منتهی المقال فی احوال الرجال (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
| ویراستاران = | | ویراستاران = | ||
| موضوع = [[علم رجال]] | | موضوع = [[علم رجال]] | ||
| مذهب = | | مذهب = شیعه | ||
| ناشر = [[م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت (ناشر)|انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت]] | | ناشر = [[م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت (ناشر)|انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت]] | ||
| به همت = | | به همت = | ||
نسخهٔ ۱۴ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۰
| منتهی المقال فی احوال الرجال | |
|---|---|
 | |
| زبان | عربی |
| نویسنده | محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری مشهور به ابوعلی حائری |
| موضوع | علم رجال |
| مذهب | شیعه |
| ناشر | [[:رده:انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت|انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت]][[رده:انتشارات انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت]] |
| سال نشر | ۱۴۱۶ ق، ۱۳۷۴ ش |
| شابک | ۹۶۴-۵۵۰۳-۸۹-۲۱ |
| شماره ملی | م۷۵-۸۲۱۸ |
منتهی المقال فی احوال الرجال، کتابی است که با زبان عربی به مباحث رجالی و بررسی راویان حدیث می‌پردازد. این کتاب اثر محمد بن اسماعیل مازندرانی حائری مشهور به ابوعلی حائری می‌باشد و انتشارات م‍ؤس‍س‍ه آل‌ال‍ب‍ی‍ت انتشار آن را به عهده داشته است [۱].
دربارهٔ کتاب
در معرفی این کتاب آمده است: «کتاب حاضر، در شرح حال رجال حدیث است و از بیان شرح حال راویان مجهول به جهت عدم فایده آن اجتناب شده است. روش تحقیق مؤلّف به این ترتیب است که در ابتدا، مضمون شرح حال بیان شده به وسیله میرزا محمد استرآبادی در کتاب منهج المقال را ذکر می‌‌نماید و سپس، مضمون آنچه را که وحید بهبهانی در تعلیقه خود بر منهج المقال آورده، متذکر میشود و در مواردی، نظر خود را بیان می‌‌کند و در نهایت، بحث را با کلام محمد امین کاظمی در تمییز مشترکات از هدایه المحدثین الی طریقه المحمدین به پایان می‌‌رساند.
مؤلّف در ضمن مباحث، از شرح حال‌های موجود در کتاب‌های دیگر، نقل قول‌هایی را متذکر میشود و در بعضی موارد، اسامی و شرح حال‌هایی را اضافه کرده است. اسامی راویان، بر اساس حروف الفبا تنظیم شده است.
در این کتاب، مؤلّف از بیان فهرست اسامی بسیاری از رجال، به گمان آنکه مجهول‌اند و فایده‌ای در ذکر آنها وجود ندارد، اجتناب نموده است.
نویسنده در این کتاب شرح حال راویان حدیث را به ترتیب حروف الفباء بیان کرده است. وی در مقدمه کتاب مباحثی مانند تاریخ زندگانی ائمه و فوایدی از علم رجال را یادآور میشود»[۱]
دربارهٔ پدیدآورنده
