نمایش مبدأ برای بریر بن خضیر همدانی در تاریخ اسلام

{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = بریر بن خضیر همدانی
| عنوان مدخل  = [[بریر بن خضیر همدانی]]
| مداخل مرتبط = [[بریر بن خضیر همدانی در حدیث]] - [[بریر بن خضیر همدانی در تاریخ اسلام]] - [[بریر بن خضیر همدانی در معارف و سیره حسینی]] - [[بریر بن خضیر همدانی در تراجم و رجال]]
| پرسش مرتبط  = 
}}

==مقدمه==
*بُریر از [[تابعین]] و مردی [[زاهد]] و [[عابد]] و از رؤسای [[اهل کوفه]] و در شمار بزرگان و [[قاریان]] بود. او از [[اصحاب]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} بود و هنگامی که باخبر شد [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} از [[مدینه]] حرکت کرده، فوراً خود را به [[مکه]] رسانید و به آن [[حضرت]] ملحق شد و با خیل [[یاران امام]]{{ع}} به [[کربلا]] آمد و در سال ۶۱ [[هجری]] در رکاب مولایش [[حضرت]] [[سیدالشهدا]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>اعیان الشیعه، ج۳، ص۵۶۱ و تنقیح المقال، ج۱، ص۱۶۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۶-۲۳۷.</ref>

==[[وفاداری]] بُریر==
*[[وفاداری]] و [[ایمان]] بُریر از برخوردهای او با افرادی که مقابل [[امام حسین]]{{ع}} بودند، به خوبی روشن می‌شود: موقعی که [[حر بن یزید ریاحی]] در بین [[راه]] [[کوفه]] جلو [[راه]] را بر [[امام حسین]]{{ع}} و یارانش گرفت، [[امام]]{{ع}} خطبه‌ای خواند، از جمله کسانی که برخاست و [[سخنرانی]] کرد، بریر بود. او خطاب به [[امام]]{{ع}} عرض کرد: "ای پسر [[رسول خدا]]، به [[خدا]] [[سوگند]] که [[خداوند]] به وجود تو بر ما [[منت]] گذاشت که در برابر تو با [[دشمنان خدا]] بجنگیم و اعضای ما در [[راه]] تو قطعه قطعه شود تا در [[روز قیامت]] جدت از ما [[شفاعت]] کند<ref>{{عربی|"وَ اَللَّهِ يَا اِبْنَ رَسُولِ اَللَّهِ لَقَدْ مَنَّ اَللَّهُ بِكَ عَلَيْنَا أَنْ نُقَاتِلَ بَيْنَ يَدَيْكَ وَ تَقَطَّعَ فِيكَ أَعْضَاؤُنَا ثُمَّ يَكُونَ جَدُّكَ شَفِيعَنَا يَوْمَ اَلْقِيَامَةِ"}}؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۷.</ref>

==[[مزاح]] بریر در [[شب عاشورا]]==
*[[طبری]] [[نقل]] می‌کند: در [[شب عاشورا]] [[بریر بن حضیر]] با [[عبدالرحمان انصاری]] [[مزاح]] می‌کرد، [[عبدالرحمان انصاری]] گفت: [[دست]] بردار، به [[خدا]] قسم حالا وقت [[مزاح]] نیست، بُریر در جواب او گفت: "به [[خدا]] [[سوگند]]، [[قوم]] من می‌دانند که من نه در [[جوانی]] و نه در [[پیری]] [[اهل]] [[مزاح]] نبوده‌ام ولکن به [[خدا]] قسم، من با آن‌چه ما [[ملاقات]] خواهیم کرد [[بشارت]] یافته‌ام و [[خدا]] می‌داند که بین ما و [[حورالعین]] فاصله‌ای نیست مگر اینها با شمشیرهایشان به طرف ما حمله کنند. و دوست دارم که با شمشیرهایشان به ما حمله کنند، [[مزاح]] من برای چنین [[خوشی]] و [[سروری]] است<ref>{{عربی|"و الله لقد علم قومي أتى ما أحببت الباطل شابا ولا كهلا، ولكن و الله إني المستبشر بما نحن لاقون، والله إن بيننا وبين الحور العين إلا أن يميل هؤلاء علينا بأسيافهم و لوددت أنهم قد مالوا علينا بأسيافهم"}}؛ تاریخ طبری، ج۵، ص۴۲۳؛ در برخی منابع این ماجرا را به «حبیب بن مظاهر» نسبت داده‌اند.</ref>.
*بریر سرانجام در روز عاشورای ۶۱ [[هجری]] در حادثه جانسوز [[کربلا]] در رکاب مولایش [[امام حسین]]{{ع}} به [[شهادت]] رسید<ref>برای اطلاع بیشتر، ر.ک: کتاب اصحاب امام حسین{{صل}} از مدینه تا کربلا، اثر دیگر مؤلف، ترجمه بریر بن خضیر.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۲۳۷-۲۳۸.</ref>

== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379452.jpg|22px]] [[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|'''اصحاب امام علی''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:بریر بن خضیر همدانی]]