عاطفه: تفاوت میان نسخه‌ها

از جمله آموزه‌های [[صحیفه سجادیه]] این است که از [[خدا]] بخواهیم تا عطوفت و [[رحمت امام]] و ولی خویش را نصیب ما گرداند: «ای خداوند، ولی و [[امام]] خود را برای دوستانت قلبی مهربان و نرم [[عطا]] کن و دست [[قدرت]] او بر دشمنانت گشوده گردان و [[رأفت]] و [[رحمت]] و عطوفت و محبتش را نصیب ما گردان»<ref>نیایش چهل‌و‌هفتم.</ref>.

عطوفت خدا مثل عطوفت ما [[انسان‌ها]] صفتی بازتابی یا انفعالی نیست و از ویژگی‌های [[صفات]] [[مخلوقات]] مبرّاست. با در نظر گرفتن این نکته مهم باید دانست که خداوند [[مهربان‌ترین]] و عطوف‌ترین کس نسبت به [[بندگان]] خویش است؛ لذا امام سجاد{{ع}} خدای خویش را این‌گونه می‌خواند: «ای مهربان‌ترین مهربانان، ای مهربان‌ترین کسی که مقصد جویندگان رحمتی و ای صاحب عطوفتی که مقصود پویندگان استغفاری.»..<ref>نیایش دوازدهم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۹۴، چاپ نهم.</ref>.<ref>[[فضل‌الله خالقیان|خالقیان، فضل‌الله]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «عواطف»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۳۳۸.</ref>

== منابع ==