نمایش مبدأ برای ام حبیبه دختر خلیفة بن عبدالله جعفیه

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = زنان در نهضت عاشورا | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط  = }}

== مقدمه ==
[[اسارت]] [[خانواده]] [[مسلمان]] تا [[زمان]] رویداد [[کربلا]] سابقه نداشت. وقتی که [[امام علی]] {{ع}} بر [[اصحاب جمل]] از جمله [[عایشه]] [[پیروز]] شد، هر چه [[یاران]] حضرت اصرار کردند که [[زنان]] و مردان را [[اسیر]] بگیرند، نپذیرفت و عایشه را با زنانی که [[لباس]] مردانه پوشیده بودند، به [[مدینه]] فرستاد، به گونه‌ای که عایشه در پایان [[سفر]] از [[زن]] بودن همراهان خود [[آگاه]] شد. از این رو، کسانی که [[اسیران]] را نمی‌شناختند، [[گمان]] نمی‌کردند که کاروان اسیران مسلمان باشند. بالاتر از این تصور نمی‌کردند کسی که مدعی [[خلافت]] و [[جانشینی رسول خدا]] باشد، جمعی از [[خاندان]] او را به اسارت در آورد؛ لذا وقتی که از [[هویت]] این اسیران آگاه می‌شدند، فریادشان به [[گریه]] بلند می‌‌شد و در حد توان به [[یاری]] آنان می‌شتافتند. برای نمونه، دختر خلیفة بن عبدالله جعفیه که نامش عایشه و کنیه‌اش [[ام حبیبه]] بود، هنگام ورود کاروان اسیران به [[کوفه]] همانند بسیاری از زنان و [[مردم کوفه]] به تماشای اسیران آمده بود. وقتی آنها به نزدیک او رسیدند از بالای بام فریاد زد: شما از کدامین اسیرانید؟ گفتند: اسیران [[آل محمد]] {{صل}}. او از بام فرود آمد و برایشان [[پوشاک]] فراهم کرد، تا [[خاندان رسول خدا]] از نگاه نامحرمان محفوظ بمانند<ref>ملهوف، ص۱۹۰؛ مثیر الاحزان، ص۸۵؛ بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۰۸.</ref>. 

در برخی نقل‌ها آمده است: وقتی پاسخ شنید که ما اسیران [[آل]] محمدیم، فریادش به گریه بلند شد و زنانی که با او بودند، صدا به گریه بلند کردند. سر و صدا و گریه آنان در کوفه پیچید. آن زن آنچه در [[خانه]] از روسری و چادر داشت، جمع کرد و به آنان عرضه داشت، تا [[اهل بیت]] خود را از نامحرمان بپوشاند<ref>قرشی، ج۳، ص۳۳۴.</ref>.<ref>[[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|نقش زنان در حماسه عاشورا]]، ص۲۸۱.</ref>

== منابع ==
{{منابع}}
# [[پرونده:1100854.jpg|22px]] [[محمد صادق مزینانی|مزینانی، محمد صادق]]، [[نقش زنان در حماسه عاشورا (کتاب)|'''نقش زنان در حماسه عاشورا''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده:بانوان عاشورایی]]