نمایش مبدأ برای بحث:مسلم بن عوسجه اسدی

==مقدمه==
پیرمردی بزرگوار از طایفۀ [[بنی اسد]] و از چهره‌های درخشان [[کوفه]] و هواداران [[اهل بیت]]{{عم}} بود. از [[اصحاب پیامبر]]{{صل}} و [[مسلمانان]] باسابقه به شمار می‌رفت و از آن [[حضرت]] [[روایت]] هم کرده است. [[پارسا]]، [[شجاع]] و سوارکاری نامی بود و در [[فتوحات اسلامی]] شرکت می‌کرد و در همۀ جنگ‌های [[امیر المؤمنین]]{{ع}} حضور داشت. در [[کوفه]] برای [[حسین بن علی]]{{ع}} [[بیعت]] می‌گرفت.

[[مسلم بن عقیل]] در برنامۀ کوتاه مدّت [[نهضت]]، او را در رأس عدّه‌ای از طایفۀ مذحج و اسد قرار داد<ref>انصار الحسین، ص۹۳.</ref>. در [[نهضت]] [[مسلم]]، نقش دریافت [[پول]] از هواداران و تهیّۀ [[سلاح]] برای [[نهضت]] را بر عهده داشت. جاسوس "[[ابن زیاد]]"، به نام "معقل" از همین طریق به مخفیگاه [[مسلم]] پی برد.

در [[کربلا]] از [[یاران]] [[شجاع]] و [[فداکار]] [[امام]] بود. [[شب عاشورا]] که [[امام]] از [[یاران]] خواست از [[تاریکی]] [[شب]] استفاده کرده، از صحنه خارج شوند، یکی از کسانی بود که برخاست و ضمن اعلام [[وفاداری]] و [[مقاومت]] تا [[شهادت]]، گفت: «به [[خدا]] قسم اگر هفتاد بار کشته شوم، سوزانده شوم و خاکسترم بر باد رود، هرگز تو را رها نخواهم کرد، تا چه رسد به اینکه اکنون یک بار کشته شدن است، سپس [[کرامت]] [[ابدی]] است»<ref>{{عربی|وَ اللَّهِ لَوْ عَلِمْتُ أَنِّي أُقْتَلُ ثُمَّ أُحْيَا ثُمَّ أُحْرَقُ ثُمَّ أُذَرَّى يُفْعَلُ بِي ذَلِكَ سَبْعِينَ مَرَّةً مَا تَرَكْتُكَ فَكَيْفَ وَ إِنَّمَا هِيَ قَتْلَةٌ وَاحِدَةٌ ثُمَّ الْكَرَامَةُ إِلَى الْأَبَدِ...}}؛ مناقب، ج۴، ص۹۹.</ref> 

[[سپاه]] [[دشمن]] چون در [[نبرد تن به تن]] یارای [[جنگیدن]] با او را نداشتند، او را سنگباران کردند. چون [[مسلم]] به [[زمین]] افتاد، رمقی در تن داشت که [[حسین بن علی]]{{ع}} و [[حبیب بن مظاهر]] خود را به او رساندند. [[امام]] او را [[دعا]] کرد و [[حبیب]] چون نزدیک او آمد، [[مسلم]] او را توصیه نمود که مبادا [[حسین]]{{ع}} را تنها گذارد<ref>بحار الأنوار، ج۴۵، ص۲۰.</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، ص ۴۵۳.</ref>.

==پانویس==
{{پانویس}}