نمایش مبدأ برای علی بن حسین بن بابویه (پدیدآورنده)

{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[علی بن حسین بن بابویه در تاریخ اسلامی]]</div>

== مقدمه ==
[[ابوالحسن علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی]]، مشهور به [[ابن بابویه]] تحصیلات خود در [[قم]] را گذراند و به درجات عالیه‌ای رسید؛ چنان که در [[روزگار]] خویش، [[فقیه]]، محدثی [[ثقه]] و شیخ قمیین بوده است. <ref>الفهرست (الطوسی) ۹۳. </ref> او از قم به [[عراق]] رفت و در آنجا با [[ابوالقاسم حسین بن روح]]، از [[نواب چهارگانه]] [[امام زمان]]{{ع}} [[دیدار]] کرد و درباره مسائلی که در آنها مشکل داشت، از حسین بن روح سؤال کرد. همچنین از او خواست نامه‌ای را که در آن درخواست [[موهبت]] فرزند کرده بود را به [[خدمت]] [[امام عصر]]{{ع}} برساند. [[امام]]{{ع}} پس از دریافت نامه او در پاسخش نوشتند که ما از درگاه [[باری تعالی]] [[حاجت]] تو را مسئلت کردیم. به زودی دو پسر که از جمله [[اخیار]] باشند، به تو ارزانی خواهد شد. پس از آن، دو فرزند ارجمندش «ابوجعفر محمد» که [[شیخ صدوق]] و «ابوعبدالله حسین» زاده شدند. شیخ صدوق بعدها همیشه [[افتخار]] می‌‌کرد که با دعای [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} به [[دنیا]] آمده است. <ref> رجال (النجاشی) ۲ / ۸۹.</ref>

استادان و [[مشایخ]] [[علی بن بابویه]]، [[محمد بن یحیی عطار]]، [[علی بن ابراهیم قمی]] و [[احمد بن ادریس اشعری]] بوده‌اند. وی از [[سعد بن عبدالله اشعری قمی]]، [[عبدالله بن جعفر حمیری]]، [[عبدالله بن حسن مؤدب]] و دیگران نیز [[روایت]] شنیده است. معروف‌ترین [[شاگردان]] و [[راویان]] او ـ غیر از دو فرزندش ـ [[ابوالحسن عباس بن عمر بن عباس کلوذانی]]، [[ابومحمد هارون بن موسی بن احمد تَلَّعُکْبَری]]، [[احمد بن داوود قمی]] و [[سلامه بن محمد]] بوده‌اند. فقهای بعدی [[شیعه]] نیز به سبب [[امانت]] و ثقه بودن و [[مقام]] عالی وی در [[علم و دین]]، فتاوا و آرای او را بی‌چون و چرا پذیرفته‌اند و در مسائلی که نصّی برای آنها وجود نداشته، اقوال او را [[حجت]] دانسته‌اند. <ref> دایره المعارف شیعه ۱ / ۳۰۶. </ref>

علی بن بابویه سرانجام در [[سال ۳۲۹ هجری]] در قم از دنیا رفت و در گورستان معروف قدیم قم به [[خاک]] سپرده شد که امروزه مزارش دارای [[قبه]] و بقعه است و مکتوبی را که [[حضرت عسکری]]{{ع}} به وی مرقوم فرموده بود، با کاشی به [[ضریح]] مطهرش نوشته‌اند. <ref>تاریخ قم (ناصرالشریعه) ۲۰۷.</ref>

او آثار بسیاری را نگاشته که عبارت‌اند از: التوحید، الوضوء، الصلاة، الجنائز، الامامة والتبصرة من الحیره، الاملا، المنطق (النطق)، الاخوان والألف، النساء والولدان، الشرایع، التفسیر، النکاح، مناسک الحج که ناتمام ماند، قرب الاسناد، التسلیم، الطب، المواریث، المعراج، <ref> رجال (النجاشی) ۲ / ۸۹.</ref> الرسالة الی ابنه محمد، الحج، النوادر، <ref>الفهرست (الطوسی) ۹۳. </ref> التمییز، <ref>معالم العلما ۶۵.</ref> الاجازه که به [[ابوالحسن عباس بن عمر بن عباس کلوذانی]] در [[تاریخ]] ۳۲۸ [[هجری]] داده است و المناظره <ref>الذریعه ۱ / ۲۱۶ و ۲۲ / ۲۹۷.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۲ ص۳۰۴.</ref>

== جستارهای وابسته ==

== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده: علی بن حسین بن بابویه]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:مدخل]]