان را [[نماینده]] و [[جانشین]] خود در بین [[مردم]] قرار داده است.
::::::بنابراین، [[اطاعت]] از آنان، [[اطاعت]] از [[امام زمان]] {{ع}} است، زیرا [[حکم]] آنان، [[حکم]] [[امام زمان]] {{ع}} است؛ [[مراجع]] [[ولایت]] و [[سرپرستی]] بر [[مردم]] را از طرف [[امام زمان]] {{ع}} عهده‌دار هستند.
::::::[[امام خمینی]] از مصادیق [[آشکار]] [[نایبان عام]] [[امام عصر]] {{ع}} بود، زیرا آن بزرگ‌مرد، تمام ویژگی‌های ذکرشده در [[کلام]] [[امام عسکری|امام حسن عسکری]] {{ع}} برای [[نایبان امام]] {{ع}} را در حد کمال دارا بود. او [[نفس]] خویشتن را مواظبت می‌کرد؛ هواوهوس خود را کاملاً مهار کرده بود و هیچ‌گاه آن را بر رضای [[خدا]] ترجیح نمی‌داد بلکه اصلاً هواوهوسی نداشت. او خود را در [[خدا]] و مولایش [[امام زمان]] {{ع}} فانی کرده بود و خواسته‌ای جز خواسته و رضای آنان نداشت. کاملاً [[مطیع]] امر [[خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} بود و این شور و دل‌دادگی، او را از خود بی‌خود می‌نمود؛ به‌طوری که به جز رضای [[خدا]] و رضای او چیزی نمی‌دید و جز [[رضایت]] و خواست [[امام زمان]] {{ع}} که همان خواست و [[رضایت خداوند]] تعالی است خواسته‌ای نداشت. ازاین‌رو، از همه چیز خود در [[راه خدا]] و [[امام زمان]] {{ع}} گذشت و در عوض، [[خدای تعالی]] نیز به او [[عزت]] و [[کرامت]] بخشید. او ابرمردی [[شجاع]]، قهرمان، دانش‌مند، [[فقیه]]، [[مجاهد]]، عارف، [[زاهد]]، بلندهمت و بلندنظر، [[حاکم]] بر هوای نفسانی خویش، فانی در [[خدا]]، [[مطیع]] کامل [[امام زمان]] {{ع}} و... بود. ازاین‌رو، او به [[حق]] [[نایب]] [[امام زمان]] {{ع}} به شمار می‌رفت؛ [[نماینده]] و [[جانشین]] تام‌الاختیار آن [[حضرت]] در [[زمان غیبت کبرا]]. آن بزرگ‌وار، [[اسلام]] و [[شیعه]] و [[مکتب]] [[امام زمان]] {{ع}} را در [[جهان]] زنده کرد و ان شاء اللّه حکومتش، [[زمینه‌ساز]] [[حکومت]] [[امام زمان]] {{ع}} خواهد بود! همان‌گونه که آن بزرگ‌وار خود فرمودند: ان شاء اللّه این [[حکومت]] را به دست [[صاحب]] اصلی آن [[امام زمان]] {{ع}} بسپاریم.<ref>مؤسسه آینده روشن، مهدویت: پرسش‌ها و پاسخ‌ها، ۱ جلد، مؤسسه آینده روشن، پژوهشکده مهدویت - قم ایران، چاپ: ۲، ۱۳۸۸ ه.ش.</ref>»<ref>[[مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها (کتاب)|مهدویت پرسش‌ها و پاسخ‌ها]]، ص ۹۱.</ref>.
{{پایان جمع شدن}}

==پرسش‌های وابسته==
{{پرسمان نیابت عامه}}
==منبع‌شناسی جامع مهدویت==
{{پرسش‌های وابسته}}
{{ستون-شروع|3}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]]. 
{{پایان}}
{{پایان}}

==پانویس==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس2}}

[[رده:مهدویت]]
[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسش‌های مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:اتمام لینک داخلی]]