نمایش مبدأ برای ذمة

{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ذمة در قرآن]] - [[ذمة در حدیث]] - [[ذمة در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = ذمة (پرسش)}}

== مقدمه ==
[[عهد]] و [[پیمان]] و هر حریمی که [[انسان]] به خاطر تضییع آن مذمّت شود<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۱۷۹.</ref>. اصل آن "ذمّ" به معنای مذمّت، ملامت شدید، در مقابل "[[مدح]]"<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۳، ص۳۳۱.</ref>.

{{متن قرآن|لَا يَرْقُبُونَ فِي مُؤْمِنٍ إِلًّا وَلَا ذِمَّةً وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُعْتَدُونَ}}<ref>«درباره هیچ مؤمنی نه پیوندی را پاس می‌دارند و نه پیمانی را و آنانند که تجاوزگرند» سوره توبه، آیه ۱۰.</ref>.

"[[اهل ذمه|اهل ذمّه]]" به آن دسته‌ای از [[اهل کتاب]] گفته می‌شود که با [[مسلمانان]] [[پیمان]] تحت‌الحمایتی بسته‌اند و در قبال پرداخت [[جزیه]] {{متن قرآن|حَتَّى يُعْطُوا الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ}}<ref>«به دست خود با خواری جزیه بپردازند» سوره توبه، آیه ۲۹.</ref> [[جان]] و [[مال]] آنها در [[امان]] می‌ماند<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۲، ص۳۴۶.</ref>.

[[ذمه|ذمّه]] [[عهد]] و پیمانی است که بر رعایت آن تأکید بسیاری شده است. [[علامه طباطبایی]] در بحث تفصیلی خود درباره [[عهد]] و [[پیمان]]، علاوه بر [[لزوم]] [[وفا به عهد]] و پیمان‌هایی که [[زندگی]] بین [[انسان‌ها]] را در یک [[جامعه]] تنظیم می‌کند، مانند [[نکاح]]، بیع، اجاره و... ، [[عهد]] و پیمان‌هایی را که میان [[جوامع]] مختلف برای [[تأمین امنیت]] متقابل و [[صلح]] منعقد می‌شود، ضروری و واجب‌الوفاء می‌داند<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۱۸۴-۱۸۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۲۹۱.</ref>

== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}

== پانویس ==
{{پانویس}}

[[رده: مدخل]]
[[رده:ذمة]]