نمایش مبدأ برای ارتباط کشتار وسیع امام مهدی با برنامه الهی پس از ظهور چیست؟ (پرسش)

{{جعبه اطلاعات پرسش
| موضوع اصلی        = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]
| موضوع فرعی        = ارتباط [[کشتار]] وسیع [[امام مهدی]] با [[برنامه الهی]] [[پس از ظهور]] چیست؟
| تصویر             = 7626626268.jpg
| اندازه تصویر      = 200px
| مدخل بالاتر      = [[مهدویت]] / [[عصر ظهور امام مهدی]] / [[ قیام امام مهدی]] / [[جنگ‌های امام مهدی]] 
| مدخل اصلی    = 
| مدخل وابسته    =
| پاسخ‌دهنده         = 
| پاسخ‌دهندگان       = 1 پاسخ
}}
'''ارتباط [[کشتار]] وسیع [[امام مهدی]] با [[برنامه الهی]] [[پس از ظهور]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

== پاسخ نخست ==
[[پرونده:1368171.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[سید محمد صدر]]]]
::::::[[آیت‌ الله]] [[شهید]] '''[[سید محمد صدر]]''' در کتاب ''«[[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]»'' در این‌باره گفته‌ است:

«[[هدف]] این برنامه کلی، برپایی جامعه‌ای کاملا مؤمنانه است که [[دولت حق]] با [[قوانین]] عادلانه آن را اداره نماید، و هنگامی که معلوم شد چنین جامعه‌ای تنها با [[وحدت]] [[دولت]] و [[ملت]]، هر دو پدید می‌آید، در این صورت و به ویژه در آغاز، نیازمند [[تلاش]] و [[از خودگذشتگی]] فراوان است. در نتیجه تا زمانی که افراد به آن سطح نرسیده باشند که [[عدالت]] را در گفتار و رفتارشان پیاده و متجلی سازند، نخواهند توانست در این امر موفق گردند و در نتیجه موجب [[شکست]] کامل این برنامه خواهند شد.

در این صورت چنین شخصی نخواهد توانست رفتاری عادلانه و عکس العملی [[پسندیده]] و مناسب با [[جامعه]] [[عدل جهانی]] داشته باشد زیرا وی همواره نفع شخصی خود را دنبال می‌کند. بدین ترتیب تحقق [[جامعه]] عدالت‌مدار تنها به دست افراد [[صالح]] و [[عادل]] که زمان درازی را با رفتارهای [[پسندیده]] گذرانده‌اند، امکان‌پذیر می‌باشد. اینان همان کسانی‌اند که از [[امتحان]] و [[آزمون]] الهی در دوره [[پیش از ظهور]] سربلند و پیروز بیرون آمده‌اند. اما [[منافقان]] و منحرفانی که در آن امتحانات مردود شده‌اند نمی‌توانند عضوی از این اجتماع باشد بلکه رواست پیش از آغاز فرآیند عدالت‌گستری، ریشه‌کن گردند. از آنجا که برنامه کلی الهی در دوره [[پیش از ظهور]] با نتیجه دهی خود، از وضعیت بسیاری از [[مسلمانان]] در هر مذهبی که باشند، پرده بر می‌دارد و از ژرفای ناپاکی و [[نفاق]] آنان و نیز [[انکار]] ضروریات [[دین]] توسط آنان خبر می‌دهد، می‌توان شمار فراوان افرادی را که باید کشته شوند تا [[اجرای عدالت]] کامل آغاز گردد، حدس زد.

این قلع و قمع و [[کشتار]]، نخستین گام اساسی برای تحقق [[عدالت]] می‌باشد. در اینجا به نسبت جدیدی بین این دو برنامه دست می‌یابیم؛ و آن اینکه برنامه نخست به نتیجه دهی برنامه دوم کمک می‌نماید. برنامه اول که برای [[دوران غیبت]] طراحی شده است، به مدد زنجیره‌ای از امتحانات و ابتلائات، نقاب [[دروغ]] و [[نیرنگ]] را از چهره افراد کنار زده، تا پوچی و بی‌ارزشی آنان ثابت گردد و برای اجرای برنامه دوم، [[جامعه بشری]] از لوث وجود آنان [[پاک]] گردد. بنابراین، "کشتن"، تاکتیکی صرفا نظامی برای رسیدن به [[پیروزی]] نیست بلکه پیش در آمد مهمی است برای جامعه‌سازی [[عدالت]] مدار. از این رو [[امام عصر]] {{ع}} در غیر [[جنگ]] نیز دست به کشتن می‌زند. [[امام]] [[جعفر صادق]] {{ع}} در روایاتی می‌فرمایند: {{عربی|"بَيْنَا اَلرَّجُلُ عَلَى رَأْسِ اَلْقَائِمِ يَأْمُرُ وَ يَنْهَى إِذْ أَمَرَ بِضَرْبِ عُنُقِهِ "}}؛ ناگهان در موقعی که شخص [منافقی‌] مشغول [[امر و نهی]] است، [[قائم]] [[دستور]] می‌دهد گردنش را بزنند.

اگر بخواهیم با [[ادبیات]] این زمانه سخن بگوییم، خواهیم گفت: رئیس هر کشوری که قصد دارد ایدئولوژی خود را [[حاکم]] سازد، ناچار است مخالفین خود را و نیز هر کسی را که احتمال دارد بعدا به [[مخالفت]] با او برخیزد، از سر راه بردارد و به نرمش و وقت‌کشی در مورد آنان تن ندهد؛ زیرا او مبانی [[فکری]] خود را [[حق]] می‌داند و مخالفانش را [[دشمن]] [[حق]]. او چنین می‌اندیشد که [[مخالفت]] با [[حق]]، جرمی نابخشودنی است و [[مجرم]] نمی‌تواند در [[جامعه]] [[صالح]] زندگی نماید.

به همین [[دلیل]] در [[زمان ظهور]]، [[توبه]] پذیرفته نمی‌شود زیرا فردی که در کژراهه سیر می‌کند و عادت به [[نافرمانی]] از [[حق]] دارد، هرگز توبه‌ای حقیقی نخواهد داشت؛ هر چند [[فقه اسلامی]] او را در ظاهر فردی [[صالح]] بینگارد. در حالی که شخص مطلوب از نظر [[اسلام]] در [[دوران پس از ظهور]] کسی است که حقیقتا در مدار [[عدالت]] گام نهد و تنها [[عدالت]] گام نهد و تنها [[عدالت]] ظاهری سود نخواهد بخشید. [[توبه]] نیز - به ویژه آنجا که از سر [[ترس]] باشد - موجب تحول در روان و [[اندیشه]] شخص نمی‌گردد بلکه او با ترجیح [[منافع]] شخصی‌اش، در نخستین قدم خواهد لغزید. پس در این صورت گزیری از رد [[توبه]] او و اظهار [[بی‌نیازی]] از او وجود ندارد.

برای نیل این [[هدف]]، مطابق آنچه تا به حال دریافته‌ایم، [[امام مهدی]] {{ع}} مجاز به کشتن این عده از [[مسلمانان]] است، هر چند به [[جنگ]] او نیز نیامده باشند. در حالی که چنین اقدامی [[پیش از ظهور]] برای هیچ یک از [[رهبران]] اسلامی جواز شرعی ندارد. به عنوان نمونه [[امام علی]] {{ع}} تا وقتی که [[مسلمانان]] بر او [[شمشیر]] نکشیدند، با آنها نجنگید. از این رو در [[روایات]] می‌خوانیم که روش [[امام مهدی]] {{ع}} با شیوه [[پیامبر]] و [[امام علی]] {{عم}} از این نظر، تفاوت دارد؛ آن دو بزرگوار با مردمان [[منحرف]] و [[منافق]] با گذشت و [[مدارا]] برخورد می‌نمودند اما [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} بر اساس "کتابی که در نزد اوست" از سوی [[خداوند]] [[مکلف]] است همه آنها را از دم تیغ بگذراند "تا زمانی که [[خداوند]] [[راضی]] گردد" و [[فرمان]] الهی موبه‌مو انجام گیرد و [[مأموریت]] به پایان رسد»<ref>[[سید محمد صدر|صدر، سید محمد]]، [[تاریخ پس از ظهور (کتاب)|تاریخ پس از ظهور]]، ص۳۴۵، ۳۴۶.</ref>.

{{پرسمان جنگ‌های امام مهدی}}
== منبع‌شناسی جامع مهدویت ==
{{منبع‌شناسی جامع}}
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های مهدویت|کتاب‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های مهدویت|مقاله‌شناسی مهدویت]]؛
* [[:رده:پایان‌نامه‌شناسی پایان‌نامه‌های مهدویت|پایان‌نامه‌شناسی مهدویت]].
{{پایان منبع‌شناسی جامع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:پرسش‌]]
[[رده:پرسمان مهدویت]]
[[رده:(اا): پرسش‌هایی با ۱ پاسخ]]
[[رده:(اا): پرسش‌های مهدویت با ۱ پاسخ]]
[[رده:پرسش‌های مربوط به جنگ‌های امام مهدی]]