←عنایات خداوند به زائران امام حسین{{ع}}
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در روز عرفه، [[روزه]] گرفتن [[مستحب]] است، ولی اگر روزه گرفتن مانع انجام [[دعا]] می‌شود، روزه را نگیرید؛ زیرا دعا مهم‌تر است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۴۰.</ref> | در روز عرفه، [[روزه]] گرفتن [[مستحب]] است، ولی اگر روزه گرفتن مانع انجام [[دعا]] می‌شود، روزه را نگیرید؛ زیرا دعا مهم‌تر است.<ref>[[حبیب‌الله فرحزاد|فرحزاد، حبیب‌الله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۱۴۰.</ref> | ||
== | ==عنایات خداوند به زائران امام حسین{{ع}}== | ||
{{همچنین|زیارت امام حسین}} | |||
در روز عرفه [[خدا]] رحمتش را سرازیر می‌کند و اول به [[زوار]] [[قبر امام حسین]]{{ع}} نظر می‌کند و بعد به [[حجاج]] و کسانی که در [[سرزمین]] [[عرفات]] هستند. امام صادق{{ع}} فرمودند: | در روز عرفه [[خدا]] رحمتش را سرازیر می‌کند و اول به [[زوار]] [[قبر امام حسین]]{{ع}} نظر می‌کند و بعد به [[حجاج]] و کسانی که در [[سرزمین]] [[عرفات]] هستند. امام صادق{{ع}} فرمودند: | ||
{{متن حدیث|مَنْ فَاتَتْهُ عَرَفَةُ بِعَرَفَاتٍ فَأَدْرَكَهَا بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ{{ع}} لَمْ تَفُتْهُ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيَبْدَأُ بِأَهْلِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ{{ع}} قَبْلَ أَهْلِ الْعَرَفَاتِ ثُمَّ يُخَاطِبُهُمْ بِنَفْسِهِ}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۷۰.</ref>؛ کسی که روز عرفه را در عرفات درک نکند، ولی آن را کنار [[قبر مطهر]] [[حضرت امام حسین]]{{ع}} درک نماید، عرفه از او فوت نشده است و [[خداوند متعال]] ابتدا کسانی را که در کنار [[قبر]] آن [[حضرت]] هستند مورد نظر و التفات قرار داده، بعد به [[اهل]] عرفات نظر نموده و با ایشان انس می‌گیرد. | {{متن حدیث|مَنْ فَاتَتْهُ عَرَفَةُ بِعَرَفَاتٍ فَأَدْرَكَهَا بِقَبْرِ الْحُسَيْنِ{{ع}} لَمْ تَفُتْهُ وَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى لَيَبْدَأُ بِأَهْلِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ{{ع}} قَبْلَ أَهْلِ الْعَرَفَاتِ ثُمَّ يُخَاطِبُهُمْ بِنَفْسِهِ}}<ref>کامل الزیارات، ص۱۷۰.</ref>؛ کسی که روز عرفه را در عرفات درک نکند، ولی آن را کنار [[قبر مطهر]] [[حضرت امام حسین]]{{ع}} درک نماید، عرفه از او فوت نشده است و [[خداوند متعال]] ابتدا کسانی را که در کنار [[قبر]] آن [[حضرت]] هستند مورد نظر و التفات قرار داده، بعد به [[اهل]] عرفات نظر نموده و با ایشان انس می‌گیرد. | ||